2.BÖLÜM

172 20 1
                                    

3 saatin sonunda sanırım sonunda aradığım işi bulmuştum içten içe sevinirken patronum ismin neydi kızım deyince Alara efendim dedim. Anlaştık Alara yarın başlayabilirsin. Kapıdan dışarı çıkarken dengesizin biriyle çarpıştık. Önüne baksana diye birde bana bağırınca iyice sinirlendim tam ağızımı açtım bağıracaktım ki arkasını döndü ve söylene söylene gitti. Havada hafif kızıllık belli olmaya başlamıştı saat daha 7 filandı. Bu saatte pansiyona dönmek delilik ti ve acıkmıştım çünkü sabahtan beri bir şey yememiştim. Sahilin oraya inince bulduğum bir köfteciye girdim ve bana en uygun olan menüyü seçip sipariş verdim. Yemek yeme işini hallettikten sonra denizin oraya inip kumsala oturdum. Şort giymekle iyi yapmıştım yoksa sıcaktan kavrulacaktım. 2 saat boyunca öylece kumsalda oturup denizin kokusunu içime çektim. O sırada güneş yavaş yavaş batıyordu. Etrafta hareketlenme olunca oturduğum yerden kalktım ve gördüğüm bir kız grubuna ne olduğunu sordum. Akşamları bu saatlerde müzikli eğlence oluyormuş. Biraz düşündükten sonra kafa dağıtmak için iyi bir fırsat olabilir diye biraz daha kalmaya karar verdim. Gece yarısına doğru müzik daha da arttı fakat artık gitmeliydim yeterince geç olmuştu zaten. Minibüs beklerken biraz uzun boylu kirli sakallı biri yaklaşıp gideceğin yere bırakayım güzelim dedi gerek yok git başımdan! Dedim ama anlamadı üsteledi. Biraz daha bağırmaya başlayınca arkamda duran çocuk sapığın yüzüne yumruğu yapıştırdı. Benim ağzımdan çıkan küçük çığlık çıkıverdi. O sırada yere düşen sapık kalktı ve koşarak uzaklaştı. Çocuğun yüzünü seçmeye çalışırken sen o ÖKÜZSÜN kelimeleri döküldü ağzımdan çocuk şaşırmış olacak ki ne diye sordu. Bana çarpmıştın sabah birde bana bağırmıştın deyince önüne baksaydın gibi bir ukalaca yanıt aldım. Neyse teşekkürler ve iyi günler diyerek yürümeye başladım. Arkamdan koşar adımlarla gelip

- Bu saatte fazla minibüs filan geçmez yürümek zorundasın diyerek muhabbet başlatmaya çalıştı.

-Zaten yürüyorum dedim.

-Yollar tehlikeli tek gitmeyim sizinle gelmeme izin ver.

-Sana neden güveneyim?

-Seni bir sapıktan kurtardım mesela bunun için güven.

-Yürü bakalım yanımda dedim gülerek. sanırım konuşma burada bitmişti. Pansiyona gelince gözlerini açarak bir pansiyonda mı kalıyorsun? Dedi. Ne var bunda şaşıracak evet dedim rahat bir şekilde. Ailen ne diyor bu işe diye yersiz bir soru sorunca yüzüm asıldı ve benim ailem yok kimsesizim ben dedim ve arkamı döndüm yürümeye başlayınca adın ne? Diye sordu. Arkamı döndüm bundan sana ne yine de teşekkürler görüşürüz deyip odama çıktım. Duş alıp yatağıma yattım. Acaba ailem beni şuanda görüyor mudur? Kesin benim gibi bir kızları olduğu için utanıyorlardır. Göz kapaklarım iyice ağırlaşınca uyumaya karar verdim.


REENKARNASYONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin