Last Christmas ~ Louis W. Tomlinson (NL)

Chapter 9

Louis pov;

'Je bent echt een fantastische vriend...' Het zinnetje bleef de hele rit naar huis door mijn hoofd rondspoken... Waarom deed het pijn om te horen? Dat je een nieuwe vriend hebt, is toch juist iets om blij om te zijn? Maar wil ik wel vrienden met haar zijn? Wil ik niet meer zijn dan dat? Ik weet het nu nog allemaal niet, we kennen elkaar pas net... Er is iets met haar... Ik zie het... Elke keer als ik iets, naar mijn mening, liefs voor haar doe, lijkt het wel alsof ik haar geslagen heb, want ik zie iets van verdriet in haar ogen. Michelle, haar beste vriendin, moet er meer van weten. Ik zal eens met haar gaan praten...

Michelle pov;

Ik word wakker van een deur die dicht slaat. 'Michelle?' Hoor ik iemand fluisteren. 'Huh?' Is het enige wat uit mijn keel komt. 'Hey, waarom lig je nou op de bank?' Ik open langzaam mijn ogen en kijk naar Michelle's vrolijke gezicht. 'Weet ik niet... Ik ben denk ik in slaap gevallen ofzo...' Zeg ik terwijl ik overeind ga zitten. 'Hoe laat is het? En hoe kom je binnen?' Vraag ik verward. 'Het is elf uur... Tweede kerstdag... En...' Michelle haalt een sleutel tevoorschijn. Ik herken de sleutel meteen... Het is de sleutel van mijn huis die ik aan Michelle had gegeven, zodat ze zo vaak langs kon komen als ze maar wou. Ze was ook een fantastische steun. Michelle kijkt naar de plek waar net mijn hoofd lag. Ik volg haar blik en zie dat ze naar de foto van mij en Stephan kijkt die ik blijkbaar op de bank heb laten liggen. Michelle pakt hem op en geeft de foto aan mij. 'Alsjeblieft.' Zegt ze lief. Ik neem de foto aan en blijf er maar naar staren. 'Mies?' Vraag ik dan. 'Ja?' 'Dank je wel... Dat je ervoor zorgde dat Louis gisteren kwam.' 'Graag gedaan, maar... Het was Louis' idee!' Ik kijk haar meteen met grote ogen aan. 'Serieus?' Vraag ik verbaasd. 'Ja... Maar...' Michelle kijkt me doordringend aan. 'Je hebt gevoelens voor hem hè?' 'NEE!' Roep ik meteen. 'Wow, rustig Mies... Sorry, ik dacht het gewoon...' Zegt Michelle verschrikt. 'Nee, ik sorry... We zijn gewoon goeie vrienden geworden.' Probeer ik Michelle uit te leggen. 'Juist, en daarom geeft hij je ook dat...' Michelle wijst naar de roos in het vaasje. Pas nu zie ik er een klein kaartje aanhangt. 'Dat is Louis' handschrift.' Zegt Michelle. Ik sta op en loop naar het vaasje en haal voorzichtig het kaartje met mijn naam eraf.

'Donderdag, 14:00

Mijn huis...

Neem Michelle en Zayn maar mee!

X Lou'

Ik staar nog steeds naar het kaartje en vervolgens naar Michelle. Michelle haalt haar schouders op. 'Jij weet meer...' Fluister ik sneaky naar haar. 'Nee hoor...' Probeert ze gemeend te zeggen. 'Aahhh, Michelle! Jij weet meer!' Ik pak een kussen van de bank en gooi die naar Michelle. Michelle vangt hem soepel op. 'Maybe...' Zegt ze nu. 'IK WIST HET! Wat gaan we doen dan?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Mies, niet vragen, maar wachten... Je moet echt wat aan die nieuwsgierigheid van je doen...' Zegt Michelle lacherig. 'Nou... ALSJEBLIEFT!' Dring ik aan. 'Sorry babe... Maar het wordt heel leuk... Beloofd!' Zegt Michelle die naar me toe komt en me een knuffel geeft. 'Ga je mee naar Stephan?' Vraag ik aan haar. Michelle laat me los en knikt. 'Tuurlijk!'

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dank je wel voor iedereen die ervoor heeft gezorgd dat ik 286 lezers heb!! Ik ben er echt super blij mee!! Hoe vinden jullie het tot nu toe? Misschien nog een beetje saai... Sorry...

Vote/Comment? :D

Xx Michelle