I hate my babysitter (dutch)

Chapter 18

Na een tijdje was Harry gaan liggen en je kon goed zien dat ik hem hard had geraakt. Ik zat nog steeds op de grond. Nee Louis had me niet meer vast, maar ik had ook geen zin meer om op te staan. Tranen begonnen over mijn gezicht te lopen en ik wist niet waarom. De jongens zaten om Harry heen nog steeds bezorgd om hem, tot Niall me zag. Hij liep naar me toe en ging voor me staan. ‘Stap in de auto, ik breng je naar huis,’ zei hij. Ik knikte en stond stilletjes op. Ik liet mijn blik even op Harry vallen, die met zijn ogen gesloten op de bank lag. Daarna liep ik naar de deur, niet omkijkend naar de anderen. Ik stond nog bij de deur toen ik Niall hoorde praten. ‘Ik breng Claire naar huis. Kijk maar of Harry nog komt, maar ik zal wel zolang bij haar blijven,’ zei hij en ik hoorde dan anderen instemmen. Ik liep naar de auto en ging erin zitten. Een paar minuten later kwam Niall naast me zitten en reden we weg. Mijn gezicht was gericht op mijn handen en alles leek in een waas voorbij te gaan. Al snel kwamen we thuis en liep ik direct naar mijn kamer. Ik had nog geen woord gezegd tegen Niall en dat maakte hem volgens mij niks uit ook.

Ik had een tijdje op mijn kamer gezeten, toen Niall op de deur klopte. ‘Claire?’ vroeg hij, eerder fluisterend. ‘Mag ik binnen komen?’ zei hij weer zacht. ‘Alsjeblieft?’ bleef Niall door gaan. ‘Okay,’ zei ik zacht terwijl ik wat tranen weg veegde. Niall deed de deur voorzichtig open en stapte naar binnen. Hij liep naar me toe en ging naast me op het bed zitten. Ik trok mijn knieën naar me toe sloeg mijn armen erom heen en leunde tegen de muur aan terwijl ik Niall aan keek. ‘Waarom deed je dat?’ vroeg zachtjes. Ik haalde mijn schouders op. ‘Het was een van mijn woede aanvallen denk ik,’ zei ik en keek hem nog steeds aan. Niall maakte een “O” gebaar. ‘Heb je die vaker dan?’ vroeg hij toen. Alles kwam zo voorzichtig uit zijn mond. Alsof hij me dacht zeer te doen. ‘Niet meer sinds 6 jaar,’ zei ik en Nialls ogen worden even groot. ‘Harry, maakt gek okay, vooral in deze tijd,’ zei ik en Niall beet op zijn lip. Hij wou iets zeggen, dat kon je zien. ‘Wat?’ Niall schudde zijn hoofd en keek weg. ‘Zeg nou maar,’ ging ik door. ‘Harry, uhmm.. Harry..’ zei hij. ‘Wat…. Harry….?’ ‘Harry, houd van je,’ zei hij toen snel. Mijn ogen werden groot, maar ik lachte toen een beetje. ‘Ja, leuke Niall, geloof je het zelf,’ zei ik toen. Alleen Niall schudde zijn hoofd. ‘Ik meen het. Hij heeft het me zelf gezegd,’ zei hij en keek me recht in de ogen aan. ‘Maar.. Maar,’ stamelde ik niet wetend wat ik moest zeggen. ‘Vind je hem leuk?’ vroeg hij toen. Ja, ja Niall. Ik vond hem leuk. Leuker dan wat dan ook. Ik zou alles voor hem geven. ‘Ik denk het,’ zei ik zachtjes. Kijkend naar mijn armband.  ‘Je denkt het? Je zou het moeten weten Claire,’ zei hij. Ik keek hem verbijsterd aan. ‘Ik denk dat hij me toch niet meer leuk vind nu,’ zei ik toen en langzaam gleed er een traan langs mijn gezicht. ‘Harry zal het niets boeien. Hij houd van jouw, zelfs na zo’n stomme stunt,’ zei Niall toen. Ik keek hem aan. Hij klonk zo anders. Hij was geïrriteerd. Dat wist ik zeker. ‘Houd jij van Harry?’ vroeg hij toen weer en keek me recht aan. Ik knikte. ‘Ja,’ zei ik zachtjes. Niall glimlachte en sloeg zijn armen om me heen. ‘Ik wist het wel,’ ik snikte en meer tranen vielen naar beneden. ‘Niet huilen Claire, niet huilen,’ fluisterde hij. Ik sloeg toen mijn armen om hem heen. ‘Alsjeblieft, zeg het hem niet, dat wil ik zelf doen,’ zei ik en Niall keek me even aan. ‘Beloof je dat je het zegt?’ Ik knikte. Alleen wist ik nog niet wanneer.

*** Hi lovely readers!! Hoe is het met jullie? Ik kon het niet laten om toch nog eens tukje te plaatsen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden?? En had ik al gezegd hoe geweldig ik jullie reacties vind?? Want echt ik lees ze graag. Nou ja, tips, opmerkingen en ideeën zijn altijd welkom!!

Love ME ***