Gönlüm Sana Emanet

21. Kisim

Ve 3 yil gecmisti. Imam ile evlenmistik. Cok güzel bir dügünümüz olmustu.... Imam beni gelinlikler icerisinde gördügünde aglamisti.. Onun o göz yaslari benim yüregimi yakmisti...

Imam bana su hayatta en güzel iman askini tattirdi.. Umreye gitmistik.. Sonra hacca gitmistik. Elhamdulillah, bana ilim ögretiyordu... Hakkini nasil öderdim bilmiyorum..

Bana rüyalarini anlatmisti... Ta ben acikken rüyasinda görmüs beni. Daha o tepede ilk görüsümüz olmadan önce rüyasinda..
Beni yine o tepede görmüs. Ucurumun kenarindaymisim ve kendime zarar vermek istemisim... Imam yetismis beni gafletten uyandirmaya...
Bir vakit sonra rüyalari devam etmis..
Diger bir rüyasinda da bir mektubun icersinde ismimi yazili görmüs...

Öyle güzel anlatirdi ki bana rüyalarini. Hayranlik ile dinlerdim... Meger imamim ben aglarken onu hissedermis.. Ve oda elinden birsey gelmedigi icin aglarmis. Meger haber edilmis ona kader oldugumuz. Beklemis. Ama benden uzak durarak. Aslinda en dogrusunu yapmis...
O zamanlar ailem evi bastiginda benim onun nisanlisi oldugunu söylediginde meger bu yüzden söylemis. Meger bu yüzden beni her zaman korumus...

Uzaktan sevmis beni imamim.... Gözleri ile degil yüregi ile sevmis... Kimselere degil rabbine anlatmis beni her vakit. Kendinden bile sakinanan bir imamim olmus benim.

Simdi evliyiz. Mutluyum elhamdulillah. Dügünüme annem de gelmisti. Zorla da gelse gelmisti. O muhtesem, benim kurtulusum olan o camiide yapmistik dügünümüzü..
Cennette gibi hissetmistim...

Meslegimi birakmistim. Cünkü ister istemez erkekler ile de ayni ortamda oluyordum ve imam bundan hic hoslanmiyordu... Ne kadar özlesemde meslegimi asla imamimin sözünden cikmazdim. Onun söyledikleri benim icin her zaman bir emir di...
Ve seve seve yapardim.

Ona hizmet etmekten öylesine cok keyif alirdim ki, doyamazdim. Hergün pastalar börekler hazirlardim. En güzel yemekleri yapmaya calisirdim.. Eve geldiginde ilk önce bir selamun aleykum diyerek iceri girerdi sonrada "nasilsin gönlümün sultani" diye sorarak arnimdan öperdi. Sefkati ve merhameti ile... Beraber sofrayi hazirlardik. Cok yardim ederdi bana... Ben ne kadar yapma ben yapardim desede "hooop nur hanim, bütün sevaplari birtek sen mi alacaksin, birak birazda ben sana hizmet edeyim" der ve latife ederdi... Öylesine güzel bir yüregi vardi ki.

Yemeklerimizi hep abdest ile yapardik. Cünkü öyle daha huzurlu olurduk. Evimizde kur an hic eksik olmazdi. Cüz yarislari yapardik. Kim daha cok okuyacak diye.
Hergün bir misafir agirlardik... Ve bunu cok severek yapardim. Misafir eve bin nimet ile gelirmis bir nimet ile gidermis. Öylesine güzel ki benim dinim. Iste bu yüzden evimizde misafiri hic eksik etmezdik... Benim sefkat dolu imamim benim yüregimi öyle güzel oksardi ki. Yorulunca "cok yoruldun bugün benim güzel nurum, ayaklarindaki sizi olayim" derdi...

Öylesine güzel ve temiz severdi ki beni... Iste böyle güzeldi Âllah ile sevilen sevgi......

Hep cocuk konusunu konusurduk... Bir yavrumuz olsun istiyordum... Neden bilmiyorum ama bir kizimin olmasini cok istemistim.. Imamima benden bir hediye olsun istedim..
Oda istiyordu ve hamileydim evliligimizin 3 yilinda...

Imam hergün 50 kez aradi iyimiyiz diye... Birgün beraber kontrollere gidicektik. Ama imam yetisemiyordu is dolaysi ile.
" nur?"
"Efendim "
"Gülüm ben yetisemicem galiba"
"Önemli degil birtanem, bugünde babasiz gideriz, bizi merak etme sen"
"Beni habersiz birakma. Cinsiyetini hemen söyle."
"tamam sabirsiz adam " gülmüstüm. Cok merak ediyordu cünkü. Benden cok.

Doktora gidicektim ama birtürlü kalbim rahat degildi. Durmadan icimi cekiyordum ve durmadan burnum kaniyordu. Burnum zaten hamileligim basladigindan belli öyleydi. Ama pek önemsemedim ve doktora söylememistim.