Bows And Snapbacks (Niall Horan & Liam Payne)

⑨ || 7 Augustus, 2014

POV Diana

"Foxborough!" Roep ik enthousiast. Dan realiseer ik me iets. "Wat is hier eigenlijk allemaal te doen?"

Noelle kijkt doorzoekend in het boekje en haalt haar schouders op. "Niet veel. Ze hebben hier een of ander museum, maar ik denk niet dat we dat een paar uur lang volhouden."

"Het hotel is best chique, zullen we gewoon op tijd hier eten, spelletjes doen en zo en dan gewoon gaan?" Stel ik voor. No knikt en gaat op haar telefoon klooien.

Ik besluit mijn iPad uit mijn tas te halen en log in op Skype. Een half uur geleden sms'te mijn vader dat hij even tijd had, dus we zouden een tijdje kunnen Skypen.

Het duurt even, maar na wat geklungel aan zijn kant, zie ik het hoofd van mijn vader op het beeldscherm. Zijn tanden lijken nog witter door zijn getinte huid en zijn op zijn kin en deel van zijn wangen begint een stoppelbaardje te groeien.

"Papi!" Roep ik blij. "Je moet je scheren."

"Ik ben ook heel blij om jou te zien, cariño." Glimlacht hij. "Hoe gaat het met je?"

Voordat ik kan antwoorden, springt Noelle in beeld. "HALLO, MENEER VELAZQUEZ!" Normaal gesproken zou Noelle mijn vader bij zijn voornaam noemen, omdat onze families elkaar bijna ons hele leven al kennen, maar omdat onze ouders zo'n rijke business mensen zijn, hebben we het onszelf maar zo aangeleerd. Netjes.

"Hallo, Noelle! Hoe gaat het met je?" Vraagt mijn vader vriendelijk.

No gaat naast me zitten op het bed en glimlacht. "Oh, goed hoor! Ik zit al een aantal dagen constant met Diana opgescheept, maar ik overleef het wel."

Lachend geef ik haar een duw. "Met mij gaat het ook goed. Hoe is het met mama?"

"Wel goed, geloof ik. Ze zit nu in Chicago, als ik me niet vergis."

No tikt me aan. "Daar gaan we over twee en een halve week ook heen." Zegt ze zachtjes.

Mijn gezicht licht op. Dan zie ik mama eindelijk weer! Ze is al veel te lang en veel te veel op zakenreis. "Dan zijn wij daar ook." Zeg ik tegen mijn vader. "Ik zal wel eens langs gaan."

Mijn vader geeft me de gegevens van het hotel, die ik opsla in mijn telefoon. "Moet ik haar sms'en dat je dan op bezoek gaat?" Vraagt hij.

"Oh, nee hoor. Een verrassing is leuker." Grinnik ik.

"Dat klopt inderdaad." Lacht mijn vader.

"Hoe gaat het op je werk?" Vraag ik dan verder.

Mijn vader knikt in zichzelf. "Wel goed! De aandelen zijn gestegen, dus dat is een grote oppepper geweest. Verder gaat het wel zijn gangetje..." Hij gebruikt nog allemaal dure, zakelijke woorden waar ik geen bal van snap.

"Mhm." Zeg ik maar. "Oh dat? Nu je het zegt, inderdaad ja."

Hij stopt met praten en kijkt me met een 'really?'-gezicht aan. "Ja, sorry!" Verdedig ik mezelf. "Ik snap gewoon niet wat je allemaal zegt."

Mijn vader lacht en knikt. "Het is al goed. Zijn die popsterretjes trouwens al verliefd op jullie meiden?"

"Ik ben ervan overtuigd!" Roept Noelle.

"Nee, nog niet pap." Grinnik ik.

"NOG niet." Herhaalt Noelle grijnzend.

"Jullie zijn me een stelletje bij elkaar." Lacht mijn vader. "Maar ik ga weer aan het werk. Nog veel plezier, gedraag jullie en laat soms wat weten, hè!"

Ik knik naar mijn vader. "Tuurlijk. Dag, papa!"

"Dag, meneer Velazquez!" Zwaait Noelle.

Mijn vader zwaait terug naar Noelle. "Dag, cariño." Zegt hij tegen mij. Dan wordt het beeld zwart. Zuchtend berg ik mijn iPad weer op en kijk vragend naar Noelle.

"We kunnen..." Ze stopt even met praten. "Ik heb eigenlijk geen idee wat we kunnen doen."

"Weet je wat wij gaan doen?" Ik haal een gloednieuwe camera uit mijn tas, zet hem neer op de standaard en ga weer op het bed zitten. "Wij gaan hetzelfde als Becca doen. Als we filmpjes op Youtube zetten, zien Niall en Liam ook eens hoe wij eruit zien."

No fixt haar haren en make up in de spiegel. "Di, je bent een genie!" Dan komt ze naast me zitten op de bank en wacht tot ik klaar ben. Ik druk op het knopje op de camera en ga glimlachend naast No zitten.

"Hey!" Begin ik maar. "Ik ben Diana."

"En ik Noelle."

"Je hebt ons misschien al eens gezien in de filmpjes van BexIsOnline4U. Of niet. Becca is niet zo leuk om naar te kijken."  Zeg ik. Noelle grinnikt een beetje. "Grapje Bex, love you." Voeg ik er snel lachend aan toe.

"Anyways."  Gaat Noelle verder. "We hebben jullie hulp nodig."

Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. "Iemand fan van One Direction?" Dan knip ik met mijn vingers en staar over mijn schouder naar rechts.

"Di, wat doe je?" Hoor ik Noelle vragen.

"Dit is het punt waar we gillende meisjes in de video zetten." Mompel ik zachtjes.

No rolt met haar ogen. "Je bent zo raar." Ik glimlach een beetje in mezelf.

"Terug naar het verhaal. Ik weet niet of het mensen is opgevallen die in Rogers Centre, Toronto in Canada, of in Metlife Stadium in East Rutherford waren." Gaat Noelle verder. "Maar er werden alle vier de shows snapbacks en strikjes het podium opgegooid. Drie keer raden van wie die kwamen." We zetten onze handen onder onze kin en glimlachen breed. "Jup. Dat waren wij."

Ik praat verder. "Het plan is om naar zo veel mogelijk shows te gaan en steeds spullen op het podium te gooien, zodat we in contact kunnen komen met de jongens."

"Het is misschien vergezocht." Noelle haalt met een sarcastische lach haar schouders op en kijkt dan bloedserieus. "Maar wij zijn Directioners. En als Directioners onder elkaar snappen jullie wel dat we dit heel graag willen."

"En ook als het niet lukt; Ieder meisje kan dromen toch?"

Noelle puft. "Tuurlijk lukt het, we hebben ze al dingen live horen zeggen."

Ik grijns naar de camera. "Voor de mensen die vijf augustus in Metlife waren, ik denk dat jullie wel weten wat we bedoelen." Hier plaatsen we dan het filmpje waar Liam en Niall die zinnetjes zeggen.

"Het is natuurlijk handiger als jullie Directioners ons willen helpen de jongens te vinden." No wijst naar de camera. "Want het helpt misschien als ze weten hoe we eruit zien." Het sarcastische toontje in haar stem is goed te horen.

Grinnikend knik ik. "Spam ze op Instagram, Twitter, Vine, weet ik veel wat. We willen gewoon een ontmoeting regelen."

"Zodat ik mijn snapbacks terug krijg." Zegt No voor de grap. Ik begin te lachen. "Nee grapje, die mogen ze houden. Maar we willen de jongens gewoon heel graag ontmoeten."

"Dat was het eigenlijk." Ik kijk Noelle aan, die naar me knikt. "Laat ons weten wat jullie ervan vinden, like, subscribe en tot de volgende video dan!" We zwaaien glimlachend naar de camera.

"En nu maar hopen dat de jongens het ook zien."

"I won't let these little things slip... Out, of my mouth."

Noelle zwiept haar arm naar achter en gooit de snapback op het podium. Ik knik, onder de indruk. "Je wordt hier steeds beter in."

"Dank je. Ik begin ook een steeds gespierdere arm te krijgen." Zegt ze en stretcht een paar keer haar arm. Grinnikend kijk ik weer naar de jongens op het podium.

"You'll never love yourself half as much as I love you." Niall ziet de spullen liggen, maar omdat hij op het podium zit met zijn gitaar, kan hij moeilijk de snapback oprapen.

"And you'll never treat yourself right, darling, but I want you to." Hij maakt oogcontact met Liam en knikt met zijn hoofd naar de snapback. Liams ogen worden groot en hij pakt ze snel op. Glimlachend zet hij de snapback op Niall's hoofd, waardoor de meisjes allemaal harder beginnen te gillen.

Na Little Things kijkt Niall in de snapback en begint te glimlachen. Ook Liam zondert zich af om het briefje te lezen.

"No." Roep ik boven de meisjes uit.

"Ja?"

"We hebben officieel contact met One Direction."