Toen we thuis waren liet ik me op de bank vallen. Harry ging naast me zitten en zette de tv aan. Na een tijdje te hebben gekeken voelde ik me echt even niet lekker. Gewoon bij het idee dat alles weer normaal zou moeten zijn. Want dat was het niet. Mijn vader was nog steeds niet terug en ik moest Harry mijn grootste geheim tot nu toe vertellen, maar ik kon het niet. Ik was echt een mietje een zwakkeling. Ik kon niks goed doen blijkbaar. Vandaar dat ik ook weg was gegaan, maar blijkbaar was dat niet goed genoeg. Langzaam stond ik op, ik wou niet dat Harry me zag janken. Ik liep naar de gang toen Harry zich omdraaide naar me. ‘Waar ga je heen?’ vroeg hij zachtjes. ‘Ik ga even naar mijn kamer,’ zei ik toen en hij knikte. ‘Roep maar als je iets nodig hebt,’ en toen draaide hij zich weer terug naar de tv. Ik liep langzaam naar boven. Ik had niet het gevoel dat dit mijn huis was. Ik had het gevoel dat ik in een heel ander huis was. Niks voelde vertrouwd meer. Het deed zeer. Toen ik in mijn kamer was liet ik me op het bed vallen. Lang keek ik naar het plafond zonder ook maar een gedachte. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Alles leek eigenlijk gewoon geen zin te hebben. Ik keek naar mijn armband die ik van mijn vader had gekregen. ‘Waarom ben je weggegaan pa?’ zei ik er tegen. Ja alsof dat zin had. Ik was echt gek aan het worden denk ik. Het begon later en later te worden en ik vroeg me af waarom Harry zich nog niet had laten zien. Ik wou hem zo graag vertellen dat ik van hem hield. Echt eerlijk waar. Maar waarom deed ik het dan toch niet? Ik zuchtte diep en ging recht op zitten terwijl er nog een zucht mijn keel verliet. Ik liep langzaam naar beneden. Harry was nog steeds tv aan het kijken. Ik ging naast hem op de bank zitten en hij keek me eens vriendelijk aan. Ik trok een been op de bank en keek naar Harry. ‘Harry?’ vroeg ik toen en Harry keek me aan. Hij kon denk ik zien dat er iets aan de hand was want al snel zette hij de tv uit en draaide zich weer op naar mij. ‘Wat is er Claire?’ vroeg hij toen. Ik keek even naar mijn handen en toen terug naar hem. ‘Harry, ik weet niet hoe..’ zei ik en stopte, Harry keek me verward aan. En toen, toen gaf ik hem een zoen. Blijkbaar was Harry even geschrokt maar zoende me al snel terug. Toen ik me terug trok beet ik op mijn lip. ‘Ik houd van je Harry,’ zei ik en keek weer naar beneden, ik durfde hem gewoon niet aan te kijken, maar toen legde Harry zijn hand onder mijn kin zodat ik hem wel aan moest kijken. ‘Ik houd ook van jouw,’ zei hij zachtjes en zoende me weer. Dit keer was het iets korter, maar toch barste het vuurwerk in me los. Hij legde zijn arm om me heen en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. We zeiden niks. We keken alleen maar voor ons uit. Maar het was een fijne stilte en al snel sloot ik mijn armen om zijn middel. Zijn hand ging door mijn haar en ik sloot even mijn ogen. ‘Het spijt me zo,’ zei ik toen. Harry keek me even verbaast aan. ‘Het spijt me dat ik zo vervelend was. Maar dat was alleen om dit,’ zei ik en ik hoorde Harry even lachen. ‘Het geeft niet, eerlijk waar,’ fluisterde hij en toen gaf hij me een zoen op mijn haren. ‘Ga je je alleen dit keer niet ineens weg trekken?’ vroeg hij toen met een glimlach op zijn gezicht. Ik lachte kort en schudde mijn hoofd. ‘Ik beloof het,’ zei ik.
*** Hi lovely people! Sorry dat jullie zolang moesten wachten. Ik had dus eerst een week kamp. Heel leuk enzo maar toen ik dat weekeind terug was, was ik misselijk door die boot en ik leek op een chinees vanwege zonneallergie. Maar hier hebben jullie een nieuw stukje en ik denk dat de meesten het nu vooral leuk vinden. Vergeet niet opmerkingen, tips en ideeën zijn altijd welkom!
Love ME ***
JE LEEST
I hate my babysitter (dutch)
FanfictionWanneer de moeder van Claire weg gaat blijft zij over met alleen een jongen die ze niet kent. Harry. Claire laat merken dat zij Harry niet mag totdat haar vader, die in het leger zit, vermist raakt.