Πηγαμε στο σπιτι.Ανοιξαμε την πορτα και ακουσαμε κατι να πεφτει.Ακολουθησαμε τον ηχο και φτασαμε στην κουζινα.Στο ψηγειο ειχε ενα χαρτι που με κοκκινα γραμματα εγραφε:
"Αν παθουν κατι θα πεθανω" προσεχε τι λες Κυριακου γιατι μου δινεις ιδεες...
"Τι σημαινει αυτο?" ρωτησα τον Αλεξη."Ειπα στον τυπο που μας ακολουθουσε οτι θελω να σας προσεχει ιδιαιτερα γιατι αν παθετε κατι θα πεθανω.Πως το ακουσε παλι αυτος?!Θελει να με καταστρεψει αλλα οχι κι εσας!" ειπε με θυμο. "Αλεξη μην λες βλακειες!Αν παθεις κατι θα πεθανω κι εγω μαζι σου.Μην ξεχνας οτι εισαι ο πατερας του παιδιου μου!Ολα καλα θα πανε!" "Σ'αγαπω!" ειπε και με φιλησε.Ανεβασα τα ποδια μου γυρω απο τη μεση του και τον κρατησα απο το σβερκο του.Μαζι ανεβηκαμε πανω στο δωματιο μας.Με αφησε στο κρεβατι."Σε θελω τωρα!" του ειπα."Σ'αγαπω οσο τιποτε αλλο!" μου ειπε και ηρθε πανω μου.Του εβγαλα την μπλουζα κι αυτος αυτος την δικη μου.
"ΟΡΓΙΑ!!!" ακουστηκε μια φωνη.Σταματησαμε για λιγο αλλα εφοσον η φωνη δεν ακουστηκε ξανα,συνεχισαμε.
~·~·~·~·~·~·~·~·~
Κοιμηθηκαμε και μολις ξυπνησαμε πηγαμε να παρουμε τα πραγματα για τη μετακομιση."Μωρο μου θες να σε βοηθησω λιγο?" του ειπα ενω τον εβλεπα που κουβαλουσε τα πραγματα στο αυτοκινητο του πατερα του."Δεν χρειαζομαι βοηθεια" απαντησε ενω συνεχισε να κατεβαζει κουτες απο το διαμερισμα.Ανεβηκα πανω και πηρα μια κουτα που ειχα κρυψει πολυ καλα πισω απο κατι επιπλα.Ειχα φωτογραφιες με φιλους μου απο την Παρο που εμενα πριν μετακομισουμε στην Αθηνα.Οι αναμνησεις μου...
Θυμαμαι ενα αγορακι,οταν ημουν στην τριτη δημοτικου.Ηταν πολυ ομορφο,ειχε ξανθα μαλλια και καστανα ματια.Μου αρεσε πολυ!Ομως μετα απο λιγο καιρο εφυγε και πηγε στην Πατρα.Απο τοτε δεν το ξαναειδα.Να δεις πως το λεγανε....Ανδρεα νομιζω.
Κατεβηκα κατω με την κουτα και την εβαλα στο αυτοκινητο.Ο Αλεξης κατεβασε και την τελευταια κουτα."Τωρα εισαι δικια μου!" μου ειπε και με αγκαλιασε."Ναι!Κι εσυ δικος μου..." ειπα και εβαλα το χερι μου μεσα απο την μπλουζα του χαϊδευοντας τους κοιλιακους του."Νεφελακι μην το κανεις αυτο γιατι θα το κανουμε στη μεση του δρομου" μου ειπε.Γελασα λιγακι."Οχι στο δρομο μωρο μου!Εχουμε και σπιτι!" του ειπα."Ωραια λοιπον!Παμε σπιτακι μας!" "Σε λατρευω!" ειπα και εβαλα ξανα το χερι μου μεσα απο την μπλουζα του."Ααααα.....δεν θα τα παμε καλααα!" ειπε."Παμε σπιτι να τακτοποιηθουμε" του ειπα.
YOU ARE READING
Just Friends.
Teen FictionΝεφελη:Ενα 17χρονο κοριτσι που της αρεσουν τα αυτοκινητα,η ταχυτητα,η ενταση και η δραση Αλεξης:Ενας 19χρονος player που δεν μενει ποτε με μονο ενα κοριτσι Αυτα τα δυο ατομα θα γινουν ενα μεσα απο μια απλη συζητηση και εναν κοινο εχθρο.Κανεις δεν ξε...