Just Friends.

12

Ο Αλεξης εχει γινει λιωμα στο ποτο οπως και ο Γιωργος.Ποιος τον μαζευει τωρα!!!!Ο Αλεξης αρχιζει να κανει βλακειες στην Ξενια κι αυτη προσπαθουσε να φυγει απο κοντα του για να ερθει να μαζεψει τον Γιωργο που με αγγιζε σε ολο το σωμα.

Μετα απο λιγη ωρα ειχα καταφερει να ξεφυγω απο τον Γιωργο και ειχα παει να ξεκολλησω τον Αλεξη απο την Ξενια που τωρα εκλαιγε."Ελα Αλεξη μου να φυγουμε να παμε να κοιμηθουμε" του ελεγα και του ξαναελεγα αλλα αυτος τιποτα."Θελω να κατσω εδω με την Νεφελη μου!" ειπε και συνεχισε να φιλαει την Ξενια.Αυτο που ειπε με εκανε να νιωσω απο την μια μερια ωραια κι απο την αλλη ασχημα."Αλεξη εγω ειμαι η Νεφελη και εκεινη η Ξενια" του ειπα και καταφερα να τον γυρισω ωστε να με βλεπει.Η Ξενια ετρεξε και επιασε τον Γιωργο και πηγαν σε ενα απο τα δωματια του σπιτιου αφηνοντας μας μονους.

"Αλεξη κοιταξε με στα ματια" του ειπα και το εκανε."Τωρα καταλαβαινεις ποια ειμαι?" του λεω ξανα και του δινω ενα τρυφερο φιλι στα χειλη."Νεφελη...συγνωμη!" μου ειπε."Παμε σπιτι τωρα!" του ειπα."Νεφελη δεν μπορω να οδηγησω" μου λεει ενω κανει εμετο."Αλεξη πρεπει να παμε σπιτι.Ειναι κοντα,θα παμε περπατοντας και αυριο θα ερθουμε να παρουμε το αυτοκινητο σου." του ειπα και τον αγκαλιασαε απομακρυνε λιγο για να με βλεπει και μου ειπε "Μου αρεσει οταν μιλας για εμας" μου ειπε."Εισαι καλυτερα?" του ειπα."Ναι παμε!" μου απαντησε."Περιμενε μισο λεπτο και ερχομαι" του ειπα και πηγα στο δωματιο που ηταν ο Γιωργος και η Ξενια.Μπαινω μεσα και βλεπω τον Γιωργο πανω απο την Ξενια γυμνο και την Ξενια να κλαιει."ΑΛΕΞΗΗΗΗΗ ΤΡΕΧΑ ΓΡΗΓΟΡΑ!" φωναξα.Ειχα μεινει να κοιταω τον Γιωργο που βιαζε την Ξενια.

Με γρηγορα βηματα ηρθε ο Αλεξης και με κοιταξε."Αλεξη παρε τον απο πανω της!Την βιαζει!".Ο Αλεξης πηγε κοντα και επιασε τον Γιωργο απο τα χερια και τον τραβηξε με δυναμη.Οταν επιτελους τον ξεκολλησε απο πανω της ετρεξα κοντα στην Ξενια και την σηκωσα πηγαινοντας την στο μπανιο για να της ριξω λιγο νερο στο προσωπο.

Βγηκαμε εξω και ο Γιωργος εχει φυγει."Ξενια μηπως θελεις να μεινουμε μαζι σου το βραδυ?" την ρωτησε ο Αλεξης."Μπα δεν πειραζει...καλα θα ειμαι" μας ειπε.Την χαιρετησαμε και φυγαμε.Πηγαμε στο αυτοκινητο και ο Αλεξης ξεκινησε.Σε λιγο φτασαμε στο σπιτι.Μπηκαμε μεσα και πηγαμε κατευθειαν στο κρεβατι.Ξαπλωσε διπλα μου και με πειρε στην αγκαλια του.

Το πρωι μας βρηκε αγκαλια.Ξυπνησα και ηταν ηδη ξυπνιος.Σηκωθηκα και πηγα στην κουζινα για να φτιαξω πρωινο.Τηγανιτες ή βαφλες? Βαφλες!
Εβγαλα απο το ντουλαπι την συσκευη που φτιαχνει βαφλες και ετοιμασα το μιγμα.Ξαφνικα δυο χερια τυλιγονται γυρω απο τη μεση μου."Θες να με δηλιτηριασεις μικρη μου?" ειπε γαργαλοντας με."Οχι βλακουκο μου!Φτιαχνω βαφλες για να φαμε." του ειπε και γυρισα ωστε να με κοιταει και να τον κοιτω.Του επιασα το προσωπο και τον φιλησα."Γαμωτο τι θες τωρα?!" μου ειπε μεσα απ'το φιλι μας.Δεν το εδωσα σημασια και συνεχισα.Την ωρα που πηγε να με σηκωσει σταματησα το φιλι μας και συνεχισα το ψησιμο των βαφλων."Γιατι το εκανες αυτο?!" μου ειπε γεματος θυμο."Ετσι ηθελα!Πηγαινε στο τραπεζι και ερχομαι" του ειπα.