Bows And Snapbacks (Niall Horan & Liam Payne)

㉒ || 20 Augustus, 2014

POV Noelle

"Di? Diana?" Ik ben nu letterlijk al door elke kamer van ons hotel gelopen, maar heb haar gewoon nog niet gevonden. Hoe kan dat nou? Gisteren ben ik in slaap gevallen op de bank, maar ik was ervan overtuigd dat Di naast me lag te slapen.

Dan slaat de deur opeens open en loopt Diana breed glimlachend naar binnen. "Hey!"

Opgelucht haal ik adem. "Waar was je in godsnaam? Ik was doodongerust."

"Cadeautje voor je ophalen." Grinnikt ze en fluit dan op haar vingers. Ze kijkt verrast naar haar vingers. "Dat het me ook nog echt lukt..." Mompelt ze in zichzelf.

Dan hoor ik weer voetstappen en schiet mijn hoofd naar de deur. Een meisje met een grote bos blonde krullen en een extreem brede glimlach stapt de kamer binnen en poseert zoals alleen zij dat kan. "Missed me, darling?"

Ik begin te gillen en geef haar springend een knuffel. "BECCAAA!"

"Diana hier vertelde me dat jullie in Detroit bleven en ik ben hier nog nooit geweest en had niets te doen, dus waarom the hell ook niet?" Grijnst ze. "Ik ben meteen op het vliegtuig gestapt."

We gaan alle drie aan tafel zitten met een kop koffie en beginnen te praten. Becca begint. Typisch. "Dus jullie zijn klaar met het hele One Direction project?" Vraagt ze.

Diana knikt nadat ik haar vragend heb aangekeken. "We hebben ons doel bereikt, vind ik. En- Oh, dit hebben we je nog niet eens verteld."

Rebecca's ogen worden groot en ze springt bijna op ons over de tafel. "WAT?!"

"Noelle heeft Niall's nummer." Grinnikt Diana. Becca staat op en begint te schreeuwen. "EN JULLIE BELDEN MIJ NIET, OMDAT...?"

"Ter mijn verdediging, ik heb het pas twee dagen." Zeg ik, lachend om Becca's reactie.

Rebecca is weer helemaal stil en gaat zitten met een gezicht dat op springen staat, lijkt het wel. "Jullie weten wat dit betekent, hm?" Probeert ze rustig te zeggen. "Project triodate met Niall, Liam en Harry gaat nu van start."

Ik begin te lachen en realiseer me dan opeens iets. "Di, jij hebt mijn telefoon nog, of niet?"

Diana schraapt haar keel en doet een beetje nerveus voordat ze knikt en me mijn telefoon teruggeeft. Verbaasd kijk ik naar het beeldscherm en zie twee gemiste oproepen van Niall. Geschokt kijkt ik naar Diana. "Di, wat is dit?"

"Sorry, maar als je gisteren met hem moest bellen zou het misschien misgaan en ik dacht dat ik je er uiteindelijk een plezier mee zou doen." Mompelt ze nerveus.

Hoofdschuddend en een beetje geïrriteerd loop ik weg om Niall terug te bellen. Na het drie keer geprobeerd te hebben, gooi ik mijn telefoon op het aanrecht en leg een hand tegen mijn voorhoofd. Dan denk ik aan Diana. Ze heeft me wel goed kunnen afleiden. Niemand anders had dat gekund, denk ik. Zelfs Niall niet. Dus ze heeft eigenlijk wel gelijk.

Ik ga weer aan de tafel zitten. "Hij neemt niet op."

"Hij zal wel gewoon druk zijn met de soundcheck, of iets dergelijks." Stelt Becca me gerust.

"Ben je boos?" Vraagt Diana zachtjes.

Ik schud mijn hoofd en glimlach naar haar. "Je had gelijk, het zou niet goed zijn geweest als ik met hem had gepraat. Maar zeg het de volgende keer gewoon, dan kan ik op tijd terugbellen." Ze knikt naar me en neemt een slok van haar koffie.

"Dit snap ik dus echt niet, hè." Roept Becca bijna uit. We kijken haar verbaasd aan. "Als ik ruzie heb met mijn beste vriendinnen blijf ik echt zo ontzettend lang boos om de domste, kleine dingen. Jullie hebben letterlijk zeven minuten ruzie gehad."