Just Friends.

21

Εχει περασει μια εβδομαδα απο τοτε που ηρθε στο σπιτι μας η Σονια και ο Αρης για πρωτη φορα και ολα πηγαινουν καλα.Το μωρο μας μεγαλωνει μεσα στην κοιλια μου.Σε εναμιση μηνα θα μαθουμε και αν ειναι αγορι ή κοριτσι!Φυσικα αυτο ειναι απλα μια λεπτομερια.Σημασια εχει οτι ειναι το παιδι μας,το παιδι του Αλεξη και εμενα!

"Αγαπουλακι μου?" ειπα και του εδωσα ενα φιλι για να ξυπνησει.Τα ματια του ανοιξαν σιγα σιγα και τα βλεμματα μας κλειδωθηκαν για λιγα δευτερολεπτα.Για λιγα μαγευτικα δευτερολεπτα."Αχ αυτα τα ματια!!" ειπα κι οταν καταλαβα οτι την πεταξα κανονικα εκλεισα το στομα μου με το χερι μου."Το ειπα δυνατα αυτο?" ειπα ενω τα ματια μου ηταν ακομα γουρλωμενα."Ναιπ!" ειπε περιφανα."Εισαι τοσο γλυκια οταν ντρεπεσαι!" ειπε και κοκκινισα περισσοτερο απο οσο ειχα κοκκινισει μεχρι τωρα."Πιο γλυκια κι απο τη μερεντα που πηρα χτες απο το σουπερ μαρκετ και ειναι στο ντουλαπι?" ειπα και με κοιταξε στα ματια."Εχει μερεντα και δεν μου το ειπες?!Δεν εχει φιλακι σημερα!" ειπε δηθεν θυμωμενος.Πηρα μια λυπημενη φατσουλα και σκεπαστηκα με το σεντονι μεχρι πανω για να μην φαινεται το προσωπο μου.Ξαφνικα το σεντονι τραβηχτηκε απο το χερι του Αλεξη.Με κοιταξε στα ματια και με φιλησε."Τι λες να παμε κατω να φαμε τη μερεντα?" μου ειπε και με πειρε σε στυλ νυφης πριν προλαβω να απαντησω.

Με κατεβασε κατω και με αφησε στον καναπε.Ανοιξε την τηλεοραση στο Star για να δω τα κινουμενα σχεδια που ξερει ποσο μου αρεσουν.Πηγε στην κουζινα και με αφησε να βλεπω τηλεοραση.Τωρα παιζει Scooby-Doo!Μετα απο λιγο εμφανιστηκε ο Αλεξη με δυο κουταλια και την μερεντα στα χερια του."Καλως την τη μερεντα μου!" ειπα και του ορμηξα.Οταν του πηρα την μερεντα απο τα χερια ανοιξα το βαζακι και αρχισα να τρωω.Σηκωθηκε απο τον καναπε που τον ειχα ρηξει πριν λιγο και ηρθε πανω μου.Μου πηρε τη μερεντα απο τα χερια και την αφησε στο τραπεζακι.Με φιλουσε με παθος."Θελω μερεντα!" ειπα μεσα απ'το φιλι μας."Καλα..." ειπε και σταματησε.Επιασα τη μερεντα και το κουταλι και τον ταϊσα μια κουταλια.

Ξαφνικα το τηλεφωνο του χτυπησε.Το ειχε πανω στο τραπεζακι και το σηκωσε."Ναι...δεν ξερω αν θελει...καλα θα τη ρωτησω...ναι θα σε ξαναπαρω τηλεφωνο...τα λεμε" ειπε και το εκλεισε."Τι να με ρωτησεις αστερακι μου?" ειπα και εφαγα λιγη μερεντα."Ηταν ο Δημητρης.Θελει να παμε για ποτα το βραδυ" ειπε."Χμμμ...καλη ιδεα!Παρε τηλεφωνο να ρωτησεις ωρα" του ειπα."Ευχαριστω κοριτσακι μου!Εισαι η ζωη μου!" ειπε και τον φιλησα.

Τελειωσε με το τηλεφωνημα αλλα με κοιταξε λιγο προβληματισμενος."Τι συμβαινει μωρακι μου?" ειπα και εβαλα το χερι μου στο μαγουλο του."Θα παμε στις 11:30 αλλα υπαρχει κατι που μπορει να ειναι προβλημα" ειπε."Οπως?" "Εμμμ...η κοπελα του Παυλου ειναι φιλη με την Ναντια...εμμμ...και θα ερθει μαζι μας" ειπε δυστακτικα."Τι?!" ειπα και αφησα το προσωπο του."Συγνωμη μωρο μου δεν το ηξερα!Ηρεμησε!" μου ειπε."Ρε Αλεξη αυτη σου την πεφτει συνεχεια!Πως ειναι δυνατον να ηρεμησω!" ειπα και τωρα ειμαι σιγουρη πως ειμαι κατακοκκινη απο θυμο."Νεφελη τωρα δεν γινεται να το ακυρωσω!Αν δεν θες να ερθεις,κατσε εδω!Δηλαδη δεν μου εχεις εμπιστοσυνη?!" ειπε φωναζοντας αυτη τη φορα."Εγω σου εχω εμπιστοσυνη!Σε αυτη δεν εχω!Ειναι ικανη να κανει τα παντα για να σε παρει μαζι της!" ειπα κι αρχισα να κλαιω.