When the RAIN pours down

Pangalawang Kabanata

"We're here Mom. Kasama ko nga po pala si Lensha namimiss nya daw po kasi ang luto ni Manang in short yun ang namiss nya hindi po kayo nila Manang." I said while my Mom smiled at us.

"Hindi po totoo yun Tita." Depensa nya sa sinabi ko. "Kasi po itong si Thalia hanggang ngayon hindi pa ata move on kay Kevin e." Talaga tong babae na to kung ano ano ang nalabas sa bibig e.

"Pansin mo din pala yun Sha halika nga dito at mag-usap muna tayong dalawa yang kasing si Thalia hindi na sakin nag k-kwento. Wala ba yang manliligaw na iba?" Pati ba naman itong Mommy ko hindi naniniwala na move on na ko kay Kevin. Habang silang dalawa nag k-kwentuhan at nag tatawanan umakyat na muna ko para mag palit ng damit.

Ang dalawang taong mahalaga sakin pinagka-kaisahan ako ngayon! Sabagay sino ba nga naman ang niloko ko kung hindi ang sarili ko. Pinapakita ko sa lahat na masaya ako,halos ibuhos ko na nga ang atensyon ko sa trabaho ko para hindi ko lang maisip ang mga walang kwentang bagay eh. I know I'm wrong ika nga nila "nobody's perfect so why everbody's need to be perfect?"

*=*=

"Ang sarap talaga ng luto nyo Manang the best among the rest." Sabi nya habang kumukuwa ulit ng kaldereta at ng relyenong bangus.

"Manang sige po ako na lang ang kukuwa kumain na lang po kayo." I smiled at her. Para kasi samin hindi na iba si Manang kasi sya na din ang tinuturing kong pangalawa kong nanay.

Habang nag lalabas ako ng dessert bigla na lang tumingin sakin si Lensha. "Bakit?" Tanong ko habang nakatingin sa kinukuwa kong leche flan at buko salad.

Wala lang natutuwa lang ako sa inyo nila Manang. Tara na tulungan na kita.

Pagkatapos naming kumain tinulungan ko sila Mama habang si Lensha umakyat na sa kwarto ko. Hindi na naman sya iba samin at ganon din ako sa kanila.

"Ano ang tini-tingin mo dyan?" Sabi ko sa kanya habang pabagsak na umupo sa sofa at sabay kuwa ng cookies.

"Wala lang naman. Ang sarap talaga dito sa inyo dito ako matutulog ngayon ha. Nakapag-paalam na din naman ako samin." Ang loka-loka kung ano ang maisipan ginagawa talaga. Palibhasa walang pasok bukas.

"Nag paalam ka pa,kung ano naman ang gusto mo sinusunod mo eh. Sabihin mo namiss mo lang ako. Hahaha" I said while smiling but she was smirking at me.

"WHAT!" I blurted out.

"Wala lang sabhin mo nga sakin talaga bang move on ka na kay Kevin." Again! Eto na naman kaming dalawa.

You want me to tell you the truth?

"Yeah. Just tell me the truth nothing but the truth." Matagal-tagal na bago ko sya ulit nakita na ganitong kaseryoso.

"You're right hindi pa talaga ako move on. Actually, lagi kong iniisip bakit ko ba ginawa yun sa kanya gayung alam ko naman na mahal na mahal nya ko. Ang gulo lang kasi eh. Di'ba alam mo naman ang dahilan at ang nangyari." I sighed and my tears running down on my cheeks.