BAD GIRL (Harry Styles Fanficton)

Bölüm 16

Bir dakika, bir dakika.

Bu bir şaka, değil mi? Birileri beni onaylamazsa şoktan çıkamayacağım sanırım. Hı?

"Styles?"

"Sevgili sınıf arkadaşım Nanci?"

Harry koca iki adımı ile yanıma gelerek kolunu belime sardığında gözlerimi kısarak yüzüne baktım. Gülümsemesi sinir bozucuydu. Cidden.

"Siz, tanışıyor muydunuz?" diye sordu Richard.

Ağzımı açıp Styles'a hiç hoş olmayan şeyler söyleyecekken bana çenemi kapalı tutmamı bildiren bir bakış attı ve tekrar sinir bozucu gülümsemesi yüzündeki yerini aldı.

"Evet, hatta bir süre sıra arkadaşı bile olduk." dedi yapmacık bir mutlulukla.

Ya, ne sıra arkadaşı ama?

"O halde anlaşamama gibi bir durum da olmaz. Buna sevindik, değil mi Rich?" dedi Diana kıskandıran güzel gülümsemesiyle ikimize bakarken.

Neden Harry Edward Styles ile anlaşmam gereksin ve neden Harry Edward Styles bu kadar mutlu gözükmeye çalışıyor ve neden Richard ile Diana gerçekten bu kadar mutlu?

Tanrım, burada ne boktan şeyler dönüyor?

Harry uslu bir çocuk gibi başını salladığında onun gerçekten masum ve sevimli olduğunu düşünebilirdim ki bu kesinlikle Harry'nin oyuncu yüzüydü ve gerçekte hala bir aptaldı. En azından benim için. Ve kolunu da belimden çekse hiç fena olmazdı.

"Sanırım şu an her şey iyi gidiyor. O halde biz yemeği hazırlarken Nanci de Harry'e kalacağı misafir odasını gösterebilir?" dedi Richard sorarca bana bakarken.

Harry'e baktığımda bekleyen bakışları yüzümde geziniyordu.

"Aa, çok iyi. Tamam." diyerek hızla merdivenlere yöneldim. 

Şimdi, tam şu an, yukarı çıkacaktık ve tabii ki Styles bana mükemmel derecede mantıklı bir açıklama yapacaktı. Kesinlikle.

Basamakları neredeyse bitirdiğimde göz ucuyla arkama baktım. Harry'nin yüzü her zamanki halini almıştı ve boş bakışlarla yüzümü taradı. Derin bir iç çekerek geldiğimiz koridorda durdum ve odamın karşısındaki misafir odasının kapısını açtım. Harry eline ne zaman aldığını bilmediğim bavulla odaya girdi ve anında kendini büyük yatağa attı.

Tanrım, nasıl bu kadar rahat olabiliyordu ki!

Kollarını başının altına yerleştirerek yatağa tam olarak uzandığında beklerce ona bakıyordum. "Evet?"

Bıkkın bir nefes verdiğinde kaşlarımı kaldırıp gözlerimi kısarak Harry'e ukala bir bakış yolladım.

"Sadece bir kere anlatacağım Nanci ve inan bende yeni öğrendim." dedi ve yatakta hafifçe doğruldu. "Annemin erkek arkadaşının senin baban olduğunu cidden tahmin etmemiştim. Bu sanırım, bir tesadüf."

Kullandığı yavaş ama ilgi çekici aksanı uykumu getiriyordu ve şu an fazla sabırsızdım.

"Yani baban bir mimar," dediğinde sözünü böldüm. "Şaka yapıyorsun? (!)"

Yüzünde oluşan küçük gülümseme tabii ki umrumda falan değildi. Hem iki koca gamzesi de öyle. Ve aptal kıvırcık bukleleri de. Çok ciddiyim. Bunlar beni etkilemezdi. Asla. Ve ben sarı saçlardan hoşlanıyorum.

"Kısacası evimizde bir inşaat var ve şimdilik burada kalacağız gibi görünüyor." dedi ve tekrar tam olarak yatağa uzandı. "Ve iyi anlaşıyor gibi görünürsek hiçbir problem çıkmadan geri döneriz."