Gönlüm Sana Emanet

9. Kisim

Aliye evet demek istedim. Cünkü imamin gönlünde biri vardi. Ve evliydi. Ben yuva yikan birisi olamazdim.
Ne diyordum ne düsünüyordum anlayamiyordum su an kendimi. Sanki imami seviyormusum gibi. Bana ne ondan.
Ama yinede icim buruktu. Kirgin ifadesi sanki daha da yakisiyordu.
Herkes benden bir cevap beklercesine bakiyorlardi. Bir taraflardan "evet de" cümlesini. Diger taraftan "hadi nur nazlanma" diyislerini. Herseyi duyabiliyordum.

Ali yerde cökmüs benden bir cevap bekliyordu.
Ellerinden tutup ayag kaldirdim.
Gözlerimden usulca bir damla akti. Herkes mutluluktan sanarken benim yüregimin acisinin damlasiydi bu....
Derin bir nefes aldim. Gözlerimi kapattim ve hemen bir söz söylemek icin azimdan sadece " EVET" cikti!

Gözlerimi actim ali arnimdan öpüyordu. Insanlar alkisliyordu ve ben agliyordum. Cünkü hayir onunla evlenmek istemiyordum.
Ali parmagima yüzügü takti. Sanki bir gösteri yaparcasina kendisiyle gurur duyuyordu. Yine egosu ve yine egosu. Bikmistim onun bu hallerinden.
Onu ordan cekip doktorlar odasina gidip esyalarimi alip ciktik. Disaridaydik. Hic konusmadan arabaya bindirdim ve sürdüm. Issiz ve sessiz biryere gectik.
Arabadan indim ve sesli bir sekilde aglamaya basladim.

Ali de agladigimi görünce arabadan indi ve bana sarilmak istedi. Ama ben onun bana dokunmasini bile istemiyordum.
Geriye bir kac adim atarak istemedigimi belirttim.
Ali saskindi. Hakliydi ona evet demistim ama simdi ise böyle tuhaftim.

Herseyi aciklama vakti gelmisti.
"Ali konusmamiz lazim" demistim.
"Tabi askim konusalim" diyerek verdigi cevap sanki biraz daha itmisti beni ondan.
Arkami döndüm derin bir nefes aldim ve icimden "sana dua edip senden yardim diliyorum, bana yardim et allahim" dedim.
Ben dua mi etmistim? Evet tam olarak dua ettim. Simdiye kadar hic kesf edemedigim hazinyeyi kesf etmistim. Arkami döndüm ve aliye baktim. Bir sürü soru ile bekledigini anlamistim. Kafasi karismisti. Olanlari anlayamiyordu.
Alsinda romantik bir yemekte olmamiu gerekiyordu dimi? Hayir biz su an bir konusma yapiyorduk. Onu ne kadar sevmesemde üzülmesine dayanamazdim.
Incitmeden kirmadan bu isi halletmem gerekiyordu.

"Ali bak sözümü hic kesmeden beni dinle olurmu?" Diye baslamistim. Basini sallayarak yanit vermisti. Biraz sag sola baktim tüm cesaretimi toplamaya calistim. Bunu yapmaliydim. Bir umut vermistim cünkü ona.

"Ali ben aslinda nasil söyleyecegimi bilmiyorum ama benim sana senin bana besledigin duygulardan yok. Hic olmadi. Evet biz sevgiliydik ama evlenicek kadar birbirimize saygimiz yoktu." Tam o bir söz söylemek isterken " dur kesme lafimi dinle lütfen." Diyerek susturdum. Basini salladi ve devam etmemi bekledi. Yine derin bir nefes aldim ve devam ettim." Ali ben hep ailemin zoruyla sustum. Yoksa ben coktan bitirmistim bu iliskiyi. Ailem ailen ile bir sirket veya bir durum varmis. Ve onlar bizi buna alet etmek istedi, ama ali olmuyor .. Ben sevmek istiyorum. Ve seni sevmiyorum. Sen cok iyi bir insansin söylesin böylesin diyip burda her insan gibi roman anlatmicam. Sen kendini biliyorsun ve benide biliyorsun. Degistim ben. Aradigim bir bosluk vardi ve buldum. Simdi ise o boslugu doldurmak icin cabaliyorum. Ve bu yolda yalniz olmak istiyorum. Sana evet dedim cünkü o an azimdan öyle cikti... Ama ali vazgec" diyerek sonlandirdim. Yüzüne baktim ve aliden bir damla akti. Parmagimdaki yüzügü cikardim ve avucunun icine koydum. Üzgün bir ifade ile ona kendimi anlatmaya calistim.
"Seni gercekten sevmistim Nur'um" dedigini duydum sessizce. Sasirmamistim. Ali son zamanlarda cok düskündü bana. Anlamistim. Ama ona vericek bir cevabim olmadigi icin yoluma devam ettim. Arabama bindim ve gittim oradan...

Üzülmüstüm olanlara. Ilk defa onun agladigini görmüstüm ama yapicak birsey yoktu. Ben allahi bulmak istiyordum. Gerisi bostu artik benim icin...

................

4 ay gecti. Ve bu dört ay icerisinde bir cok sey degisti hayatimda. Ilk basta arkadas cevrem. Gigimim ve davranislarim. Artik öyle acik giginmiyordum. Daha mütevazi olmaya calisiyordum. Arkadaslarimin hepsi camiiden di. hepsi cok tatli insanlardi.
Bir aksam isten sonra telefonuma rukiye diye bir arkadasdan mesaj geldi.

"Selamun aleykum canim benim.. Yarin cok güzel bir program var. Iki bilet aldim cünkü seninde gelmek isteyecegini düsündüm 😊 ne dersin? Gidermiyiz saat 2 de. Kur an okuncak. Sohbet olucak ve ilahiler söylencek. Peygamber efendimizin hayatindan bahsedilcek. Mutlaka ilgini ceker. Haberini bekliyorum. Allaha emanetsin"

Cok sevinmistim. Ilk defa böyle bir programa katilcaktim. Ilim yönünden bir cok sey ögrenmeye baslmistim. Namazimi bile kiliyordum artik.

"Tabi canim allah razi olsun. Ben seni saat 1 de alirim beraber gideriz. Sende allaha emanetsin😊 " diye geri cevap verdim..

Büyük bir heyecanla o günü bekliyordum. Ve tabi bende tesettürlü gidicektim. Camiilere gidince hep örtünüyordum ve artik hic zor gelmiyordu bana.

Biraz ailemin yanina oturma odasina indim. Ailem bana kizgindi ali ile onlanlar dolaysiyla. Hatta tekrar barismamiz icin umutlulardi. Benimle bu yüzden pek konusmuyorlardi. Ama dinimizde ögrendim ki aileye ne olursa olsun sirtini cevirmemem gerektigini. Onlar bana kizsalarda ben susuyordum. Sukunet deniliyormus buna. Bende buna uymaya calisiyordum. ..

Bir saat oturduk ve o sessizlicekten sonra kalktim odama gittim. Kapimi kilitledim ve abdest aldim. Ailem bilmiyordu namaz kildigimi. Eger ögrenselerdi daha da zor olucakti hayat benim icin. O yüzden gizli gizli yapiyordum.
Seccademi serip namazimi kildim.
Cok mutlu ve iyi hissediyordum her defasinda kendimi. Huzuru bulmaya basliyordum.

Biraz kitap okuduktan sorna uyudum.......

Sabah uyandigimda hemen aklima geldi bugün ki program. Cok mutlu oluyordum düsündükce.
Asag inip kahvaltimi yaptim ve daha sonra odama ciktim. Öglen namazimi kildim ve hazirlanmaya basladim. Malesef evden tesettürlü cikamicaktim o yüzden esyalari alip rukiyede giginicektim.
Herseyimi hazirladiktan sonra yolumu rukiyede buldum.
Birbirimize selam verip hemen odaya gecip hazirlandik. Basima örtüyü taktim ve elbise gigindim. Ayni rukiye gibide bir ferace gigindim.
Ayanda kendime bakinca artik yabancilamiyordum. Bu benim diyebiliyordum. Rukiye her bana baktiginda " allah seni yolundan ayirmasin insaAllah " derdi.

Bana da amin demek düserdi.
Neyse hazirlandiktan sonra ciktik hemen. Yolda birsürü allah sohbeti yaptik. Hatta cd almisti ve ilahi dinlemistim ilk kez. Cok etkileyiciydi.
Oraya vardigimizda arabayi park ettim ve iceriye dogru girdik. Cok doluydu. O kadar doluydu ki birsürü insan vardi.
Iceride en ön siradan yerimiz ayirmistik.
Programin baslamasina 10 dk kalmisti.
Neden bilmiyorum ama icimde cok büyük bir heyecan vardi.
Sonra tüm isiklar kapandi. Sahnede sade isik vardi. Birisi cikti sahneye. Ve acilisi bir ilahi ile yapti...
Basladiginda aglamaya basladim. Bu ses beni öylesine etkilemisti ki. Bakamiyordum aglamaktan.
Ilahisi bittikten sonra basimi kaldirdim ve dilim tutuldu.
4 ay gecmisti o gece son konusmadan sonra birdaha görmedim ve simdi ilahi okuyordu. Inanamamistim. Ayag kalktim ve kactim oradan...
Öyle kötüydüm ki. Kantin vardi. Kendime bir su almak istedim. Cok gücsüz hissediyordum kendimi. Suyu aldim önüme bakmadan yürürken onunla carpistik. Gözlerimiz degdi....