Endless Summer

Chapter 4

Elianna Demi Rodriguez

Sinama ko si Georgia sa pagpasyal –pasyal. Wala naman kasi akong gagawin, karga karga ko ito habang lumalakad kami.

"Tita Elianna... where's your boyfriend?" Alam kong tinuturuan ito ni Chloe ng kung ano ano. Hahaha. Marunong na magsalita si Georgia, pero minsan kulang kulang ito ng letra o salita.

"My boyfriend is invisible, baby Gia. You can't see him, even me I can't see him"

Tango tango naman ang bata na parang naiintindihan niya ako, ngumiti na lang ako. Way back, ano kaya kung hindi ako nakunan? Siguro, tinuturan ko din maglakad yung baby, ako yung nagpapakain, masaya siguro kami.

Nilaro laro ko naman si Georgia sa park,umuupo kami sa bermuda grass, tumatakbo takbo pa ito. Ang cute talaga, mana talaga sa tita. Hahaha.

Habang tinitingnan ko si Georgia naglalaro, isang bata lang naiisip ko, isang masayang pamilya iyon. I want to move forward with my life, but memories doesn't want me to. Hindi ko naman pinipilit sarili ko na kalimutan lahat ng yun, siyempre that was the best thing happened to me. At ngayon na nakikita ko ulit siya, ngayon na nakita ko na hindi pala nawala yung nararamdaman ko sa kanya, paano pa ako makaka move forward nito?

"Tita, I'm sleepy" Georgia yawn and walk towards me. I bend and get carry her pabalik ng sasakyan.

"♪Forever is a long time, but I wouldn't mind spending it by your side. Tell me everyday I get to wake up to that smile. I wouldn't mind it at all, I wouldn't mind it at all♪" Kanta ko habang hinahaplos haplos ang likod ni Georgia. I don't know, I love that song so much.

Ng nakarating kami sa sasakyan, inayos ko naman yung baby car seat niya at nilatag siya dun, lumakad naman ako para pumunta sa driver seat ng nakita ko si Keanu doon na umuupo sa bench at nakatingin sa akin. Ngumunguso pa ito, ng makita niyang nakatingin ako sa kanya ngumisi pa ito. I shook my head.

"Wait Elianna" Sabi nito at tumayo, tumakbo pa ito ng bahagya para makalapit sa akin.

"Why?"

"I'll drive you home"

"Wala ka bang sasakyan?" Mataray kong tanong sa kanya.

Nawala naman ang ngiti sa kanyang labi, umirap naman ako at binuksan ang pinto ng sasakyan at pumasok. Binaba ko naman ang bintana nito dahil sa katok ni Keanu. Ang kulit kulit niya!

"Bakit ba Keanu!?"

"Nevermind, take care" Sabi nito at tumalikod at lumakad. Na guilty naman ako sa pagtaas ko ng boses sa kanya.

Ano ba ang ika guilty ko? Dapat nga diba galit ako sa kanya. Dapat din kinakalimutan ko siya but stupid me I don't want to forget us.

Pagdating ko sa bahay, boses kaagad ni Lauren ang narinig ko.

"Elianna!" Tawag nito sa akin at tumakbo pa, siya pa yung nagbukas ng pinto at kinarga pa si Georgia.

"You don't miss me?" Sabay busangot nito, ng cling naman ako sa braso niya.

"Why would I miss you, bib?"

"Fucking bitch" Sabay sabunot nito sa akin. Tinawanan ko naman siya at binelatan.

Nag mirienda naman kami sa garden at ng kwento ng kung ano ano, kwinento ko naman sa kanya ang pagkikita namin ni Keanu since last day, yung mga anxiety ko at iba't iba pang nararamdaman.

"Just because you're moving forward with your life doesn't mean you'll forget him, Elianna"

"I did it long time ago, Lauren"

"That was long time ago, Edz. 2 years right? 2 years you said you've moved on, because you don't saw him. But now? What now? See? It's a blast from the past" Nagawa niya pang i-pop yung kamay niya na parang fireworks na sumabog.

"You saved yourself, but who saved him Elianna?" Naalala ko naman yung sinabi ni Rayna sa akin 2 years ago.

I should thank Faith for saving my fucking damn cousin from hell was you led him.

Ano kaya nangyari sa kanilang dalawa? Oh maybe one of his flings.

**

It's 2am and I'm still trying to figure out how everything went wrong so fast. Keanu and I are matured enough now, dapat kalimutan na namin yun. We're growing already, feelings are mutual, dapat yung nagawa namin noon dapat wala na yun.

"Edz, ako susundo sa'yo mamaya. Wag ka ng magdala ng sasakyan" Tumango naman ako ky Kuya, nilapag ko nama sa mesa yung hot choco na ininom ko. Humalik naman ako ky Georgia at lumabas na. Nagpara ako ng taxi para makapunta sa opisina.

"Ma'am, si Sir Porter po na sa labas" Tumango naman ako sa secretary ko. Some of our employees here are Filipino, sabi kasi nila Mommy at Daddy mas maganda kung kapwa pinoy ang katrabaho, para kasing malaking tulong na yan sa kanila.

"I missed you!" Kakatayo ko pa nga lang niyakap na kaagad ako ni Porter.

"What's up, Elianna Demi Rodriguez?"

"Still beautiful as fuck" Tumawa naman ito sa sagot ko sa kanya. Nilabas niya naman ang mga pagkaing dala niya, nagkwentohan naman kami na para bang isang buwan kami hindi nagkita.

He told me he is courting someone. Na intriga naman kaagad ako, minsan lang manligaw si Porter. Ilang tries din ang ginawa niya sa akin, pero ayaw ko talaga.

"Chase her then Port, you can dream her but you should chase your dreams"

"Some dreams weren't meant to come true. I learned that from you Miss Rodriguez" Sabay tawa pa nito. Inirapan ko naman siya.

I was a dreamer before, but when I lost everything. I quit dreaming, I started building them.

"So I am a good mentor?"

"No! You're the girl who loves hugot so much!" Binato ko naman siya ng takip ng ballpen, tawa naman ito ng tawa habang nag me-make face lang ako sa mga sinasabi at asar niya sa akin.

"Chances are their Elianna"

My forhead crease at Porter.

"Making a big life change is scary. But know what's even scarier?"

"What?" Nakataas pa ang kilay ko, ngumisi naman ito at tumayo.

"Regret, Elianna"

Kumindat naman ito at tuloyang lumabas ng opisina ko. I don't get people! Hanggang sa mg out ako, ang huling usapan lang namin ni Porter ang naiisip ko. Tama nga siya, meron siyang point. Salbahin ang sarili lang naman ang layunin ko sa pag-alis ko, pero mas naging madami ng sobrang nasaktan na ako.

They can't blame me. I can't blame myself. I can't even blame them.