Just Friends.

17

"Αφησε με να φυγω!Ποναω!Αλεξηη βοηθειαααα!" φωναξα."Σκασε ηλιθια!" ειπε.Σε δυο λεπτα ο Αλεξης ειχε ανεβει στο δωματιο.

Τωρα θα αναρωτιεστε ποιος ή ποια μου τραβουσε τα μαλλια.Αν ηξερα κι εγω θα σας ελεγα!Παντως ειναι αντρας κι απ'οτι φαινεται γνωριζει τον Αλεξη.

"Βλεπω Κυριακου δεν αλλαξες καθολου!Ακομα πουλας αγαπες σε ανυπερασπιστα κοριτσακια για να σου κατσουν!Κι οπως φαινεται αυτη τη φορα το παρακανες!" ειπε ο αγνωστος αντρας με ειρωνικο υφος."Ποιος εισαι και τι θελεις επιτελους απο εμενα?!Καθε φορα που παω να φτιαξω τη ζωη μου ερχεσαι και μου την χαλας!Την κοπελα την αγαπω και κανεις δεν θα μας χωρισει!" ειπε και δακρυα εμφανιστηκαν στα ματια του.Εχει περασει πολλα! "Κυριακου λες πολλα!Εχεις 3 μερες για να τα μαζεψεις και να εξαφανιστεις απο την πολη,αλλιως....θα κανω κακο σε προσωπα που νοιαζεσαι..." ειπε στον Αλεξη και χαϊδεψε τα μαλλια μου."Φυγε αμεσως απο το σπιτι μας!Διαφορετικα θα καλεσω την αστυνομια!" του φωναξα κι ετρεξα στην αγκαλια του Αλεξη."Δεν μπορειτε να κανετε τιποτα για να ξεφυγετε.Εγω θα σας αφησω αυτες τις τρεις μερες αλλα θα επιστρεψω!Και κατι αλλο!Νεφελη προσεχε την κοιλια σου!" ειπε.Πριν προλαβουμε να πουμε οτιδιποτε,τα φωτα εκλεισαν ξαφνικα.

Οταν τα φωτα ανοιξαν ο μυστυριωδες αντρας ειχε εξαφανιστει.Πηγα στο κρεβατι μας κλαιγοντας για δυο λογους:

1ος λογος:Ειχα τρομαξει παρα πολυ με αυτον τον αντρα και με αυτα που ηξερε για τις ζωες μας και ιδιαιτερα για τη δικη μου ζωη.

2ος λογος:Ηξερε για το μυστικο μου!

Ο Αλεξης ηρθε διπλα μου και ειχε ενα προβληματισμενο βλεμμα.Με κοιταξε."Τι εννοουσε ο τυπος με το 'Να προσεχεις την κοιλια σου' ?" με ρωτησε κοιτωντας μια το προσωπο μου και μια την κοιλια μου.Δεν μπορω να του το πω.Θα με μισησει!Ομως πρεπει! "Αλεξη...θυμασαι...θυμασαι την τελευταια μας φορα?" του ειπα."Ναι.Τι συμβαινει?" μου ειπε με ενα μπερδεμενο βλεμμα."Ε,να...ειχαμε πιει και οι δυο πολυ...και ξερεις...και δεν ειχαμε προφυλαξεις...και...και...εννοω...τωρα...θα γινεις πατερας" ειπα και το κλαμα μου δυναμωσε,τα δακρυα ετρεχαν πλεον σαν ποταμος."Τι?" ηταν η μονη λεξη που ειπε."Ναι Αλεξη ειμαι εγκυος!" ειπα και συνεχισα να κλαιω."Δεν το πιστευω!" ειπε."Το ηξερα!Θα μας παρατησεις!Ηταν λαθος!" ειπα και εκανα να φυγω."Οχι βεβαια!" ειπε και σταματησα."Τι εννοεις?" του ειπα."Δεν θα σε αφησω να τα περασεις,ολα αυτα που προκειτε να συμβουν,μονη σου.Ωφειλω να μεινω διπλα σου.Θελω να μεινω διπλα στην οικογενεια μου!" ειπε."Αληθεια λες?" ειπα και σκουπισα τα ματια μου."Φυσικα!" μου ειπε.Ετρεξα στην αγκαλια του και πηγαμε ξανα στο κρεβατι.