Last Christmas ~ Louis W. Tomlinson (NL)

Chapter 8

'Oh, maar dat kunnen we ook!' Zegt een stem opeens achter me. Ik hoef niet eens om te kijken om te zien wie het is. 'Hoi Louis...' Zeg ik dan. Louis komt nu voor me staan met een hand op zijn rug. 'Wauw Michelle, je leert het wel om niet meer van me te schrikken!' Zegt Louis lacherig. Zelf heb ik ook een lach op mijn gezicht. 'Wat heb je eigenlijk achter je?' Vraag ik nieuwsgierig. Louis haalt langzaam zijn hand achter zijn rug vandaan. Een prachtige felrode bloeiende roos komt tevoorschijn. Ik voel dat ik moet blozen. 'Voor... Voor wie is die?' Vraag ik verlegen. 'Voor het liefste, leukste en mooiste meisje met stalen zenuwen!' Zegt Louis met een lieve glimlach van oor tot oor. Hij pakt mijn hand en geeft me voorzichtig de roos. 'Wauw... Louis... Ik...' Ik kom niet meer uit mijn woorden. Ik wil wegrennen, maar ik weet dat het niet gaat met schaatsen aan. Ik wil het niet, maar toch gebeurd het... De eerste traan loopt over mijn wang. 'Hé, wat is er nou?' Vraagt Louis lief en hij geeft me een knuffel. Wat moet ik hier nou van denken? Vindt hij me leuk? Of nog erger! Is hij... Verliefd op me? Stephan, nee, waarom!? 'Het spijt me Louis...' Snik ik en laat Louis los. 'Zal ik je anders weer terug naar huis brengen?' Vraagt hij voorzichtig. Ik hoor een teleurstelling in zijn stem. 'Nee, je hebt al deze moeite gedaan voor mij en dat ga ik niet verpesten! Kom!' Ik leg de roos in de tas en trek Louis mee het ijs op. Ik stap voorzichtig het ijs op en wil Louis meetrekken, maar hij verzet zich. 'Wat is er?' Vraag ik als ik merk dat hij echt tegenwerkt. 'Ik... Ik kan niet schaatsen...' Zegt hij verlegen en kijkt meteen naar de grond. Hij begint te blozen, wat lief! 'Dat geeft toch niet, ik leer je het wel, oké?' Louis kijkt langzaam weer naar mij en knikt verlegen. Ik pak Louis' beide handen met mijn handen en hij zet de eerste stap op het ijs. Ik kan al achteruit schaatsen, dus ik kan Louis goed helpen, als heb ik het idee dat hij niet voor het eerst op het ijs staat.

Na de paar uur te hebben geschaatst, lopen we nu weer samen naar buiten. Louis pakt weer zijn fiets en ik mag weer voorop. Hij brengt me veilig naar huis en hij stopt keurig voor mijn voordeur.

'En? Vond je het wat?' Vraagt Louis met zijn mooiste glimlach. 'Absoluut! Dank je wel! Ik vond het echt lief van je!' Louis bloost, ik krijg er een glimlach van op mijn gezicht. 'Het is al goed, je verdiende het toch wel!?' Mijn ogen worden meteen groot. Weet Louis het? Hebben Michelle en Zayn niet hun mond kunnen houden? Jawel, toch? Ze zijn toch te vertrouwen? 'Euh, wat bedoel je precies?' Vraag ik terwijl ik maar naar de grond blijf kijken. 'Michelle vertelde dat je vandaag niets te doen had en ik had ook niets te doen! Dus daarom ging ik naar jou toe... Maar... Wat dacht je dan dat ik bedoelde?' Een zucht verlaat mijn mond. 'Euh, niks...' Ach, kan ik dan weer niets beters bedenken. Ik zie Louis' twijfelende blik, maar gelukkig zegt hij verder niets. 'Nou, dan ga ik maar weer!' Zeg ik en haal de voordeur van het slot af. Ik open de deur en wil net naar binnen stappen. 'Mies?' Ik draai me om en zie Louis met de roos in zijn ene hand en de schaatsen in zijn andere hand staan. 'Vergeet je niet iets?' Zegt hij lacherig. Ik loop terug naar Louis en neem de roos en de schaatsen aan. 'Dank je wel voor deze dag Louis...' Zeg ik verlegen tegen hem. 'Graag gedaan...' Ik druk voorzichtig een kus op Louis' wang. 'Je bent echt een fantastische vriend...' Zeg ik en lach naar hem. Ik loop weer terug naar binnen. In de deuropening kijk ik nog één keer naar Louis die ik zie wegfietsen. Vervolgens doe ik de deur dicht.

Ik loop meteen door naar de woonkamer en leg even mijn schaatsen op de bank. De roos zet ik gelijk in een vaasje en zet ik neer op de salontafel. Terwijl ik het vaasje neer wil zetten, zie ik vanuit mijn ooghoek de foto van Stephan en mij staan. Ik voel mezelf weer breken. Ik pak de foto en laat me op de bank zakken. 'We zijn gewoon vrienden Stephan, niets meer dan dat...' Zeg ik tegen de foto. 'Gewoon hele goeie vrienden...'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Als eerste iedereen heel erg bedankt voor de 231 lezers!!! Ik kan het echt niet geloven, JULLIE ZIJN ECHT FANTASTISCH! ;D

Ten tweede, IK BEN ZENUWACHTIG!!! EEN NIEUWE TOUR! WHERE WE ARE 2014 AAHHH! IK HOOP ECHT DAT ZE OOK WEER NAAR NEDERLAND KOMEN, MAAR WE MOETEN NOG WACHTEN... D;

Vote/Comment? :)

xxxx Michelle <3