Wat als twee meisjes bij een One Direction concert in plaats van slipjes en bh's, snapbacks en strikjes het podium opgooien met een briefje eraan?
Noelle en Diana. Twee meisjes zo verschillend, maar toch beste vriendinnen. Op een dag besluiten ze...
"Morgen zie je Ni-all, morgen zie je Ni-all!" Zingt Diana door het appartement.
Grinnikend schud ik mijn hoofd en ga bij het raam zitten met mijn ontbijt. Diana's moeder komt de kamer binnen gelopen en knoopt gehaast haar witte blouse dicht. Daarover doet ze een mooi, donkerrood blazertje. "Sorry meiden, vergaderingen vandaag. Ik weet niet hoe laat ik terug ben, dus wacht maar niet op mij met eten."
"Geen probleem hoor, mam." Zegt Diana, terwijl ze een tosti in de pan gooit. Ik glimlach naar haar moeder en knik.
Diana's moeder glimlacht naar ons en loopt dan de deur uit. "Tot straks!"
"Wat wil je vandaag gaan doen?" Mompelt Diana met volle mond.
Ik haal mijn schouders op en hou mijn mond. Gister was uitputtend voor me, als het aan mij ligt blijf ik de hele dag op de bank liggen. Praten met mevrouw Velazquez was wel fijn, ik kon alles aan haar kwijt. En dat kan ik bij Diana ook, maar zij is mijn beste vriendin. Ik had even een moederfiguur nodig.
Tijdens onze gesprekken bleef mijn telefoon opeens zo vaak trillen, dat ik hem uiteindelijk in de andere kamer heb moeten leggen. Niall bleef me maar sms'en dat hij het zo spannend vond en hoeveel zin hij er wel niet in had. Het was lief, maar het leidde me af van de gesprekken dus ik heb hem maar even gelaten.
Dan zie ik dat Diana grijnzend naar buiten staart. "Hmm, ik heb wel een ideetje."
Ik kijk haar waarschuwend aan. Die toon van haar bevalt me he-le-maal niet. Ik ken Diana langer dan vandaag en dit kan nooit veel goeds betekenen.
Ze hijst me omhoog en duwt me de badkamer in. "Hup, douchen en omkleden jij. Chop chop!"
Na een tijdje besluit ik maar gewoon te doen wat ze zegt en me te douchen en aan te kleden. De hele dag in het appartement zitten is ook niet gezond, nu ik toch in Chicago ben moet ik ook genieten van de tijd die we hier hebben. En Diana weet me wel af te leiden, ze weet precies wat ze moet doen.
Ik kijk in de spiegel en bestudeer mijn outfit en make up nog even. "Dit prima?" Vraag ik aan Diana, die naast me haar haren in een losse staart bindt.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ze kijkt even naar mijn gezicht en kleren en steekt dan glimlachend haar duim op. "Perfect. Ben je klaar om te gaan?"
"Jep. Wat gaan we doen?" Vraag ik nieuwsgierig.
Diana grinnikt en trekt me mee naar buiten. "Tjaaa..."
Op weg naar beneden komen we Ted nog tegen, de chagrijnige buurman van Diana's moeder. We glimlachen alle twee breed naar hem. "Morgen, Ted!" Zeg ik opgewekt. Hij werpt ons een snelle, verwarde blik toe en loopt dan mompelend in zichzelf verder de trappen op. "Oh, Ted." Grinnik ik.
Als we eenmaal buiten zijn, volg ik Diana maar aangezien alleen zij weet wat we gaan doen. Als ik opeens een grote groep mensen zie op fietsen wordt het me duidelijk. De mensen zijn allemaal een jaar of vijftig, sommige misschien zestig. De meeste zijn toeristen.
Proestend van het lachen loop ik achter Diana aan. "Di, dit meen je niet."
"Ooooh, jawel! Er is geen betere manier om iets van de stad te zien te krijgen." Zegt ze bloedserieus.
Ik pers mijn lippen op elkaar om een beetje respectvol over te komen en neem een fiets aan van de werknemer, nadat Diana alles heeft geregeld. Een paar mensen kijken vluchtig om, maar de meeste boeit het niet zo wat we doen.
Dan stapt de begeleidster op haar fiets en klapt in haar handen. Ze steekt een vuurrood vlaggetje de lucht in en kijkt streng. "Hallo allemaal. Ten alle tijden dit vlaggetje volgen en bij elkaar blijven. Niet meer dan twee mensen naast elkaar en we volgen de route die ik fiets. Alles duidelijk? Dan vertrekken we!"
Ik stap op mijn fiets, die langzaam op gang komt, en fiets naast Diana achter alle mensen aan. Ze kijkt me breed glimlachend aan en houdt een gopro vast. "Ik heb besloten mijn vlogkanaal weer op te pakken. Zeg hallo tegen de camera, Nootje!"
"Komt dit op het internet?" Lach ik. "Alsjeblieft niet, zeg."
Doordat we zo met elkaar zijn aan het kloten, merken we niet dat de groep gestopt is en knallen we tegen de twee fietsen voor ons aan. De oudere man draait zich woest om en kijkt ons vernietigend aan. "Zeg, kijk een beetje uit ja?"
"Onze welgemeende excuses, meneer." Probeer ik serieus te zeggen, maar Diana's lach maakt het moeilijker.
"Pinche puta." Hoor ik hem onder zijn adem mompelen.
Mijn mond valt open. "Vete a la verga culero." Zeg ik terug.
Diana houdt mijn arm vast en schudt haar hoofd, maar ik zie dat het moeilijk is voor haar om serieus te blijven.
"Besa mi culo." Spuugt de vrouw naast hem naar ons.
Dan opeens wijst Diana naar haar. "No me jodas, señora."
"Perra!"
"Verga!"
De begeleidster is inmiddels van haar fiets gestapt en komt tussen ons in staan. "Oké, oké, oké. Laten we het vriendelijk houden allemaal. Geen Spaanse scheldwoorden meer deze rondleiding." Ze houdt haar handen omhoog en kijkt ons alle vier aan. Diana en ik blijven vuil kijken, totdat de oude mensen wegkijken. "Meneer en mevrouw Gomez, kom anders maar vooraan bij mij fietsen."
Ik durf Diana de eerste tien minuten niet meer aan te kijken, want dan weet ik gewoon dat ik keihard begin te lachen.
"Pssst, No!" Hoor ik opeens naast me. Vragend kijk ik haar aan. "Ik heb alles gefilmd." Fluistert ze bijna.
Mijn ogen worden groot en ik proest het uit. "Nee, dat meen je niet!"
"Jawel, echt!" Lacht Di met me mee.
De volgende stop krijgen Di en ik het voor elkaar om niemand aan te rijden. Ik kijk naar rechts en zie een groot standbeeld met wie weet wat voor betekenis. Om eerlijk te zijn ben ik niet zo goed op aan het letten, lol hebben met mijn beste vriendin is op dit moment veel belangrijker.
"Zullen we ze ditchen?" Vraag ik na een tijdje. Diana grinnikt en gaat langzamer fietsen, zodat we heel subtiel steeds verder van de groep raken.
Als ze de hoek omgaan, blijven we even wachten en fietsen dan de andere kant op. "Wat een heerlijk weer." Mompelt Di in zichzelf.
"Je beseft toch wel dat je Liam morgen ontmoet, hm?"
Ze schrikt van mijn woorden en valt daardoor bijna van haar fiets, maar ze weet zich net op tijd te herpakken. "Wat een onzin, ik ga niet mee. Dan zijn Liam en ik zo'n raar vijfde wiel samen."
Ik kijk haar dom aan. "Jullie zijn geen vijfde wiel. Jullie zijn samen het vijfde en zesde wiel en iedereen weet dat een voertuig op zes wielen ook prima rijdt."
Diana schudt haar hoofd. "Niet dit voertuig."
Met een pruillipje kijk ik haar smekend aan, terwijl ik ook een beetje fatsoenlijk op de weg probeer te letten. "Ah, kom op. Je zult zien dat Liam echt heel teleurgesteld gaat zijn als je er niet bent. Plus, je hoeft niet lang te blijven. Vind je het niet leuk, dan gaan we weer."
"En jou van Niall weghouden zeker? Ik ben niet gek, No."
"Ik kan met jou mee teruggaan en 's avonds weer naar Niall gaan." Stel ik voor.
Diana wiebelt met haar wenkbrauwen. Lachend trap ik door en ga de hoek om. "Niet op die manier, viezerik!"
Giechelend fietsen we verder, genietend van de sfeer in deze geweldige stad. Net als ik iets tegen Diana wil zeggen, komt ze abrupt tot stilstand en trekt een betrapt gezicht.
Voordat ik kan vragen wat er mis is, hoor ik de schelle stem van de begeleidster waardoor ik mijn ogen dichtknijp. "Leuk fietstochtje gehad, dames?"
