Gönlüm Sana Emanet

2. Kisim

Bir an uyandim.. Yüzünü daha yakindan gördüm. Öylesine baskaydi ki. Baktikca sanki bakasim geldi.. Aslinda sefkat dolu sesine mi kapildim?
O rüyadan uyanmak istemedim.. O camiiye giricektim belkide eger uyanmasaydim.. Belkide gercek aradigimi bulucaktim. HUZUR...
Insanoglunun su hayatta en cok ihtiyaci olan bir duygudur..

Uyandigimda agladim. Sebebini bilmedigim göz yaslarina boguldum. Bu camii ne yapiyordu bana. Anlayamiyordum.. Beni ne sürüklüyordu oraya..
Icimi bir merak sardi. Aceba gercekten gitsem hissedermiydim o huzuru..
O insanlar gibi örte bilirmiydim bende basimi..
Bir an sacmaladigimi düsünüp kalktim ayag. O esnada telefonum caldi. Arkadasim ariyordu.. Aksam bir yerlerde oturup muhabbet edelim diye beni cagriyordu. Aslinda hic havamda degildim. Aklim rüyamdaydi.. Ama o düsünceleri kendimde yok etmek icin hazirlanip ciktim.. Üzerime yine mini bir elbise gigindim. Saclarimi belime kadar savurdum. Topuklu ayakkabilarimla gelisimi seslendirdim. Elime aldigim cantamla kendime bir hava kattim. Aynaya dönüp baktigimda bir an bu üzerimdekilerden hic memnum kalmadigimi gördüm. Ama bu bendim. Sacmaliyordum su an sadece. Ben hep böyleyken simdi ne oluyordu bana..
Daha fazla icimdeki sesi dinlemek istemedigimden asag kata annemlerin yanina gittim. Annem babamla gidicekleri tatil yerlerini konusuyorlardi. O kadar bos geliyordu ki bana bu konusmalari. Onlara cikacagimi söyleyip adimlarla uzaklasirken "cok güzel olmussun kizim, aliyle mi bulusacaksin " diye konusan annemin sesini duydum.
Icimdeki yürek bir an sanki tüm bedenimi bogmaya basladi. "Ali". Ona karsi olan duygularimdan hic bir zaman emin degildim. Ali eglenmek icin vardi. Ama su an ki durumumdan anlatamicagim kadar uzakti bana.. "Hayir " cevabini verip ciktim oradan. Arkamdan konustukalarini duyabiliyordum. Bana ne oluyordu diye bir birleriyle konusuyorlardi..
Acikcasi bunun cevabini bende bilmiyordum. Son 6 ay dir sanki kendimi ariyordum..

Arabaya binip o mekana dogru gittim. O camiinin caddesinden gecerken bir merak ile orayi görmek istedim yine.
Yavas yavas yanindan gecerken uzun uzun baktim. Kalabalikti. Herkes örtülü ve mutlu görünüyordu. Ama bu tablo bana cok uzakti..
Yine o genci gördüm, oda beni gördü.. Ama hemen basini yere egdi. Icimden bu nasil olur diyordum. Hic bir erkek benim güzelligime bas koyamazdi. Her erkek benimle tanismak icin bir firsat kollarken o bakmiyordu bile. Bunu cok saygisizca buluyordum.
Oysa ali benim güzelligimle arkadaslarina hava atardi. Övünürdü sanki bir mal misim gibi. Yeni anlamistim alinin pis düsüncelerini. Bazen sadece güzelligimden beni istedigini düsünüyordum.

Düsüncelerimden ve o camiiden kurtulmak icin hizlandim. Arkadaslarimla o mekana gittim. Oturuyorduk. Onlar aralarinda gülüp egleniyordu. Ama ben hic bir muhabbetten zevk alamiyordum. Sykilmamin sebebiyle etrafima bakiniyordum. Sonra orada iki bayan fark ettim. Üzerlerinde siyah up uzun bir elbise vardi. Örtüleriyle tüm ziynet yerlerini kapatmislardi. Onlara baktikca kendimi ciblak hissettim. Benim neredeyse bir dekoltem bile vardi.. Bacak bacaga otururken ben. Onlar daha sade ve havasiz oturuyordu..
Hemen bacagimi digerinden indirdim. Onlara olan dikkatimi fark ettiklerinde bana bakip tebessüm ettiler. Ne yapmaliydim o esnada bilemedim ama bende karsilik verdim.
Arkadaslarim bu durumu fark ettiginde "ne oluyor nur? Simdide bunlara mi takildin kizim ya" diye alay eden sözlerini dinlerken sanki kirilmamak icin kalbimi ellerimde sykiyordum.
Tabiki itirsf edemezdim onlara baktigimi. "Sacmalamayin ya ne alaka" diyip konuyu gecistirmeye calistim..

Oradan bir kizin kalkip lavobaya dogru gittigini gördügümde bir an bacaklarimi tutamadim, beni de oraya sürüklüyordu sanki.. Arkadaslara lavobaya gidiyorum diye haber edip hemen arkasina yürüdüm o kizin.

Iceriye girdigimde bir baktim birseyler yapiyordu. Üc defa azina su aldi. Burnunu temizledi ve yüzünü yikadi. Kollarini yikadi, basina su tuttu.. Bir cok seyler daha yapti. Yaptigi seyi anlayamadim. Bir an cok sasirdim..
Onu izlerken kendimi tamamiyle unuttum. O kiz ise bunu fark ettiginde "buyrun birsey mi vardi?" Diye sordu.
Ne cevap verecegimi hic düsünmeden konustum.. "Ne yaptin sen az önce? Merakimi maruz gör, sadece anlam veremedim." Diye sordum.
O ise tatli bir tebessümle sanki ilk basta icimi rahatlatti. Sonra ise "abdest aldim. Namaz vakti girdi. Ve huzuruna inmedem önce günahlarimdan arindigima inanarak abdest aldim ki huzuruna temiz ineyim " dedi.
Gözlerim kocaman olmustu sanki. Anlayamadim ama namaz dediginde tüglerim tiken tiken oldu. Birseyler oldu orada bana. Huzuru dediginde iste bu dedi kalbim. Iste bunu ariyorsun sen nur dedi bana.
"Burada mi kilacaksiniz" diye sordum ona.
"Hayir su ileride cok güzel bir camiimiz var görmüssünüzdür belki, oraya gidicez simdi arkadasimla. Hemen abdest tazeleyelim dedim" diye anlatirken oraya gitme arzum daha da güclendi.
Oraya gidip o huzuru buluyordu demekki.
Kendimi bu düsüncenin disinda görüyordum sanki. Bana yabanciydi o camii o huzur.. Bedenim beni oraya sürüklemek istesede mantigim buna izin vermiyordu..
O kiz basindaki örtüyü düzeltirken ben oradan büyük bir hizla ciktim. Nefes almakta zorlaniyordum sanki. Kendimi bir duvara yasladim ve kendime hakim olmaya calisiyordum.. Nefesimi kontrol edemiyordum artik. Gittikce hizlaniyordu. dilime gelen tek söz ise namaz ve huzurdu..

Gözlerimden akan usulca yaslarim makyajimi akitiyordu. Hemen kendimi toplayip kizlarin yanina gittim. Ne kadar da birsey belli etmemeye calissam da anliyorlardi yüzümün solgunlugundan. Konuyu gecistirmeye calisip yine baska bir konu actim. Ama sanki boguluyordum orada. Dayanamayip hizla kalktim yanlarindan. Onlar neye ugradigini sasirirken ben arabama binmis göz yaslarimla kavga ediyordum. Nereye gittigimi bilmiyordum ama bir kiyafet yerine geldim. Burada uzun elbiseler ve böyle örtüler vardi. Oraya girdigimde bile, calisan kiz beni bastan ayag süzüyordu. Bakislarindan beni buraya yakistiramadigini anladigimda arkama dönüp gitmek istedim. Ama ayaklarim kalmakla israr ediyordu sanki..
Tekrar arkama dönüp bir kac kiyafet alip hemen kasada ödemek istedim..
Arabama girdigimde kendimin ne yaptigini bilmeden onlari giginmeye baslamistim. Ve o ortüyü taktigimda bir baksa hissettim kendimi. Daha asil daha farkli. Ama beni kimse tanimamaliydi..
Dudaklarimdaki rüjumu silmistim.. Sildigimde cocuklugumda kesmis oldugum dudak izim görünüyordu dudagimin üst kisminda..
Artik bende onlar gibiydim.
Yavas yavas kendime bir güven gelmesi icin kendime yalvararak oraya yaklasiyordum. O genci görmek istemiyordum bu defa. Utaniyordum. Daha dogrusu egomdan buraya geldigimi bilmesini istemiyordum.
Yürürken bir an basimi kaldirdigimda gözlerim ilk ona degdi.. Karsimda duruyordu. Ilk defa oda bana bakmisti. Gözlerini gözlerimde hissediyordum.
Bunu kendime yedirememistim arkama dönüp hemen gitmeye karar vermistim. Ama orada yine sesini duydum. " simdi iceriye gidip gercek huzuru bulabilirsin" demisti. Ayni rüyamdaki gibi.. Sanki orada o rüyami yasiyordum.. Derin derim nefes alip kararimi degistirip tekrar iceriye girmeyi karar verdim.
Yanindan gecerken basimi hic kaldirmadan yürüyordum. Kapiya yaklastigimda ellerim titremeye basladi. Basim dönmeye basladi. Kalbim öylesine hizli atiyordu ki ama bu acitmiyordu. Aksina gercekten bir ferahlik hissediyordum.
ayakkabilarimi bir kenara koyup etrafi kesf etmeye calisiyorken bir mikrofondan kulakarimda bir ses canlandi... " ALLAHU EKBAR ALLAHU EKBAR!"