CS:The Revenge (EDITING)

Chapter Sixteen:Way Back To School

"Justine!!!"

Biglang nagising ang dalaga nang marinig niya ang kanyang ngalan ng isang binata galing sa labas ng bus kaya tinignan niya ito.Pagtingin niya ay nakita niya si Aljan at Vyldian na nahihirapang mag lakad kaya ginising niya ang kanyang mga kaibigan at nang hingi ng tulong para tulungan sina Aljan at Vyldian.

"Anong nangyare?"tanong ni Reyna at inalalayan niya si Aljan na maka upo sa driver seat.Marami siyang sugat sa kanyang tiyan kaya nag kuha ng magagamot si Maecah na isang dahon at nilagay niya ito sa tiyan ni Aljan.

"Anong nangyare?"tanong ni Friendces habang nakatingin sa binata.

"Asan yung iba?si Julius asan?"natatarantang tanong ni Justine habang inaabangan ang daan kung may dadating.

"Mamaya na tayo mag-usap..hindi ko alam kung ligtas ba si Julius.."sagot ng binata at umupo siya sa front seat kung saan ay dun talaga siya nakaupo.Nagulat naman si Justine sa sagot ng binata kaya nilingon niya ito.

"Anong ibig mong sabihin?"nagtatakang tanong ng dalaga.

"....."hindi naka sagot ang binata at nag pahinga saglit ito.

Tinanaw ni Justine ang daan dahil parang may nakita siyang kakaiba sa unahan at napa kurba at pomormang ngiti ang kanyang labi ng makita niya ang kanyang mga kaklase na tumatakbo papalapit sa kanila.

"Guys...Mag pahinga na muna kayo"sabi ni Maecah at inassist ang mga kasamahan sa pag-upo sa Bus.Kitang-kita nina Friendces na sobrang lungkot at pagod ang mga nasa mukha ng mga kaklase niya.Si Deniel nalang agad ang umupo sa Driver Seat at inandar ang sasakyan pero pinigilan siya ni Justine.

"Deniel ano ba!!!....antayin muna natin si Julius!!"sigaw ni Justine at nag-aabang kung may dadating na iba pero...

"Justine...wala na siya...wala na si Julius!!!wala na siya!!!"boung sigaw ni Deniel at sinuntok-suntok ang minabela.

Hindi nalang agad nakagalaw si Justine at napaupo siya malapit sa pintuan ng Bus kung saan ay dun lang siya nakatayo at inantay na dumating si Julius pero masamang balita agad ang narinig niya galing kay Deniel tungkol sakanyang kaibigan na lalake.

Nag patuloy nalang si Deniel sa pag babyahe hanggang sa mag damag nalang ay walang kahit ni sino ang nag salita kahit isang salita lang.

5 hours later......

Pagbalik nila sa kanilang school ay bigla silang inalalayan ng mga guardia na mag pahinga sa kanilang mga dorm.Wala paring napansin ang mga guardia tungkol kay Brix dahil nag kukulong ito sa dorm kaya pag bukas ni Asanro ay andun lang nakaupo si Brix.

"Asanro...Deniel...how was it?is it fun?"masayang bati ng binata at hinagkan ang kanyang mga kaibigan.

"Were not in mood Brix.."walang ganang sagot ng binata at humiga nalang agad sa kanilang kama.

"Why?what happened?..."nagtatakang tanong ng binata.Sa katagalan ay parang nauunawaan na ni Brix kung anong nangyare sa kanila.

"May nawalan sa inyo?"dagdag ng binata at dahil walang sumagot ay lumabas siya sa dorm at binilisang binuksan ng isa-isa ang pintuan ng mga kasama.Pagbukas niya sa kwarto nina Vyldian at Aljan ay may napansing siyang nawawala.

Lumapit siya dito at nilibot ang paningin.

"Aljan...asan si Julius?asan siya?"tanong ng binata at handa naman itong makinig.

"Wala na siya Brix.Wala na siya...wala na siya...wala na wala na..."paulit-ulit na sabi ng binata habang sinusuntok-suntok ang pader na sobrang tigas.

"Bakit?anong ginawa niyo?nag patanga kayo?huh??!!"galit na tanong nito.

"Oo!!nag patanga kami...kasi wala ka...na dapat tumulong sana sa akin...pero kami ni Julius ang nag tulungan...pero sa huli...siya ang nawala...kasi wala ka..."boung sagot nito at tinuro-turo ang binata.Tinulak nalang niya ang binata at sinarhan.

Hindi agad nakapaniwala si Brix sa sinabi ng binata.Dapat sana daw au andun siya.Una niyang nalaman na wala na si Hannah at ngayon ay si Julius.Wala na siyang magagawa at umiyak nalang hanggang sa may yumakap sakanya at pagtingin niya dito ay ang kanyang nobya pala na si Tisha.

"Brix?"wika ng dalaga.Hinagkan nalang din ng binata ang nobya ng mahigpit at hinalikan ito sa ulo.

"Sorry...sorry Tisha"tanging nasabi ng binata at nagyakapan sila na parang wala ng bukas.