Bows And Snapbacks (Niall Horan & Liam Payne)

Proloog

POV Noelle

"NO! NO, NO, NO, NO, NO-"

Ik sla mijn hand voor Diana's mond. "STOP! IK WORD HELEMAAL OPGEFOKT VAN JE!"

Ze haalt grijnzend mijn hand weg. "Dan doe ik mijn taak dus goed."

Grommend plof ik neer op de zitzak. Di en ik zitten met z'n tweeën op mijn kamer. Morgen is het One Direction concert. AAAAHHHH. Oké, ik ben klaar. We zijn die Directioners die er vanaf 2010 al bij waren. De shit, weet je wel.

"Zullen we nog één keer het plan doornemen?" Vraagt Diana. Ze kijkt in de spiegel en zet het strikje op haar hoofd.

"Wat valt er door te nemen? Jij hebt je strikje, ik mijn snapback. Als ze aan het zingen zijn, gooien we ze op het podium." Leg ik uit.

Diana gaat op mijn bed zitten. "Bij welk liedje?"

"Moments... Of Little Things. Dan zitten ze het dichtst bij." Zeg ik. Diana knikt en kijkt op haar telefoon. "Oh, we moeten gaan, No."

Ik knik en sta op. Ik pak mijn koffer en rol hem naar beneden. Voor het geval jullie je afvroegen of ik een heel koffer meenam naar een One Direction concert, nee. Ik zal het jullie uitleggen. Di en ik houden een soort experiment. We gaan naar elke show van One Direction (in Canada en de VS) en gooien steeds snapbacks en strikjes op het podium. Ik bedoel, waarom niet? Onze ouders zijn zo rijk dat als we een huis zouden kopen ze het niet eens erg zouden vinden. We vliegen vanavond naar Canada, omdat de jongens daar eerst optreden.

"Waar zijn je ouders?" Vraagt Diana, als we beneden aankomen en niemand zien.

"Zakenreis." Mompel ik. Ze knikt. "De mijne ook."

Omdat onze ouders zo'n succesvolle bedrijven hebben, moeten ze uiteraard vaak op zakenreis. En we hebben geen broertjes of zusjes. Een rijk leven is niet altijd even leuk.

"Chives brengt ons." Zeg ik als ik de auto voor ons huis al klaar zie staan. Diana rolt met haar koffer, die ze al bij ons thuis had klaar staan, naar de auto en zet hem in de kofferbak. Ik leg mijn koffer ernaast en leg mijn tas op de achterbank.

Chives, onze chauffeur, knikt naar ons via de achteruitkijkspiegel. "Hey Chives!" Zegt Diana blij.

"Hallo. Zin in jullie reisje?" Vraagt hij vriendelijk.

"Zeker!" Antwoord ik. "Heb je in de tussentijd eigenlijk wel iets te doen? Papa en mama zijn nu twee maanden op zakenreis."

Chives rijdt de oprit af en schraapt zijn keel. "Ben je gek? Ik heb vakantie nu!"

Diana lacht. "Misschien kun je op zoek naar een leuke vrouw." Grijns ik.

"En dan trouwen." Voegt Diana toe.

"En dan kinderen krijgen." Ga ik verder.

"En kleinkinderen." Lacht Diana.

"Wow, wow, wow. Ik moet nog altijd stap één uitvoeren!" Protesteert Chives. "Kleinkinderen... Wat denken jullie wel niet."

Als we bij het vliegveld aankomen, bedank ik Chives nog en pak dan mijn tas en koffer. "Veel plezier, juffrouw." Glimlacht hij. "Dank je!" Glimlach ik terug. Dan loop ik snel achter Di aan, het vliegveld in. We leveren onze koffers in bij een soort lopende band en wachten dan tot onze vlucht omgeroepen wordt. Bijna meteen kunnen we het vliegtuig in.

"Zo." Begint Diana als we eindelijk zitten. Ik kijk haar vragend aan. "Ik heb er zin in! Niet alleen One Direction, we krijgen ook zo veel verschillende dingen en staten te zien."

"Ik ook! Trouwens, hoe lang vliegen we?" Vraag ik.

Diana kijk nadenkend uit het raampje. "Drie uur ongeveer."

"Genoeg tijd om alle One Direction liedjes te luisteren. Vind je het erg?" Vraag ik met mijn oortjes al in mijn handen.

Di schudt haar hoofd. "Tuurlijk niet. Ik ga toch slapen."

Ik knik en tik op shuffle.

'I keep playing inside my head

All that you said to me'

Glimlachend kijk ik nog een keer uit het raampje voordat ik mijn ogen sluit.

_________

A/N: IK BEN ZO ENTHOUSIAST OVER DIT VERHAAAAL

Geen idee waarom.. Zo spannend is het niet

IK MAAK HET WEL SPANNEND

Een beetje dan... Mijn vorige verhaal was zo spannend, ik wil ook weer eens wat vrolijke verhalen :3 Mijn andere nieuwe verhaal is alleen maar serieuze shit

OH MY GOD IK HEB VERKLAPT DAT IK NOG EEN VERHAAL EROP GA ZETTEN

*SHOCK, SHOCK, SHOCK*

Ja

Ok

Byeeeee :) xxxx