Korkunç Bir Vampir (Okuldaki Vampir)

Sonunda Karşılaştık

Sabah deprem olurken uyandım. Üstüme çıkmış dans edip zıplayan bir hipopotam vardı. Hipopotam tanımlamasından kim olduğu anlaşılabilir. Artık hipopotamın Emma olduğunu bilmeyen yoktur. Yoksa var mı?

Bende ayağa kalkıp Emma'ya eşlik ettim. Biz deliyiz bundan kesinlikle eminim. Gayet zinde bir şekilde uyandık. Emma hoplayıp zıplamaktan yorulduğu için hemen kendini yatağa bıraktı. Emma kendini ani bir şekilde yatağa bıraktığı için ve ben hala hoplayıp zıpladığım için kendimi yerde buldum. Emma ise yaptığı güzel bir şeymiş gibi gülüyordu. O gözleri kapalı olarak güldüğü için vampir hızımla altındaki yorganı çektim ve bu sefer de gülme sırası bana geçmişti.

Ben katıla katıla gülerken Emma yerden kalkmaya çalışıyordu. Bu durumun ne kadar komik olduğunu bilemezsiniz! Emma sonunda ayağa kalkabildi. Eline bir yastık kapıp bana fırlattı.

E: YASTIK SAVAŞI!

M: Tamam. Sen istedin.

Elime hemen kendi yastığımı aldım. Emma da kendi yastığını almıştı. Birbirimize vurmaya çalışıyorduk ama ne kadar başarılı oluyorduk o ayrı bir konu. Bir kere bile birbirimize vurmayı beceremeden kapı çaldı. Ah doğru ya sesimizle bütün herkesi uyandırmıştık. Nasıl olsa burda insan yok yani vampir var.

İlginç bu sefer kapı açma kavgası yapmadık. Ve şaşırtıcı bir şekilde kapıyı açmaya Emma gitti. Ah şimdi anladım. Ben hızlı olduğum için bana etrafı toplatmaktı amacı. Emma daha kapıya gitmeden ben çoktan etrafı toplamıştım. Gayet kolay olmuştu. Tabi üstüme sabahlığımı geçirmeyi unutmamıştım. Emma da zeki olduğu için üstüne sabahlığını geçirmemişti. Yine vampir hızımı kullanıp ona yetiştim ve sabahlığını üstüne geçirdim.

Emma kapıyı açtı. Ben yatakta oturuyordum.

Kapıdaki Kişi: Kraliçemi bir yere götürmeliyim.

E: Marcelin!

Yani beni kapıya çağırıyordu.

M: Geldim.

Kapıya geldiğimde karşımda Siyah Pelerinli Dede ile karşılaştım.

Siyah Pelerinli Dede: Kraliçem sizi birileri görmek istiyor.

M: Kim?

Siyah Pelerinli Dede: Tanımıyorum. Ama bir vampir.

M: Kim acaba?

Diye mırıldandım. Büyük bir salona geldik.

Siyah Pelerinli Dede: (eliyle sağ tarafı gösterdi) Şu taraftan efendim.

O salona girdiğimizde şok olmuştum. Kimi gördüm dersiniz. Isabel Hoca'yı gördüm.

M: Isabel Hoca?

I: Evet yavrum benim. Sonunda karşılaştık.

Kısa ve iğrenç bir bölüm oldu kabul ediyorum ama çok ama çok uykum var. Uykusuzluktan geberiyorum. Uzun süredir yazmıyordum özür dilerim.

SİZİ SEVİYORUM♥ İYİ GECELER♡