Chapter 38

836 53 5
                                    

‘Okay doe je ogen maar open,’ glimlachte ik. Ik had Harry naar de boomhut gebracht en het was nou niet bepaalt makkelijk op met gesloten ogen de ladder te beklimmen vond Harry. Dus ik lachte hem kei hard uit toen hij viel. Maar uiteindelijk heeft hij het toch heelhuids de boom in kunnen klimmen. Toen ik zag dat Harry zijn ogen open deed beet ik op mijn lip, maar Harry keek me lachend aan en dat was maar goed ook, want hier had ik toen die tijd zo veel moeite voor gedaan. ‘De lichtjes zijn niet aan,’ zei hij zachtjes. Ik beet weeral op mijn lip voordat ik naar de lichtschakelaar ging. Die had ik trouwens er ook zelf in gebouwd. En misschien was dat nog wel het moeilijkste van allemaal. Toen de lichtjes aan waren zag het er eigenlijk wel beter uit. ‘En wat vind je dan?’ Vroeg ik toen en Harry keek me aan voordat hij me een kus op mijn voorhoofd gaf. ‘Je vader zal het geweldig vinden,’ zei hij en ik glimlachte naar hem. ‘Dankje,’ Na een tijdje in elkaars armen te hebben gestaan liepen we naar de zitkussen en lieten ons daar in neer ploffen. ‘He Claire,’ ‘Ja Harry?’ ‘Hoe goed speel jij gitaar?’ ik keek hem gek aan maar hij wees toen naar mijn gitaar die in een hoek stond. Die was ik al weer helemaal vergeten. Ik speelde eigenlijk zo vaak gitaar en nu ineens niet meer. Wow das best raar. ‘Ik speel aardig denk ik?’ het kwam er meer uit als een vraag, maar goed. ‘Wil je spelen?’ vroeg hij me toen en ik schudde mijn hoofd. Ik had echt geen behoefte om te spelen, plus het zou me te veel herinneringen geven. Ik ben namelijk gaan leren spelen toen ik een jaar of 7 8 was. Ik kreeg de gitaar van mijn vader toen zijn terug kwam uit een oorlog in Vietnam. Maar nu wou ik dus gewoon maar niet spelen. Harry keek me met verdrietige ogen aan voordat hij zijn armen om mijn middel sloot en me op hem liet leunen. Het was ook zo’n schatje.

We hebben een paar uur in de boomhut gezeten voordat het erg koud werd en we toch maar naar binnen gingen. Eenmaal binnen op de bank, pakte Harry een deken en we begroeven ons eronder terwijl we een film keken. Het was een komedie film, maar om heel eerlijk te zijn vond ik hem niks aan. Toch keek ik hem, omdat Harry hem zo leuk vond. Dus terwijl hij lachte deed ik maar alsof, maar blijkbaar had het voor Harry geen verschil. Ik verzonk al snel in mijn eigen gedachten en lette helemaal niet meer op de film. Ik legde mijn hoofd op Harry’s schouder en zuchtte. ‘Wat is er? Is de film niet leuk?’ vroeg hij en wou al naar de afstandsbediening grijpen. ‘Nee, nee dat is het niet. Ik dacht gewoon na,’ ‘Waarover dan?’ Ik zuchtte weeral maar schudde toen mijn hoofd. ‘Weet je wat. Laat maar. Laten we…. Laten we gewoon de film kijken,’ Zei ik met een glimlach en keek toen weer naar de film die me eigenlijk toch niks interesseerde.

Nadat de film eindelijk was afgelopen keken we gewoon tv, maar omdat het eigenlijk al best wel kaat was. Viel ik al snel half in slaap. Het enige wat ik me nog een beetje kan herinneren is dat Harry me naar boven droeg.  

*** Hi guys, Dat is lang geleden. I'm sooo sorry. Ik heb het erg druk met school. Ik sta er namelijk niet zo heel goed voor dus vandaar. Dus ik heb nu sinds ik weet niet hoe lang geupdate. Voor de gene die het nog lezen (wat waarschijnlijk niet veel zal zijn) Dankje. Dat waardeer ik enorm dat jullie bij blijven! Voor degene die dit niet meer lezen. Sorry... (niet dat die zin uit maakte)

Wat vonden jullie van dit stukje? Vast een beetje... Tja niet zo bijzonder. Sorry alweer.

Zeg me wat jullie vonden okay!?

Ik weet niet wanneer ik weer kan updateen dus tot de volgende keer....

Love ME ***

I hate my babysitter (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu