Last Christmas ~ Louis W. Tomlinson (NL)

Chapter 35

*Een paar dagen later*

Louis pov;

Vandaag mag ik eindelijk naar huis. Ik heb het nu wel gehad met het ziekenhuis! Ik denk Michelle helemaal! Ze is zo lief! Ze was er altijd als er iets met me was. Daarom ga ik straks een picknick op het strand voor haar regelen! Helaas loop ik wel op krukken, maar ik krijg hulp van Zayn, Harry, Niall en Liam. 'Louis!' Dokter Martens komt de kamer binnengelopen. Ik begroet dokter Martens terug. 'Bedankt voor alles!' Zeg ik en streek mijn hand uit. Dokter Martens schudt mijn hand. 'Dat is al goed Louis! Kan ik nog iets voor je doen?' Ik schud van nee. 'Oh, één ding! Zeg niet tegen mijn vriendinnetje dat ik vandaag weg mag!' Dokter Martens kijkt me vragend aan, maar ziet al gauw mijn blije gezicht. Hij knikt en loopt de kamer uit. Niet veel later, komen Zayn, Harry, Niall en Liam mijn kamer binnengelopen. 'LOUIS!' Roept Harry meteen. Ik zie dat hij een grote grijns op zijn gezicht heeft. 'Oh god... Harry... Wat heb je gedaan?' Ik zie dat Harry hard begint te blozen. Niall staat vlak achter hem en playbackt wat. Het is niet zo moeilijk wat Niall playbackt. Vera... Harry kijkt alleen maar naar zijn schoenen, alsof dat opeens het interessantste op deze wereld is... 'Harry... Je kan het toch tegen me zeggen? We zijn toch vrienden?' Harry kijkt op en knikt. 'Ik... Ik heb met Vera...' Fluistert hij zacht en kijkt weer naar zijn oh zo interessante schoenen. 'ECHT!?' Roep ik enthousiast. Liam en Zayn laten meteen de tassen voor mijn kleding uit hun handen vallen van schrik. 'Sorry...' Zeg ik snel en focus me weer op Harry. 'Echt?' Vraag ik nogmaals maar dan zachter. Harry knikt. Ik geef Harry een knuffel en pak mijn krukken. Ik loop, nouja een soort van, naar Zayn en Liam. 'Hulp nodig?' Zayn kijkt me raar aan en Liam heeft me niet eens gehoord, zo druk is hij bezig. 'Euh, eigenlijk wel, maar jij kan niets Lou...' Zegt Zayn. 'O jawel hoor! HARRY! NIALL! Help Zayn en Liam even met de spullen inpakken!' Roep ik naar Harry en Niall. Zayn begint te lachen. 'Gek!' Zegt hij en loopt hoofdschuddend verder.

Ik loop met mijn krukken het zand door. Zayn, Liam, Harry en Niall lopen achter me aan met een picknickkleed en een picknickmand. 'Hier?' Vraag ik als ik een mooi plekje vlakbij de zee heb gevonden. 'Het is jouw keus Lou... Jouw date...' Ik knik en Niall legt het picknickkleed neer en Zayn zet de mand erop. Liam helpt me met zitten. 'Thanks!' Zeg ik tegen hem. 'En nu...' Zeg ik en wijf met mijn handen dat ze weg moeten. 'Jaja, Louis, we gaan al!' Zegt Harry. 'Ik haal Michelle wel voor je!' Zegt Zayn tegen me. Ik zie de jongens weghollen. Ik pak spullen uit de mand en zet alles netjes neer.

Michelle pov;

Ik zit op de bank een beetje langs de kanalen te zappen. Ik wou naar Louis in het ziekenhuis, maar hij zei dat ik vandaag niet hoefde te komen. Nou, lekker dan! Wat heb ik gedaan!? Is hij boos op me? Mijn gedachten worden verstoord door de deurbel. Ik stap met moeite op van de bank. De voordeur haal ik van het slot. Als ik de deur opendoe, komt Zayn meteen binnengerend. 'Zeg Zayn, kan dat wat rustiger!? Je loopt me bijna omver in mijn eigen huis!' Roep ik. 'Sorry! Maar doe je ogen even dicht!' 'Wacht, wat?' Vraag ik verbaast. 'Precies zoals ik het zeg Michelle.' Ik doe maar wat hij zegt, ookal vertrouw ik hem niet helemaal. Zayn legt iets op mijn ogen en meteen vliegen mijn ogen weer open. In plaats van dat ik verwacht mijn gang te zien, zie ik niets, maar dan ook echt niets. 'Zayn? Wat is dit?' Zeg ik als ik merk dat hij het vastknoopt op de achterkant van mijn hoofd. 'Ik zeg niks...' Zegt hij en begeleidt me naar buiten. Gelukkig is het al lekker warm. Het is pas maart, maar de lente is vroeg begonnen dit jaar, waardoor het nu al achttien graden is! Zayn zet me in een auto. 'Wat ga je met me doen joh!?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Zie je vanzelf...'zegt hij geheimzinnig.

Na een kwartiertje in de auto te hebben gezeten, voel ik dat de auto tot stilstand komt. Zayn opent mijn portier en begeleidt me uit de auto. Ik wankel een beetje, omdat ik zo bang om ergens tegenop te knallen. Dat zou echt zo'n typische 'Michelle-actie' zijn... Maar ik vertrouw Zayn. Van de harde stenen van net, stap ik opeens in iets heel zachts. Een zachte gil verlaat mijn mond. 'Zayn? Toch geen drijfzand hè?' Ik hoor Zayn lachen. 'Nee, geen drijfzand... Maar je bent in de buurt!' Ik denk na. Ik heb het idee dat ik golven hoor en het ruikt precies naar... DE ZEE! 'WE ZIJN OP HET STRAND!' Roep ik enthousiast. 'Ja! Goed zo Michelle!' Ik moet lachen. Wat doe ik nou weer op het strand? 'Nog even doorlopen Michelle!' Ik probeer mijn pas te versnellen, maar ik ben steeds bang dat ik struikel. Dan staat Zayn opeens stil. 'Michelle, je moet nu voorzichtig gaan zitten.' Zeg hij dan. 'Zitten!?' Vraag ik verbaast. 'Je neemt me toch niet in de zeik hè? Dat ik nu op een zee-egel ga zitten ofzo?' Ik hoor Zayn keihard lachen. Ik hoor nog iemand die geen vijf meter bij me vandaan is zacht grinniken. Ik herken die lach. 'Louis?' Vraag ik zacht. Ik voel Zayn's handen achter me hoofd. Hij maakt de blinddoek los. Voorzichtig haalt hij hem weg en gelijk word ik bijna verblind door de fel schijnende zon. Dan kijk ik naar beneden. 'Louis!' Roep ik blij. Louis zit op een picknickkleed en kijkt me lief aan. 'Durf je nu wel te zitten?' Vraagt hij lacherig. Ik knik en ga tegenover hem zitten. 'Nou, ik ga ervandoor! Ik moet Vera even zoeken voor Harry... Hij is nogal depri! Veel plezier jullie! En zorg ervoor dat jullie niet het strand worden afgezet wegens overlast!' Zegt Zayn. Hij geeft ons een knipoog en holt het strand af. Ik heb een grijns op mijn gezicht als ik kijk naar wat er allemaal staat. Twee borden, twee glazen, sandwiches, muffins, een biertje en een Jillz. 'Is het goed?' Vraagt Louis aan me als hij ziet dat ik kijk wat er allemaal staat. Ik knik hevig. 'Waarom doe je dit eigenlijk?' Vraag ik nog steeds een beetje overdonderd. 'Je verdient het... Je hebt me zo erg gesteund toen ik in het ziekenhuis lag! Ik wil je bedanken...' 'Lou... Je bent echt heel lief!' Zeg ik en lach naar hem. Louis kijkt gauw weg. Hij probeert zijn gekleurde wangen te verbergen. Louis pakt het pilsje en de Jillz. 'Wil je deze keer wel wat drinken?' Vraagt hij. Ik knik. 'Graag!' Ik pak de Jillz van hem aan en vul mijn glas. Louis doet hetzelfde met zijn pilsje. 'Proost!' Zegt hij en heft zijn glas. Ik geef het met mijn glas een klein tikje. 'Proost! Op dat jij maar snel van die krukken af bent!' Louis grinnikt. 'En dat niemand ons nog uit elkaar zou proberen te drijven!'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Het lijkt op een einde, maar er komen nog een paar hoofdstukken hoor!

En dan morgen ga ik ervandoor naar het Wifiloze België XD

Ik ben echt blij met alle lezers!! :D We zijn al over de 3600!!!!! WOWWW!

xxxx <3 Michelle