The Wunger Games! (Gesloten)

Boete+afscheid Lizzy, district 13

Ik schrik wakker met een gil en zie dat er geen horde bozen capitool mensen mij de arena weer in jagen maar dat ik gwoon in mijn kamer lig. Al bijna drie weken heb heb ik deze droom. Mijn eerste boete, mijn naam zit er maar 1 keer in de kans is minuscule dat ik word getrokken maar toch Ben ik bang want het kan altijd, nu maar hopen dat ik niet getrokken word. Ik stap mijn bed uit en trek mijn licht roze boete jurk aan. Ik vlecht mij lange blonde haar en steek het op. Ik kijk op de klok en zie dat het pas half 9 is ik heb dus nog 5 uur voor de boete dus ik ga nog even in de tuin boogschieten zodat als ik de arena in ga ik nog gewoon kan schieten en dat ik niet bang hoef te zijn dat ik het niet meer kan. Na dat ik vier keer mijn pijlenkoker leeggeschoten en mijn pijlen weer ga halen word er op de deur geklopt. Ik loop naar de voordeur en doe open. Voor mijn deur staat Pablo. Pablo was de beste vriend van mijn broer jade voordat jade omkwam in de oorlog net als mijn ouders ze stierven bij hetzelfde bombardment. Ik krijg nog altijd tranen in mijn ogen als ik er aan denk. Ik was pas vier maar al die tijd was Pablo er voor me. De eerste paar weken mocht ik zelfs bij hem wonen tot zijn zusje geboren werdt, toen was er geen ruimte meer voor mij in hun kleine huis waar ze al met zessen woonde. Ik vlieg hem om zijn hals en ik barst in tranen uit. Hij draagt mij naar binnen en legt me op de bank. "Je ziet er prachtig uit lizzy" vluistert hij in mijn oor. Ik kan een glimlag niet onderdrukken en hij lacht trug.

Ik val in een droomloze slaap. Als ik wakker word zie ik dat Pablo naar me kijkt En ik voel dat ik rood word. "Je bent schattig als je slaapt weet je lis?" Uh ik voel dat ik nog roder word. We moeten gaan de boete begint over tien minuten en als we te laat komen dan zwaait er wat.

Snel sta ik op en strijk mijn jurk glad. Ik stap in mijn schoenen en loop naar het plijn. Ik ga in de rij staan voor het bloed prikken. Na het bloed prikken ga ik in het vak van de twaalf jarige meisjes staan. Dilse komt het podium op Lopen en begint met haar lange preek. Ik luister niet tot ze zecht. Ik heb een nieuwe film voor jullie megenomen uit het capitol. Niet dus het is nog gewoon dezelfde als ieder jaar. Na de film begint ze in haar handen te klappen. Toen ze daar eindelijk mee stopte liep ze naar de boetebollen toe en Zei meisjes eerst ze begon met haar hand rondjes te draaien alsof ze zoekt naar mijn kaartje. ze kiest een kaartje uit en loopt naar de microfoon ze vouwt het kaartje open en leest de naam voor die op het kaartje staat. Het is Lizzy Jacobs! Oh nee dat Ben ik ik begin naar voren te lopen en kijk om me heen in de hoop dat er ergens een vrijwilliger staat. Maar het lijkt er op dat er niemand is die mijn plaats in wil nemen. Dat is ook logish ik zou het ook niet doen. Ik loop het podium op en Dilse geeft me meteen een knuffel en zecht gefeliciteerd meisje. Okee nu de jongens tribuut roept Dilse en ze loopt naar de boetebol van de jongens. Snel pakt ze het kaartje en struikelt naar de microfoon ze leest de naam op en het is..... Pablo Florence oh nee niet Pablo ook. Hij loopt naar voren en gaat Naast mij op het podium staan een aplaus voor de tributen van dit jaar Gilt Dilse en ze begint weer te klappen maar stopt als er niemand mee klapt.

We worden door vredenbewakers naar een kamer gebracht waar we afschijd kunnen nemen van onze vrienden en familie. En ja dan zit je daar in een prachtige kamer helemaal alleen. Tot er een vredenbewaker komt en ik naar een trein gebracht word.

Mijn commentaar:
Goed en duidelijk geschreven, hier en daar spellingfoutjes. Verder goed gedaan.
Cijfer: 7,7

Vivian_Vallens commentaar:
Ik wil als eerste een tip geven: typ in Word of in Google Chrome. Je hebt erg veel spellingsfouten. Ik snap het verhaal wat je over wil brengen, en de bedoeling is goed, maar de uitwerking is wat minder. Bijv. als iemand iets denkt, een komma na de gedachten. Voorbeeldje:
Dit is jouw zin:
Oh nee dat Ben ik ik begin naar voren te lopen en kijk om me heen in de hoop dat er ergens een vrijwilliger staat.
Zo zou ik hem formuleren:
Oh nee, dat ben ik... Ik begin naar voren te lopen en kijk om me heen, in de hoop dat er ergens een vrijwilliger staat.
Dan gebruik je meer leestekens, en dat leest makkelijker en fijner. Sorry voor het lange commentaar, maar ik hoop dat je iets aan mijn tips hebt en er iets mee kan doen ;)
Ik heb er vertrouwen in dat je jezelf enorm kunt verbeteren!
Als cijfer kom ik uit op een: 6,4

Gemiddeld: 7,1