Last Christmas ~ Louis W. Tomlinson (NL)

Chapter 6

Een irriterend geluid dringt mijn oren door. Oh, die stomme wekker ook altijd... Ik open langzaam mijn ogen en kijk naar mijn wekker die op het nachtkastje naast mijn bed staat. Had ik de wekker aan laten staan? Ik hoef er helemaal nog niet uit... Bovendien, wil ik dat ook niet. Het is 1ste kerstdag, fijn... Helemaal alleen zitten vandaag. Ik druk de wekker uit en sla de dekens van me af. Ik open de gordijnen die het zonlicht blokkeren. Gelijk word ik bijna verblind door het zonlicht. Wauw, het is zo'n mooi gezicht... Er ligt een dik pak sneeuw en het zonnetje schijnt. Ik loop de kamer uit en de trap af. In de keuken smeer ik een simpele boterham. Geen luxe kerstontbijt voor mij...

Als ik heb gegeten en ben aangekleed, plof ik neer op de bank. Ik zet de tv aan op een muziekzender. Ik had ook niets anders verwacht dan kerstliedjes. Oh, het is 'Shake up Christmas' van Train. Eén van mijn favoriete kerstliedjes. Ik kijk op het bijzettafeltje naast de bank. Er staat een foto van mij en Stephan op onze eerste vakantie samen. Naar Parijs... Het was echt perfect...

'Kom nou Michelle! We moeten nog naar de Eiffeltoren!' Zeurt Stephan. 'Jajaja, wacht! Nog even een leuke ketting zoeken!' 'Dat hoeft niet!' Roept Stephan meteen. 'Wacht... Heb jij soms een verrassing voor me?' Vraag ik nieuwsgierig. Ik weet het zo als Stephan weer een verrassing heeft. 'Kom nou maar!' Stephan trekt me mee ons hotel uit.

Eenmaal bij de Eiffeltoren aangekomen, die er overigens prachtig uitzag in het avondlicht, trekt Stephan me meteen mee. Als we langs een grote fontein rennen kan ik het niet laten om Stephan een beetje onder te spetteren. 'Hé!' Roept hij meteen verontwaardigd. 'Heb ik daar al deze moeite voor gedaan?' Stephan wijst naar een tweepersoontafeltje dat hier midden in het gras staat met uitzicht op de Eiffeltoren. Stephan had een diner geregeld met de heerlijkste Franse gerechten. Aan het einde... Kreeg ik een prachtige ketting met een hartje met een S erin gegraveerd. Als een echte gentlemen deed hij hem bij me om. Toen zag ik dat hij er ook eentje had met een M. 'Nu ben je voor altijd mijn meisje...' Ik vloog hem om zijn hals en knuffelde hem dood.

Ik kijk naar de ketting om mijn hals, er gaat geen dag voorbij zonder dat ik hem om heb...

Opeens hoor ik zacht getik tegen het raam dat me weer terug naar de werkelijkheid brengt. Welke sukkel probeert me nu weer te irriteren, EN AL HELEMAAL OP 1STE KERSTDAG!? Ik open het gordijn voor het raam, die ik nog niet open had gedaan hier in de woonkamer. Ik zie niemand. 'Leuk hoor, erg grappig!' Mompel ik sarcastisch tegen mezelf. Ik draai me weer om om de tv uit te zetten. Dan hoor ik opeens weer getik. 'Oké, nu heb ik er genoeg van!' Zeg ik nu wat harder tegen mezelf. Ik stap in mijn oude All stars en loop naar de voordeur. Ik haal hem van het slot af en doe de deur open. Weer niets... Nouja zeg... Maar voordat ik me weer omdraai, richt ik mijn blik op een pakketje dat op de stoep voor mijn deur staat. Er hangt een kaartje aan met mijn naam. 'Wat is dit nou weer?' roep ik verbaasd.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Omdat we morgen weer naar school moeten, upload ik nu nog even een hoofdstukje...

Wat vinden jullie ervan? Ik zal het fijn vinden als jullie me tips willen geven! Echt heel erg bedankt voor de 142 lezers!! Ik vind het echt veel voor mijn eerste story, dank jullie wel! <3

Louis is in het echt ziek hè? Ik vind het zo zielig... En gisteren heeft hij toch gewoon het optreden in Berlijn gedaan! He's just... Amazing! <3 Vinden jullie ook niet?

xxxxx