"Even though the stars are invisible when the sun shines, I know you'll be my star who rise."
Point of view Emma
Zijn glimlach laat mij glimlachen, zijn aanraking laat me warm worden van binnen, de woorden die hij zegt lijken door te echoën in mijn hoofd. Hij speelt met mijn gevoelens alsof ik een gitaar ben, maar tot nu toe raakt hij telkens nog de goede snaar. Hij weet dat als hij de andere snaren aanslaat er een minder mooi geluid uit komt, misschien wel een lelijk geluid. Het is moeilijk geweest, maar hij weet nu hoe hij mij moet bespelen, hoe hij tegen me moet praten als ik me rot voel, hij weet wat mijn imperfecties zijn, hij is de eerste persoon in mijn leven die na alles verpest te hebben zich een weg heeft kunnen banen naar het punt waarop de liefde het overneemt.
Iets wat zelfs mijn ouders niet hebben kunnen bereiken en iets waarvan ik nooit had gedacht om dat bij Niall te voelen.
Het zijn Nialls heldere, blauwe ogen die al zijn emoties laten zien. Waar ik het meest van houd als ik in zijn ogen kijk is die kleine glinstering als hij lacht. Die glinstering is zo mooi, het is alsof die glinstering laat zien dat hij gelukkig is. Naast het feit dat ik van zijn ogen hou, hou ik ook van zijn lippen. Zijn lippen die perfect bewegen als hij praat, zijn lippen die koud zijn als hij net van buiten komt, maar zijn lippen blijven zo zacht en zo liefdevol. Ik houd ervan wanneer hij zijn lippen zachtjes op mijn wang drukt, wanneer hij me daarna aankijkt met zijn stralende ogen terwijl hij naar me glimlacht. Het voelt alsof hij alles wat minder erg maakt, hij zorgt ervoor dat ik me goed voel terwijl mijn lichaam het vreselijke gevecht met al die kankercellen aan gaat. Het voelt alsof Niall degene is die ik al die jaren nodig heb gehad, het voelt alsof hij degene is waar ik mijn leven mee wil delen.
Want Niall heeft zich er niks van aan getrokken toen ik hem vertelde dat hij weg moest gaan, dat ik hem haatte, hij heeft er zowaar voor gevochten om mij te laten zien wie hij is, om mij te laten zien dat hij het waard is, dat hij kan veranderen. Hij heeft er voor gezorgd dat ik hem heb vergeven voor alles wat hij ooit bij me heeft gedaan en als ik eerlijk ben, is hem vergeven het beste wat ik ooit heb gedaan. Door hem te vergeven weet ik nu hoe het voelt om door iemand geliefd te worden. Ik zou willen dat ik het durfde te zeggen, dat ik hem kon vertellen hoeveel hij voor me betekent.
Want er is niks om hem mee te vergelijken; ik hou van hem. Ik heb altijd gedacht dat ik nooit zo veel om iemand zou kunnen geven, dat ik nooit zo veel van iemand zou kunnen houden, maar Niall heeft me laten zien dat dat wel degelijk kan.
En daar heb ik niks op tegen.
#
Ik word wakker gemaakt door het gevoel van twee lippen die zachtjes de mijne raken. Langzaam open ik mijn ogen en ik zie hoe Niall met zijn gezicht boven die van mij hang waardoor ik glimlach.
"Vond je deze manier van wakker worden leuk?" vraagt Niall met een grijns. Nialls haar zit een beetje door de war en aan zijn ogen te zien is hij nog niet helemaal wakker is. Voor de rest is nu wel goed te zien dat zijn wonden bijna helemaal weg zijn en dat er geen nieuwe zijn bij gekomen -wat hopelijk ook zo blijft.
"Ik vond het niet erg." antwoord ik Niall met nog steeds diezelfde glimlach op mijn gezicht.
"Ik vond het ook niet erg." Niall laat zich in de stoel zakken die tegenwoordig aan de andere kant van mijn bed staat, dus zit Niall met zijn rug naar het raam. Hij vindt zelf dat hij dan minder snel afgeleid raakt als hij niet naar buiten kan kijken.
"Hoe gaat het op school?" vraag ik, met de hoop dat Niall meer los laat over de gehele situatie tussen Tom, Danny en hem.
"Goed hoor, ik haal niet de beste cijfers aangezien ik de meeste tijd bij jou ben, maar het is het waard." Niall weet dat ik dit niet wilde weten, maar op z'n tijd vindt hij het nodig om sommige details achterwege te laten. Ik weet dat hij me niet wil belasten met zijn 'problemen'.
"Hoe gaat het tussen jou en Danny en Tom?" vraag ik iets dringender.
"Gaat wel, denk ik." mompelt Niall.
"Dat was erg overtuigend."
"Ik weet het, mensen overtuigen zit in mijn bloed."
[A/N]
Ik heb hier echt vanaf woensdag aan geschreven en als je in mijn klad kijk zie je echt vijf keer •1.8• staan en tja... dit hoofdstuk was het minst slecht dus is het deze geworden...
Love you all ♥
Vote/comment/follow?
xx
JE LEEST
Invisible// Niall Horan
Fanfiction"They never realise what they saw, until it's invisible." "But you're not invisible." All Rights Reserved © Merel Janna (BreathingHoran) Start: 25 Mei 2015 End: 8 Januari 2016 ×Winner Watty's Beste Niall Fanfictie 2015×