... "Δεν ειναι αυτο που νομιζετε..." ειπα ελπιζοντας οτι θα καταλαβουν."Αληθεια?Και τι ειναι τοτε?!" ειπε η Ξενια κοιτοντας με.Κοιταξα τον Αλεξη με το βλεμα 'Κοιτα τωρα τι εκανες!'."Εγω φταιω!" τον ακουσα να λεει."Οχι παιδια!Εγω φταιω!" ειπα προσπαθοντας να τον καλυψω γιατι πραγματικα αυτος εφταιγε.
Η συζητηση μας κρατησε για πολυ ακομα...καποια στιγμη ο Νικος χτυπησε το χερι του στον τοιχο και ετρεξε πανω.Κοιταξα αφθορμητα τον Αλεξη και το ιδιο εκανε κι αυτος,τον αφησα με την Ξενια κατω κι ετρεξα στον Νικο.
Ξενια's pov
Τωρα ειμαι μονη μου με τον Αλεξη και στεκομαστε εκει που μας αφησε η Νεφελη.Ενα σατανικο χαμογελο εμφανιστηκε στο προσωπο μου.Ο Αλεξης με κοιταξε με απορια.Δεν του εδωσα σημασια και πηγα κοντα του.Του επιασα το χερι και αυτος με αφησε κι πηγε στον καναπε.Εμεινα εκει για λιγα δευτερολεπτα να κοιταω το πατωμα.Πηγα παλι κοντα του κι εκατσα διπλα του.Τι πας να κανεις εκει Ξενια?! Μου αρεσει πολυ!Κι αφου δεν εχει σχεση με την Νεφελη θα κανω το πρωτο βημα. Μην κανεις βλακειες Ξενια! Παρατα με!
Ανεβηκα πανω του κι αρχισα να του χαϊδευω τα μαλλια.Το χαδι μου του αρεσε. Στοχος 1 ολοκληρωθηκε! Τον πηρε ο υπνος.Θα το εκμεταλευτω!Του βγαζω την μπλουζα και του αφηνω μικρα φιλια στο λαιμο του.Τωρα παω στο παντελονι.Το κατεβαζω και το πεταω στο πατωμα.Συνεχιζω να τον φιλαω
Νεφελη's POV
Ειμαι με τον Νικο και μιλαμε για διαφορα θεματα.Θελω νερο."Παω κατω κι ερχομαι" του λεω και μου κανει σημα να παω.Κατεβαινω κατω και βλεπω ενα απαισιο θεαμα.Δεν τον πιστευω!Τα ματια μου εχουν κοκκινισει και πονανε πολυ.Πως τολμησε!Ενα κεφαλι σηκωνεται απο τον καναπε και βλεπω την Ξενια χωρις μπλουζα,οπως και τον Αλεξη αλλα αυτος δεν ειχε ουτε παντελονι."Νεφελη!Περιμενε!Δεν ειναι αυτο που νομιζεις!" "Βασικα Ξενια εχεις δικιο!Δεν ειναι αυτο που νομιζω,ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ!" ειπε φωναζοντας δυνατα με αποτελεσμα να κατεβει κατω ο Νικος.
"Τι εγιν..." ειπε και εμεινε να κοιτα τον αδερφο του και την Ξενια.Δεν μπορεσα να συγκρατησω αλλο τα δακρυα μου.Αρχισα να κλαιω και ταυτοχρονα να στριγκλιζω.Ο Αλεξης ξυπνησε.Με κοιταξε που εκλεγα και πηγε να μιλησει.Κοιταξε ομως και την Ξενια που ηταν μισογυμνη και μετα το ματι του επεσε στον εαυτο του."Τι..τι..εγινε?!" ειπε προσπαθοντας να θυμηθει τι εκανε."Εσυ!" ειπε κι εδειξε την Ξενια.Δεν μπορουσα να τους βλεπω αλλο. "Θα με πας στο σπιτι μου?" ψυθιρισα στον Νικο και μου εγνεψε καταφατικα.Τον τραβηξα απο το μπρατσο και βγηκαμε εξω,με τα δακρυα μου να τρεχουν ακομα σαν ποταμος.Μπηκα στο αυτοκινητο του Νικου και μετα απο δεκα λεπτα ημουν εξω απο το σπιτι μου."Ευχαριστω!" "Παρακαλω" ειπε κι εφυγε.Ανοιξα την τσαντα μου για να βρω τα κλειδια μου.Εψαξα σε ολες τι τσεπες της τσαντας αλλα τιποτα.Μετα θυμηθηκα οτι τα ειχα δανεισει στην Ξενια τοτε που ηταν με το Νικο και μετα δεν μου τα εδωσε πισω.OH,FUCK!Και τωρα τι θα κανω που εφυγε κι ο Νικος?!Θα παω μια βολτα μεχρι το παρκο μπορει να δω κανενα γνωστο απο τη σχολη.Ωχ!Εχω μαθημα!Οχι ρε γαμωτο!Παω στο παρκο.Περασα εξω απο ενα περιπτερο.Εκει ηταν ενας αντρας που εμοιαζε χαμενος."Μηπως θελεις βοηθεια?" τον ρωταω ευγενικα."Ναι ψαχνω αυτη την καφτερια" ειπε δειχνοντας μου ενα μηνυμα στο τηλεφωνο του."Α,ξερω που ειναι!Μηπως θες να σε παω μεχρι εκει?Ειναι κοντα" "Θα το ηθελα πολυ"
YOU ARE READING
Just Friends.
Teen FictionΝεφελη:Ενα 17χρονο κοριτσι που της αρεσουν τα αυτοκινητα,η ταχυτητα,η ενταση και η δραση Αλεξης:Ενας 19χρονος player που δεν μενει ποτε με μονο ενα κοριτσι Αυτα τα δυο ατομα θα γινουν ενα μεσα απο μια απλη συζητηση και εναν κοινο εχθρο.Κανεις δεν ξε...