Endless Summer

Chapter 6

Dalawang araw ang lumipas, para na naman akong wala sa sarili. Nililibang ko lang yung sarili ko through Georgia. Georgia is my stress and pain reliever.

"Elianna, breakfast na!" Tamad naman akong bumangon at naghilamos at bumaba. Andoon sila lahat, kahit si Georgia nakaupo sa high chair nito.

"Mukhang pagod ka Edz ah? Wag ka na munang pumasok, have a break" Umiling naman ako sa suggestion ni Daddy.

Trabaho na nga lang ang makakakuha ng oras ko sa pagiisip sa kanya, iiwan ko pa? No way.

Ng umalis sila Kuya, Mommy at Daddy. Kami na lang ang natira ni Chloe, inakyat niya muna si Georgia sa taas dahil tulog ito.

Pagbaba nito madaming dalang curls ito, humiga naman ako sa couch at bumukas ng isa. Umupo naman ito sa paahan ko habang kumakain din.

"Elianna, kamusta?"

"What?"

"Kamusta puso mo?"

Hindi ko naman sinagot si Chloe, kumain lang ako ng kumain para hindi siya masagot. Inagaw niya naman ang Pringles na hawak hawak ko at sinamaan ako ng tingin.

"Puso pa din naman ah" She roll her eyes at me.

"Fine Chloe, ano ba kasi yun?"

"Yun alin!?" Sabay tawa nito, binato ko naman sa kanya ang unan.

I don't want to feel like this anymore. Sometimes, we just have to deal with the fact that life doesn't always go our way.

"Don't be afraid to get back up, again; to try again, to love again, to live again and to dream again. Don't let a hard lesson harden your heart. Life's best lessons are offered learned at the worst times and from the worst mistakes. There will be times when it seems like everything that could possibly go wrong is going wrong. And you might feel like you'll be stuck in this rut forever, but you won't."

Kung hindi seryoso si Chloe, papalakpakan ko siya sa speech niya, papasabog pa ako ng confetti sana sa kanya pero yung tanging nagawa ko lang ay yung bumuka ang bibig ko. Chloe got the target.

"Chloe.. alam mo naman na mabilis akong ma insecure. Knowing 2 years and he's the great Keanu Dela Vega"

Chloe shook her head, lumapit naman ito sa akin at nilagay pa yung ibang hiblang buhok sa likod ng tenga ko.

"Never regret anything that has happened in your life, it cannot be changed, undone or forgotten so take it as a lesson learned. Don't lose Keanu Dela Vega, Edz. You can't find another one. Ayaw kong walang pinsan si Georgia" Sabay tawa pa nito. I reach her and hug her.

Life is too short to spend it at war with yourself.

**

Binigyan naman ako ni Chloe ng address ni Keanu. Kanina ko pa siya dapat pupuntahan pero kinakabahan ako, ilang shots pa ang binigay ni Chloe sa akin, pampalakas ng loob daw.

Ng bumaba ako ng sa tapat ng condo niya, pinagpapawisan ang kamay ko. Tiningnan ko pa ang sarili ko sa salamin bagong bumaba, kabog ng dibdib ko lang ang naririnig ko sa bawat pag lakad ko.

Urong sulong yung kamay ko kung mag do-doorbell ba ako o hindi. Ughh Keanu Dela Vega! Ikaw lang talaga nakakaparamdam sakin ng ganitong feeling.

Nakailang doorbell ako pero walang bumbukas. I try holding the door knob pero bukas ito, binuksan ko naman ng kaonti yun para tingnan ang loob, sira lahat ng ilaw doon. Pagpasok ko wala si Keanu doon, pero merong canned beers ang sa sahig at sa mesa niya. Tiningnan ko naman buo ang unit niya, ng binuksan ko ang ilaw, litrato kaagad naming dalawa ang bumungad sa akin. Na sa gilid iyon ng flat screen na tv. Nilapitan ko naman iyon at kinuha. Our first picture together, napangiti na lang ako.

Don't worry love, I will take the risk again. It's now or never.

"Keanu" Tawag ko habang pinupulot yung mga lata sa sahig at nilalagay sa basurahan niya, ng nakita ko bukas ang kwarto nito at bukas yung lamp shade, pinasok ko naman iyon. Nakadapa si Keanu habang tulog, sobrang lasing siguro.

Lumapit naman ako sa kanya at tiningnan ang mukha niya, ngumiti ako ng merong luha sa mga mata ko. I caress Keanu's face and kiss him.

"I'm here love"

Letting go of the past is the first step to happiness. Ng gumalaw si Keanu at ng hindi na ito nakadapa lumapit naman ako sa kanya. We can do what we didn't do before, love. We can do it now. We can have to aim it all.

Kumuha naman ako ng damit sa closet niya, pagbukas ko ng closet niya litrato naman namin ang bumungad sa akin sa gilid. Meron din yung graduation picture ko ng college katabi ng sa kanya. Saan niya naman nakuha to?

Hinawakan ko naman yung picture niya ng graduation, sobrang pogi niya talaga. Sobrang sarap niyang titigan, pero ang ngiti niya dito hindi isang totoong ngiti. Kilala ko na siya, bawat parte na meron siya alam ko na. Ganyan talaga kapag mahal mo ang tao, lahat lahat sa kanya gusto mo malaman.

"Keanu" Tawag ko at hinawakan ang leeg niya, nabigla naman ako ng dinampot niya iyon at inalis sa leeg niya. My jaw drop. Nakapikit pa din ang mga mata nito.

I bite my lower lips.

"Don't you touch me" Supladong nitong sabi habang lasing ang boses. "My wife will get mad" Dumurog naman yung puso ko ng marinig ko yun sa kanya. I want to laugh, I want to cry. Really? Wife?

Papayag naman yung asawa niya na ilagay ang lahat ng litrato namin dito sa kwarto niya? Sinong asawa ang papayag na ganun?

"Wife?"

"Yes, my wife. So don't you dare touch me, I won't let you touch me, or something will happen between us. I am loyal to my wife even we're fighting and not together" I press my both lips. Bakit ako nasasaktan? Bakit ganito yung nararamdaman ko? Am I that too late?

"Who is she?" Paos na boses na tanong ko, I admit it. Nag cro-cross finger pa ako habang hinihintay ang sagot niya.

"You're drunk Keanu, you don't have a wife" Sabay tawa ko pa kahit halatang pilit lang at parang tinatakpan ko lang ang sakit. Tell me Dela Vega, you're just joking.

"Yes I am drunk... but don't touch me! My wife will get mad!"

"Then fine! Who the hell is your wife so I can contact her!?" Inis kong tanong sa kanya. Akala ko magiging okay na, akala ko matutupad na. Akala ko ito na eh.

In the end we only regret the chances we didn't take.

"Don't call her, we're in war. She's Elianna Demi Dela Vega. Don't call her, she will get insecure and jealous if she will know someone entered my unit. Never" Napatakip naman ako sa baba ko sa narinig ko. Without hesitation, dali dali akong lumapit sa kanya and hug him tightly.

I am sorry for hurting him a long time ago, I am sorry for making him suffer, I am sorry for being an ass at naghintay pa kami ng ganito katagal.

"You know my wife? You know Elianna? My absence doesn't alter to her life, then does that means my presence has no meaning for her?"

"No no no.. Don't say that Keanu. Your absence matters at her, so do your presence. If she could turn back time she would do it, she would marry you from the first time she saw you. She tried and escaped but in the end, you are the one her life loves the most"

"Really? Bakit kaboses mo siya?" sabay tawa pa nito ng bahagya. Napangiti na lang ako, pinunasan ko naman yung luha ko.

This guy really never fail to make me smile and fall in love again and again.