Last Christmas ~ Louis W. Tomlinson (NL)

Chapter 11

Louis pov;

Zayn en ik betalen de entreekaartjes, we zijn namelijk naar een indoor kermis gegaan! Zayn en mijn prachtige Michelle lopen voor mij en Zayn's lieve vriendinnetje Michelle. Ik zie hoe Michelle voor me een koekje uit haar tas haalt. 'Hé, en wij dan?' Zegt Zayn als Michelle het koekje wilt opeten. 'Sorry, ik heb er maar één!' Zegt ze met een oprechte sorry. 'Maar nu niet meer!' Zayn pakt het koekje uit Michelle's handen en rent er snel mee vooruit. 'Hé, geeft terug!' Roept Michelle en holt achter Zayn aan. Ik zie dat ze lol hebben... Het voelt alsof iemand een mes in me buik heeft gestoken, zo'n pijn doet het. Ben ik nou jaloers? Jaloers op één van me beste vrienden, terwijl hij een vriendin heeft die trouwens naast me loopt. Nu Tomlinson, je perfecte meisje en Zayn zijn nu even weg, grijp je kans en praat met Michelle over Michelle. Ik kijk naar Michelle en ze kijkt terug. 'Is er iets Louis?' Vraagt ze dan. 'Euh, nee hoor!' Het komt er nogal fake uit en ik voel hoe ik moet blozen... 'Louis...' Begint Michelle en ze staat stil. 'Het gaat over Michelle hè?' Zegt ze dan en glimlacht erbij. 'Misschien...' Zeg ik dan maar. Oh, waarom kan ik ook niet liegen? 'Het is oké, Lou... Ze is een bijzonder meisje, maar wel ontzettend lief!' 'Maar... Als ik iets liefs voor haar doe, lijkt het wel alsof ik haar kwets. Dan zie ik tranen opkomen in haar ogen... En ik wil haar niet laten huilen, daar is ze... Veel te mooi voor...' Wow, als Michelle nou niet weet wat ik voor Michelle voel... Dan weet ik het ook niet meer. 'Louis? Ben jij misschien verliefd op Michelle?' Vraagt Michelle dan. Ik krijg allemaal kriebels in mijn buik, ik word echt gek van mijn gevoelens. 'Ik... Ik denk het... Maar... Zij niet op mij...' 'Waarom denk je dat?' 'Dat zie je toch... Ze trekt zelfs meer met Zayn op dan met mij, terwijl ik dacht dat we zo'n goede band hadden...' Ik merk dat er tranen langs mijn gezicht lopen. 'Oh, Lou... Ik wil je zo graag vertellen waarom Michelle zo is... Maar dat moet ze zelf doen... Als ze er klaar voor is... Zayn en ik weten het wel, dus daarom gaat ze denk ik zo close met ons om... Luister, ze vind je wel leuk, dat zie ik... Geef haar gewoon de tijd.' Het dringt langzaam tot me door... Michelle loopt ergens mee en ze wilt het gewoon nog niet vertellen... 'Natuurlijk geef ik haar die tijd die ze nodig heeft...' 'Louis... Je bent echt een schat! Michelle boft echt met jou hoor! En dat ziet ze zelf ook wel!' Michelle geeft me een knuffel en we lopen naar Michelle en Zayn toe. Michelle heeft inmiddels haar koekje terug gekregen en opgegeten. 'Michelle... Wat moest ik daar nou van denken?' Zegt Zayn gelijk. 'Je bedoelt die knuffel?' Vraagt Michelle verbaasd. 'Euh, ja!' 'Zayn, wees niet zo jaloers! Ik hou toch alleen van jou!' Michelle loopt naar Zayn toe en geeft hem een zachte kus op zijn lippen. Zayn kust Michelle terug en het wordt langzaam iets heviger. 'Ja, hallo! Kan dat niet even ergens anders?!' Roep ik. Zayn wuift me weg met zijn hand.

Michelle pov;

Ik pak Louis' hand en trek hem mee naar het reuzenrad. 'Laat ze maar... Ze zijn toch gelukkig...' Zeg ik tegen Louis. 'Ja... Maar soms word ik er een beetje gek van...' Louis en ik stappen ondertussen in een karretje. 'Geloof me... Ik heb het vaker moeten aanzien dan jou hoor! En jou gebeurd het ook nog wel een keertje!' Zeg ik en schenk Louis mijn liefste glimlach. 'Denk je?' Vraagt Louis met een onzekere stem. 'TUURLIJK! Je bent hartstikke knap hoor!' Wacht, heb ik dat net hardop gezegd. Ik kijk gelijk naar de grond van het karretje en ik voel hoe ik rood wordt. 'Nou... Dank je... Jij mag er ook wel wezen!' Zeg Louis. Meent hij dit? Het voelt alsof er iemand me vertelt dat ik de loterij heb gewonnen, zo'n fijn gevoel krijg ik in mijn buik. Ik zie Louis ook blozen. Een tijdje is het stil, wat eigenlijk niks voor Louis is. En ook niks voor mij. Het reuzenrad komt tot stilstand en we stappen samen uit. 'LOUIS! MICHELLE! Kom, we gaan wat eten!' Roept Michelle vanuit de verte. Ik loop met Louis naast me naar Michelle toe. Louis pakt opeens me hand. Het geeft me kriebels over mijn hele lijf. Is het positief? Of negatief? Ach, wat maakt het ook uit... We zijn gewoon goeie vrienden, dus ik sta het maar toe.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Helloww! Sorry, dit stukje is ook niet geweldig! Maar ik schrijf altijd stukjes wat eerder voordat ik ze activeer en de latere stukjes zullen spannender worden, dat beloof ik! ;)

Vote/Comment? Dat motiveert me heel erg om door te gaan! ^^

Have a nice evening sweet readers! <3 X