Chapter 36

1K 57 6
                                    

We bleven dus nog een week in Spanje. Het was wel leuk maar veel konden we niet doen met Harry bij ons. Soms gingen we naar het strand en lagen we daar met z'n allen of zaten we achter elkaar aan te rennen omdat de een de ander nat gooide. Aka Louis die dat telkens deed. Alleen niet bij Harry. Die arme jongen kon alleen maar toe kijken. Als het had gekund had ik voor hem in de plek gewild.

En nu waren we eindelijk op weg naar het vliegveld. We hadden een andere auto geregeld waar we wel met z'n allen in konden en ik zat naast Harry die zich zelf focuste op ademhalen. Vreemd dat het nog niet over was en als we terug waren thuis dan zorgde ik ervoor dat hij het na liet kijken. 'Wat als we straks thuis zijn jongens?' Vroeg Zayn toen en keek achterom naar ons. Ik haalde mijn schouders op. 'Weet ik niet. Wat jullie maar willen,' ik keek naar Harry die naar me glimlachte. 'Dus zullen we allemaal dan maar naar jouw huis gaan Claire?' Dit keer was Niall die sprak. En ik knikte. 'Als jullie dat willen,'

Na een paar uur waren we dan ook eindelijk bij mij thuis. Het leek ineens zo anders thuis. Het was leeg, al was dat eigenlijk altijd zo sinds mijn vader weg was. De jongens waren allemaal op de bank gaan zitten terwijl ik met alle post, die er de afgelopen weken waren gekomen, naar de keuken liep. Ik bladerde er even door, maar het was troep, troep, rekeningen, die Harry betaalde van mijn vaders geld, en een brief van het leger. Wait what... Ik knipperde even met mijn ogen voor ik de rest neer lag op de stoel ging zitten en de brief open maakte. Mijn ogen gingen over de regels terwijl ik fronste. Toen de brief uit was zuchtte ik luid en liet mijn hand even door mijn haren gaan. De plek waar ze dachten dat mijn vader was... Daar is hij niet gevonden. En blijkbaar gaven ze de moed op om hem nog te vinden. 'Klote oorlog,' mompelde ik terwijl ik opstond en de stoel iets te hard aan schoof waardoor hij omviel. 'Gaat alles goed daar?' Hoorde ik uit de kamer en ik zuchtte nogmaals. 'Ja hoor, kben alleen wat klunzig,' riep ik terug voor ik 6 glazen uit de kast haalde en drinken inschonk.

Harry POV:

We waren dus allemaal leuk in Claires huis, maar waar de hel bleef Claire. Ik keek even naar de andere 4 maar toen die niet in beweging kwam stond ik op. Man dat deed nog steeds zeer. 'Wat ga jij doen?' Vroeg Liam en ik draaide even met mijn ogen, want waar lijkt het op dat ik ga doen? 'Naar Claire,' zei ik toen en liep naar de keuken. Pijnlijk. En moeilijk ik bedoel niemand hielp me.. Ik leunde tegen de deurpost en keek naar Claire. 'Alles goed?' Claire schrok en keek om. 'Harry, wat doe je. Je zou moeten rusten,' Ik schudde mijn hoofd. 'Weet ik, maar wat is er? En niet liegen,' zei ik streng en zag Claire zuchten. Toen pakte ze een brief en gaf het aan me. Ik liep verder de keuken in en zat neer op een van de stoelen terwijl ik begon te lezen. Mijn gezicht vertrok en ik keek op naar Claire toen ik klaar was. 'Mijn god,' mompelde ik terwijl ik opstond en Claire omarmde. 'Sorry,' 'Ik weet zeker dat ze het niet zo snel opgeven,' fluisterde ik terwijl mijn handen door haar haren gingen. 'Harry, ik denk het wel. Het is al te lang,' zei ze en ik voelde een paar tranen op mijn schouder. 'Et komt goed. Het komt goed,' bleef ik herhalen. Toen Claire op keek naar me en ik een paar tranen bij haar weg veegde gaf ik haar een kus op de wang voordat ik haar nog een omhelsde. 'Serieus als jullie daar aan het flikflooien zijn,' hoorde ik Louis roepen van uit de kamer. Beide Claire en ik schoten in de lach. Ik gaf haar nog een keer een kus op de wang voordat ik 3 van de glazen pakte en naar de kamer liep met Claire vlak achter me aan. 'Tuurlijk Louis, zo zijn we ook echt,' zei ik hem een glas gevend terwijl hij zijn tong uit stak. Ik nam weer plaats op de bank en Claire wurmde zich tussen ons in. 'Film kijken jongens?' Vroeg Zayn en we knikten allemaal. En zo hadden we een hele avond films gekeken en ergens tussen een film lag Claire te slapen op mijn schoot met haar ogen vol tranen.

*** Hi lovely people,

Sorry voor het wachten. Ik heb het druk. En dit hoofdstuk heb ik stiekem snel geschreven terwijl ik eigenlijk moet leren. Sorry als het bagger is.

Ik denk nog 2/3 hoofdstukken en dan is het verhaal afgelopen.. :(

Wat vonden jullie van dit hoofdstuk? Laat het me weten alsjeblieft. Ik vind het best wel jammer dat ik altijd maar zo weinig comments krijg, maar goed. De gene die weg een comment achter laten. Big love!

Love you all.

Love ME ***

I hate my babysitter (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu