When the RAIN pours down

Ika-dalawampu't Siyam na Kabanata

It's time to talk to him, kailangan ko ng malaman ang side nya, kailangan kong malaman kung bakit sya ganon nung araw na yun. Dapat ko pa nga ba malaman ang side nya? Kami pa nga ba? Umaasa na naman ba ko? Bakit ang dami kong tanong na gusto kong malaman. Hindi nagtagal ay umalis na kami nila Lensha at hinatid na ako ni Nic sa bahay namin. "Kanina ka pa tulala dyan? Kausapin mo na." He smiled. "Alam ko naman na namiss mo na din sya. I need to go now." He said and hugged me.

"Take care." Habang andito ako sa kwarto ko hindi ko maintindihan ang binabasa kong libro. Bakit ba ganon sya kanina, may kailangan pa ba kong malaman? Bakit ba puro bakit na lang ako? Habang nag-iisip ako biglang may kumatok sa kwarto ko.

"Come in." Sabi ko habang hinihintay kung sino ang iluluwa ng pintong ito at eto na naman ang puso kong daig pang nakipagkarera sa kabayo. Sa tuwing nakikita ko sya laging ganito na lang. What the heck! "Anong pag-uusapan natin? Meron pa ba?" Daretsahang tanong ko sa kanya na ikinagulat naman nya.

"Meron pa nga ba?" Balik tanong nito sa akin. Meron pa nga ba?

"Aish, binalik mo lang ang tanong ko sayo." Sabi ko sa kanya at bigla naman itong umupo sa may kama ko habang isinandal nito ang ulo nya sa headboard.

Pumikit ito. "I'm so sorry Thalia." Sabay tingin nito sa mga mata ko. "Gusto kong sabihin sayo kung ano ang nangyari nung gabing yun pero kailangan kong irespeto ang hiling sa amin ni Shunie."

"Okay." I said. Ano pa bang masasabi ko sa sinabi nya di'ba?

"Hindi kita napuntahan nung nagkasakit ka dahil sabi sakin nila Shin bigyan kita ng space, siguro naman okay na yung ginawa kong space." Ganon na nga, parehas pala nila kaming pinagsabihan ni Kevin sya kay Shin ako kay Lensha. "Dahil sa tanga ako hindi ko sila sinunod, sinusubaybayan kita kung saan ka pumunta at nasasaktan ako sa tuwing nakikita ko kayo ni Nic na nagtatawanan. Gusto kitang lapitan pero sa tuwing naiisip ko ang sinasabi nila Shin nangangamba ako. I trust you kahit pa nasasaktan ako, kasi mahal kita. I'm so sorry Thalia. Please give me a chance?" Sabi nito at hindi nakalagpas sa akin ang luhang pumatak sa mga mata nya.

"Yeah. You're right. Alam kong may mali din naman ako dahil kahit balik-baliktarin pa natin ang ginawa ko mali din ako. Sorry kung makitid an---" But he wiped my tears away.

"Shh. Wag ka ng umiyak, that night nung nakita mo kong inaawat nila Shunie at Shin dapat lang yun sa lalaking yun." Sa mga tingin nya pa lang alam kong galit na galit na naman sya. "Dapat lang yun sa hinayupak na lalaking yun matapos nyang paiyakin at lokohin si Shunie. Kulang pa sa kanya yung ginawa ko." He gritted his teeth in anger and his hand balled into fist.

"Chill. Hindi ako ang kaaway mo Kingkong." I smiled at her.

"What did you say?" He said and laughed.

"Kingkong!" I exclaimed and hugged him.

"I missed you so much. I don't want to lose you again." He looked into my eyes and kiss me on my lips.

Namiss ko tong lalaking to! Namiss ko ang pagiging aso't pusa namin lalo na ang paglalambing nya sakin. Habang nandito kami sa kwarto ko at nanonood ng movie. "Masaya ka ba nung kasama mo si Nic?" Sabi nito habang nilalaro ang kamay ko.

"Yup. He makes me happy all the time." I said and looked at him. "Sinabi nya din naman na kausapin na kita."

"I see. Close na close talaga kayong dalawa. Akala ko kayo na ni Ni---" I cut him off.

"Same here." I smiled. "Akala ko kayo na ni Shunie."

Bigla nitong ginulo ang buhok ko. "Nagselos ka?" He teasing me.

"Oo naman. Gagong tanong lang ha?!" I said and raised an eyebrow at him.

"Silly Thalia. Si Shunie parang kapatid ko na sya, ayaw na ayaw naming naiyak yang si Shunie maliban na lang samin ni Shin." He said and smiled at me.

"I missed this." Sabay turo nito sa magkasalikop naming kamay. "I badly miss you Thalia and again I'm so sorry." He said. "Wait alam ba nila tita?"

"Tingin mo magsusumbong ako kala Mommy sa nangyari? Of course, not! Kung nalaman nila yun edi umuwi sila kasama ang parents mo." I said and looked at him. "Bakit alam ba nila tita?" Balik tanong ko sa kanya.

"Hindi. Masyado silang busy kaya naman hindi man lang nila ako nagawang itext o tawagan kasi alam nilang masaya ako dahil kasama kita." He winked at me.

"Gago ka talaga." I said. "Mukhang busy nga sila kasi pati ako hindi tinext nila Mommy eh." Pagkasabi kong yun bigla nya kong hinila patayo at lumabas kami ng kwarto ko. "Saan ba tayo pupunta?"

"Wala. Kakain tayo sa labas." He said at lumabas na nga kami ng bahay.

"Letche ka! Nakarating tayo sa mall ang suot ko eto lang?!" Sabi ko sa kanya sabay tingin sa damit ko kasi naman hindi ako sanay pumunta sa mall na naka short lang eh.

"Ang cute mo kaya." He said and smiled. Pagkatapos nun kumain na kami ni Kevin at pumunta kami sa bookstore para bumili ng bagong libro. This is correct 'When two people really care about each other, they always find a way to make it work. No matter how hard it is.'

Habang napili kami ng libro ni Kevin biglang nagtext si Nic. "Thalia we need to go to Cebu. We have a business trip with Kevin and Lensha and also please tell Kevin. I know he's with you" Paanong nalaman ni Nic na nandito kami? "Okay but how did you know that I'm with him?" I hit the send button.