Gönlüm Sana Emanet

19. Kisim

1 yil gecmisti... Ailemi görmeyeli ve imamdan uzak durma cabam.. Görümüyordum onu cok uzun zamandir. Nerede oldugundan nasil oldugundan hic bir haberim yoktu. Ama bunu ben istedim. Âllah ile yar olmak istedim. Kulunu sevdim ama kalpleri birbirine isindiran yanlizca Âllahtir. Teslim olmayi ögrendigimde bunu daha iyi idrak edebildim.. Evet sadece allaha teslim olmustum. Ilim yönünden kendimi cok güclendirmistim, artik herkese vericek bir cevabim vardi. Islamiyeti her sartda savunacak haldeydim.. Tabiki bununlada yetinmedim. Kurani ezberledim ve arapca ögrendim. Cünkü ben rabbimi tanimak istiyordum. Su dünya telasinda neydi ki baska isim ? dünya telasimi. Ben elimle bir kenara ittim bütün bunlari. Ve huzuru yakaladim.

Calistigimda bos vakitlerim 5 dk dahi olsa hergün ezberlerimle gecti. Gece yatmadan kitap okur kendimi gelistirirdim. Tabikide bunu tek basima basarmam pek de mümkün degildi. Bir destege ihtiyacim vardi oda burda edindigim cok güzel bir dostdan di. Bana sadece dost olmadi. Ayni zamanda aile oldu. Ev arkadasim oldu.
Kendisiyle hastanede tanistik. Benim hastam di. Ailesini bir trafik kazandi kaybetmis acil bir sekilde hastaneye getirilmislerdi. Ve tek kurtulan oydu.. Kendisi hafiz di. Kendi gibi ismi de güzeldi. Hafize..

Allahu alem onu cennetinde güller ile karsilasin İnşaAllah, bana el oldu ayak oldu..
Hafize ile kesf etmedigim kitap kesf etmedigim insanlik ögrendim.. Öylesine güzel edepli ve merhametli bir insandi.. Yere düssem oturur aglardi.
Nice arkadaslar görüdüm oturup gülen nice arkadas gördüm tek bir sizintiyi kendine dert edinen...

Ailem ile irtibata gecmeyi cok denedim. Ama kabul etmediler. Beni öylesine silmisler ki, yok gibiydim onlar icin..
Hergece dua ettim. Âllah onlarada öylesine güzel bir iman nasib eylesin diye. Ben cennette onlar ile tekrar aile olmak isterdim...

Ve imam.. Onu en son bir kitap fuarinda görmüstüm.. Uzaktan uzaktan izledim.. Sanki son görüsüm müs gibi.. Hic bir kelam etmeden gönlümü konusturdum.. "Ben teslim oldum, rabbime yönelip gönlümün sevgisinden vazgectim.. Âllah sana öylesine güzel bir es nasib etsin ki İnşaAllah, gönlünü ona emanet ede bil" demistim.. Ve o son du..

Her gece hic bikmadan usanmadan dua ederdim.. Imam icin. Ondan vazgcemistim ama umudum hic bir zaman tükenmemisti. Umut sahip oldugum en güzel duyguydu. Cünkü o bile allaha olan teslimiyetimdi. Ondan beklerdim ondan dilerdim. O verirse kabulumdür vermez ise de kaderimdir..

Her gece yarisi uyanir secdeye giderdim. Allaha olan samimiyetimi gösterebilmek icin.. Yorulmazdim, sikilmazdim. Öylesine güzeldi ki, göz yasi döküp ondan isteyebilmek..
"Yarabbi, yine geldim. Senin huzuruna, gün batmisken insanlar uyurken ben senin secdene inip perdeleri kaldirmaya geldim.. Göz yaslarimi döküp meleklerin sahit olmasina geldim.. Yarabbi ben bir gönülü sevdim.. Ne sevmesini bildim nede gece bildim.. Ben iman ettimki kalpler senin himayendedir. Sen ol dersin olur.. Sana olan teslimiyetime biraktim yarabbi. Sen yar diye yazdigin kisiyi gönlüme de razı eyle.
Ben isterim ki o kisi imam olsun, ama vermessende kabulum olsun.. Amin" böyle dua ederim her gece hic bikmadan. Bu dua bana sanki güc kuvvet verirdi. Bes vakit yetmezdi bana bazen 10 kez inerdim secdeye. Bazen yetmezdi orada öylece dururdum. Yeterki huzurunda görsün beni diye...

Eski Hayatima geriden bakinca, utaniyordum.. Öylesine günahkar öylesine aciz bir kulmusum. Ne kul olmasini bilmisim nede insan olmasini bilmisim.. Tepeden bakardim insanlara. Oysa herkes ayni degilmidir. Herkesi de Âllah yaratmadi mi? Bunu idrak etseymisim keske.. Yaziklar olsun bana.
Dünya ya dalmak ne kadar da kolaymis. Biraz para biraz güzellik birazda popülerlik. Bunlar azdiriyormus nefsi. Ne kadar ahmakca ne kadar aptalca... Yeri geldi öylesine cok asagladim ki kendimi, ama Hayır kendimi degil o nefis belasini. Öylesine azgin ve vahsi olan o nefse.. Her istedigini yaparak azdirdim onu. Onu yicem dedi verdim. Onu alcam dedi aldim. Bunu söylicem dedi söyledim. Ama hic dur demesini bilmedim.. Öylesine utaniyorum ki. Ismime laik olamamisim.. Evet simdi belki degistim ama cocuklugumu, yasimin en güzel vakitlerini dünya zevkiyle gecirmisim. Zaman kaybi yasamisim adeta. Cehenneme hazirlik yapip yürümüsüm.
Ne kadar tevbe etsem az. Ama tevbe güzel sey. Tevbe ettikce sanki kalbimden bir katran akiyor gibi... Sanki ruhum hafifliyor gibi.. Tevbeni kabul edermi yaradan bilmem ama bilirim ki o cok merhametli...