Harry pov:
Een paar dagen gingen voorbij en ik zat weer op de stoel naast Claire. Ze was nog niet bij gekomen. Het maakte me bang. Al zeiden de doctoren dat het wel goed zou komen ik wist het nog niet. De jongens waren allemaal langs gekomen. Bezorgd om mij. Bezorgd om Claire. Niall was boos. Ik wist niet waarom. Maar Niall was boos. Op Claire, en als ik vroeg wat er dan aan de hand is gaf hij geen antwoord. Ik wist niet wat ik er mee aan moest. Ik wou niet dat hij boos was op Claire. Claire kon er toch niks aan doen? De andere jongen waren tenminste wel aardig. Meestal was ik nu dag en nacht bij Claire. Hopen dat ze bij zou komen. Ik wou er zijn als zij bij kwam. En wat de anderen dachten kon me niks schelen. Dat ze me mee naar huis wouden nemen want het had geen zin, ze zou toch nog niet bij komen, dat wou ik niet. Het zou precies zo zijn dat als ik even weg ben dat ze bij komt. En dat mocht niet gebeuren. En ik had tot nu toe elke dag gezegd dat ik van haar hield. Ik hoopte maar dat ze me kon horen. Zelfs soldaat Mckindley was lang gekomen. Dat vond ik raar. Niet zo zeer van dat hij er was, maar ik gedroeg me gewoon anders in zijn bij zijn. Al was hij wel erg vriendelijk en gaf hij me moed toe. Was dat iets wat soldaten horen te doen? Of was dat gewoon iets voor hem? Het maakte ook niet uit. Het hielp en daar ging het uiteindelijk om. Alleen wou ik nog dat Claire er ook bij kon zijn.
Ik hield haar hand stevig vast terwijl er een paar tranen langs mijn wangen liepen. ‘Claire, als er ooit een moment komt neem ik je mee naar een van de mooiste plekken die ik ken,’ zei ik zachtjes. Soms dan bewoog Claire en dan hoopte ik dat ze bij zou komen maar tot nu toe had ik nooit geluk. ‘Ik mis je Claire,’ ik hield haar hand iets steviger vast en gaf haar een hele kleine kus. Maar dat had verschil gemaakt. Haar ogen opende zich en ze keek versuft om zich heen en toen zag ze mij. Ik keek haar alleen aan, mijn ogen waren groot en toen kwamen er nog meer tranen. ‘Claire,’ fluisterde ik. ‘H-Harry? Wat is er aan de hand?’ zei ze. En volgens mij drong toen alles tot haar door. ‘Omg, Harry? En ik.. En jij.. en.. en,’ zei ze voor er ook tranen langs haar gezicht liepen. ‘Shhh Claire, rustig maar,’ zei ik en wreef met mijn duim over haar hand. ‘Waarom ben ik nog steeds hier?’ zei ze en ik schrok even van haar woorden. ‘Claire,’ zei ik ietwat hard maar toen greep ik haar in een knuffel. ‘Het spijt me Harry,’ ik schudde mijn hoofd en ging met mijn hand door haar haren. ‘Het geeft niet,’ eigenlijk was dat dus echt niet waar. Het gaf wel wat. Ergens was ik misschien zelfs een beetje boos op haar dat ze me dit heeft aangedaan, maar het maakte eigenlijk toch niet uit.
Ik had de jongens verteld dat Claire weer bij was en alle jongens waren blij voor me, zelfs Niall.
Claire Pov:
Ik kon niet geloven dat ik er nog steeds was. Al had het toch geen zin meer. Harry had verteld dat ik weer bij was gekomen en af en toe kwamen de jongens langs. Nu was Niall er en ik voelde me erg schuldig in zijn bijzijn. ‘Harry?’ vroeg Niall en Harry keek hem aan. ‘Mag ik Claire even alleen spreken?’ Harry knikte toen. ‘Is goed, ik haal wel wat te drinken, jullie ook?’ vroeg hij en ik en Niall schudde beide de hoofd. Harry ging weg en Niall nam de plek van Harry in. ‘Waarom heb je dit gedaan?’ vroeg hij toen. ‘Het was me allemaal te veel,’ zei ik simpel terug. ‘Maar je had je belofte gebroken als..’ en daar stopte zijn zin. Ik knikte. ‘Ik weet het, en het spijt me. Maar ik zal hem niet nog eens breken okay?’ zei ik toen en Niall knikte, lachte en gaf me een korte knuffel.
Ik mocht al snel weer naar huis. Gelukkig, want ik had het niet zo met ziekenhuizen. Harry had aan Louis gevraagd of hij zijn auto mocht lenen en omdat Louis blijkbaar twee auto’s had mocht Harry hem lenen tot hij een nieuwe auto had. En eindelijk ging ik weer naar huis.
*** Hi lovely people! Ik heb vandaag maar weer een stukje geschreven want ik ga de hele week op kamp en ik weet niet of ik dan nog zin heb om te schrijven dat weekeind. Ik hoop dat jullie het leuk vinden!! Tips, opmerkingen en ideeën zijn altijd welkom!!
Love ME ***
JE LEEST
I hate my babysitter (dutch)
FanfictionWanneer de moeder van Claire weg gaat blijft zij over met alleen een jongen die ze niet kent. Harry. Claire laat merken dat zij Harry niet mag totdat haar vader, die in het leger zit, vermist raakt.