40. BÖLÜMÜ PAYLAŞMIŞTIM FAKAT BÖLÜMÜN YARISININ YÜKLENMEDİĞİNİ YENİ FARK ETTİM VE TEKRAR YÜKLEDİM. KAHVALTI SAHNESİNDEN SONRASI YENİ. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. İYİ OKUMALAR! ❤
Başımda hissettiğim keskin, çok keskin ağrıyla göz kapaklarımı aralarken tek düşündüğüm ne bok olduğuydu. Tanrı aşkına, berbattan daha berbat hissediyordum. Dün gece ne halt yiyerek bu hale geldiğimle ilgili hiçbir şey bilmiyordum ve bu daha berbatın berbatının da daha berbatını hissetmemi sağlıyordu.
Başımı ovalayarak yatakta doğrulduğumda hissettiğim dehşet mide bulantısıyla ölmek istedim. Cidden daha önce hiç bu kadar geceden kalma hissetmemiştim ve şimdi tek istediğim midemi yerinden çıkarıp camdan aşağıya atmaktı.
Zihnimde canlanan saçma görüntüyü yok ederek yataktan kalktım ve içimden bir lanet okudum. Bu berbattı. Sanki birileri beynime bıçak saplayıp duruyordu. Dün gece her ne yaşadıysam bir daha yaşamayacaktım. Cidden. Şimdilik çıkarabileceğim ilk ve tek sonuç buydu.
Ve hey, neden iç çamaşırlarımla birlikteydim? Yani tabii ki bununla ilgili de diğer herşey gibi hiçbir şey hatırlamıyordum. Sadece zihnimde silik birkaç görüntü vardı ve inanın hiçbir işe yaramıyordu. Kendimi bir şeyler hatırlamak için zorlamak da daha fazla baş ağrısından başka bir halta yaramıyordu. Tanrı aşkına, neredeyse adımı bile hatırlamıyordum!
Birkaç sendelemenin ardından adımlarımı netleştirdiğimde banyoya yöneldim. Şuan için yüzüme soğuk bir su çarpmak herşeyden daha mantıklı geliyordu. Ve banyoya girdikten sonra aynadaki yansımamla karşılaşarak bunun ne kadar da mantıksız ve boktan bir fikir olduğunu fark etmiştim. Dünki makyajım hala yüzümdeydi fakat tek farkı düne göre beni bir canavar gibi göstermesiydi. Belki de daha fazlası.
Hızla yüzümü yıkadıktan sonra dolaptan çıkardığım ve sonu gelmiş olan makyaj temizleme kremimle yüzümü bir pamuk yardımıyla sildim. Ardından banyodan çıktığımda dolabımın önüne geçtim ve elime ilk gelen siyah taytımı ve çizgili tişortümü üzerime geçirdim. Dağınık saçlarımı da yukarıdan bir topuz yaparak odamı daha net görebilmemi sağladım. Evet, daha iyiydim. Kötünün iyisi demeliydim.
Midemin kemiklerime yapıştığını net bir şekilde hissedebiliyordum. Muhtemelen içinde hiçbir şey yoktu ve ben tahminen geç uyandığım için kahvaltı faslını kaçırmıştım.
Saate bakmak adına ve bu sebeple telefonumu görebilmek umuduyla gözlerimi odada gezdirdiğimde hayal kırıklığına uğramıştım. Yatağıma yönelerek yastığımın altına baktım. Ardından eğilerek yatağın altına. Ve masamın üzerine. Bu lanet olası şey neredeydi?
Çantam!
Umutla çantamı görebilmek için odada tekrar göz gezdirdiğimde hiçbir yerde olmadığını fark etmiştim. Yani hadi ama! Bugün için herşey bana karşı mıydı?
Derin bir nefes alıp odamın kapısına yöneldiğimde çantamın nerede olduğuyla ilgili Harry'nin bir fikri olabileceğini düşünüyordum. Ve dün olanları da bana anlatabilirdi. Hem muhtemelen baş ağrım içinde bir çözümü vardı. Neden Styles çok amaçlı bir kutu gibiydi. Yani onda herşeyi bulabiliyordunuz. Bu gerçekten düşündürücüydü.
Odadan çıktığımda neredeyse koşarak merdivenlerden indim ve bu cidden berbat bir hareketti. Başımın ağrısını göz ardı ediyordum. Bu hiç iyi değildi.
Holdeki duvar saatine gözüm çarptığında saatin bire geldiğini görerek aslında hayal kırıklığı yaşamıştım. Daha geç olduğunu düşünüyordum. Yani şu an bir daha başımı yastığa koysam yarına kadar uyuyabilecek psikolojideydim. Cidden.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAD GIRL (Harry Styles Fanficton)
FanficHayatının çıkmaz yoluna 18 yaşında girmeyi nasıl hayal edebilirdi ki?