Sinds dat ik mijn vader had gesproken was ik blij in mezelf, maar hadden Harry en ik nog meer ruzie dan normaal. Al een paar dagen kon je de donderslagen binnen horen. En buiten trouwens ook. Het was warm maar het regende verschrikkelijk. En de onweer was er ook al dagen. Daarom dat Harry en ik telkens ruzie hadden. We konden niet aan elkaar ontkomen omdat we telkens om elkaar heen hingen. Okay soms was Harry even weg. Dan ging hij naar zijn beste vrienden. Maar dat was ook niet altijd. Ondertussen waren zijn best vrienden hier ook al een paar keer geweest. Ik vond het maar niks dat ze hier waren en dat had ik Harry ook heel goed duidelijk gemaakt. ‘DOE DIE VERDOMDE DEUR DICHT!’ riep Harry vanaf de keuken. ‘DOE HET LEKKER ZELF ALS JE ER LAST VAN HEBT!’ schreeuwde ik terug. Ja nu schreeuwde we echt hard ook deels om de regen en onweer die er was. ‘IK HEB JE GEZEGD DAT JE JE EIGEN TROEP OPRUIMD!’ ‘MAAR DIT IS GEEN TROEP TIS EEN DEUR EN TROUWENS IK KIJK TOCH NAAR BUITEN!’ ‘DAT KAN OOK MET DE DEUR DICHT HIJ IS VAN GLAS!’ ik zuchtte luid en sloeg de deur hard dicht. ‘Nu tevreden!?’ zei ik en draaide me om. ‘Nee, dat ga jij mooi opdweilen,’ ‘Ja bekijk het lekker!’ ik liep boos naar de gang maar Harry greep me bij mijn arm. ‘Laat me los nu!’ gilde ik, maar Harry gaf niet weer. En zo kwamen we nog wel verder in een grote ruzie. Zo erg dat ik zelfs een keer moest uitwijken voor Harry’s hand. En direct nadat hij had geslagen werden zijn ogen groot. Ik trok de voordeur open en rende door de stromende regen. Na een seconde of twee was ik al doorweekt en werden mijn kleding zwaar toch bleef ik rennen. ‘MARIE-CLAIRE COME BACK HERE!’ hoorde ik vanachter me. Ik keek totaal niet om en bleef rennen. Ik rende zolang mijn voeten me dragen konden. Ergens bij een onbekend meer liet ik me vallen. Harry was me gelukkig al niet meer achter na. Of nou ja ik zag hem nergens.
***Hi lieve lezers!! Hoe is het met jullie?? Mijn stage zit er eindelijk op, dus ik kan weer schrijven! Bedankt voor het lezen!! Tips en opmerkingen zijn altijd welkom!***
JE LEEST
I hate my babysitter (dutch)
FanfictionWanneer de moeder van Claire weg gaat blijft zij over met alleen een jongen die ze niet kent. Harry. Claire laat merken dat zij Harry niet mag totdat haar vader, die in het leger zit, vermist raakt.
