Her şeyin bir sonu vardır. Ama her son yeni bir başlangıçtır.
Emma'nın yerde yatan bedenine bakıyordum. Ve neden bu saçma şeylerin benim başıma geldiğini anlamaya çalışıyordum. Ne var ki anlayamıyordum. Kendimi Emma'nın yerine koyuyordum ve ölümün korkunç boşluğu arasında sağdan sola savruluyordum. Çocukluk arkadaşıma bakıyordum. Ve hayatın iğrenç bir şey olduğunu anlamaya çalışıyordum. Birazdan artık beni kimse durduramayacaktı. İçimdeki canavara teslim olacaktım. Önüme gelen her şeyi öldürecektim ve en sonunda enerjim bitecekti ve ölecektim.
Evet gelecek böyleydi ve herkesle birlikte ruhlar dünyasına sıkışıp kalacaktım ve ölümün boşluğu arasında savrulacaktım. Hikayemin sonunun böyle bitmesi hiçte güzel olmayacaz. İlk önce Siyah Pelerinli Dede yani ajan olan Ursula'yı öldürecektim. Sonrada kendimi en mantıklısı buydu. Artık benim yüzümden insanların ölmesi katlanılmaz boyuta ulaşmıştı. En iyisi kendimi öldürüp Emma ile ruhlar dünyasında haylazlığımıza devam etmemiz. Kendimi böyle çok daha iyi hissedeceğime kuşkum yok.
Kendimi içimdeki nefret dolu canavara teslim ettim ve Ursula'yı bir çırpıda öldürdüm. Veeeeeeeeeee artık ben bir ölüydüm ve ruhlar dünyasına gelmiştim. Benim dünyadaki hikayem işte böyle bitmişti. Dünyadaki sonum olabilir ama ruhlar alemine daha yeni geldim ve artık hep burdayım. Arkamda ise kimseyi bırakmadım boşuna arkamdan üzülmesinler. Ben onlar öldüğünde hiç ama hiç üzülmeyeceğim. Bir an önce Emma'yı bulup ona neler olduğunu anlatmalıyım...
Ve final benimle buraya kadar gelen herkese sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Ehh gelmeyenlerin de canı sağ olsun. Final hakkındaki yorumları bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korkunç Bir Vampir (Okuldaki Vampir)
VampirosMarcelin'in abisinin ve arkadaşlarının ne olduklarını öğrendikten sonraki yaşamları... Hikayeyi okuduğunuza pişman olmayacaksınız. Söz veriyorum.
