Ang Pagdadalaga ni Totoy

Chapter 18

Chapter 18
   
   
   
  
"Akala ko ba, mahal mo din ako? What happened to that Love, Shaun?" Tanong ni Howard.
   
   
  
Alam kong medyo baduy pero dumiretso kami dito sa Amusement Park, takot ko lang na malaman ni mama ang tungkol samin ni Howard kung sa bahay kami mag-uusap.
   
   
 
Gusto kong sagutin si Howard kaso walang letra ang gustong kumawala sa aking bibig. All i did was just breath heavily na sinabayan lamang niya.
   
  
  
Matapos ang ilang buntong-hininga ay nagsalita na talaga ako.
   
   
 
"I still loved you, Howard. It's just nasasaktan ako palagi sa'yo ng hindi sinasadya. Life is not in favor in our relationship. At alam kong hindi ka pa rin ready for this one. Sana naman maintindihan mo ako." And i tried not to stutter.
   
   
  
"But what was that earlier? Yung tungkol kay Damien, is it because of him?" Tanong niya. Ayaw ko nang pahabain ito kaya sinagot ko na siya kaagad.
   
   
"Damien is really out of this, Howard. Ako ang may pakana ng lahat. You'll never understand me ngayon, Damien. But please, i want us to end this. I want to have this closure. Mag focus ka nalang kay Venice." I said with a bit of bitterness. Nakita kong napalingon siya sa akin kaya ngumiti ako sa kanya bago tumayo.
   
   
 
"Wait, Shaun.." Sabi niya at hinawakan ang palapulsuhan ko. "Let me just hug you, just for the last time." Sabi niya at hinagkan ako. Hindi nalang ako kumibo. Nanatili kaming magkayakap ng ilang minuto dito sa medyo hindi mataong banda ng Parke.
   
   
  
 
"Sorry, Shaun. Sa lahat ng nagawa ko sa iyo. Salamat din sa lahat. Paalam." Ang huli niyang sinabi bago ako tinalikuran at lumayo.
    
   
  
Hindi na muna ako umuwi, i think i need some air today. Gumala muna ako dito sa Park. Iba din itong Park na ito, may mga Food at Games Booth kaya marami din ang tao.
    
  
 
Sa paglilibot ko ay may nakita akong dalawang lalaki, i think mag-jowa sila. medyo malamya kasi ang isa which i think is Gay siya. Yung lalaki naman, akbay-akbay ang kasama niya habang dala-dala ang sling bag ng bakla. I envy them, buti pa sila masaya sa isa't-isa. Tinititigan ko lang sila, hindi ko na namalayan na papunta na pala sila sa direksyon ko.
   
  
 
Pa-lakad na ako kaso tinawag ako ng magkasintahan na sinasabi ko kanina. "May problema ka ba, may matutulong ba kami?" Tanong nung lalaki habang akbay-akbay parin ang syota niya. Tinitigan ko lang sila, hanggan tumulo na ang aking luha.
   
   
  
"Umupo muna tayo." Anyaya nung bakla at inalayan pa ako.
   
  
 
I think i need someone right now, someone who will really understand me, who will really understand my situation right now. And i think this couple can help me.
   
  
  
"Anong problema, mo eneng? Willing kaming makinig." Sabi ng bakla.
   
  
 
Walang anu-ano ay sinabi ko na lahat sa kanila. Bahala na kung ano ang sasabihin nila, basta nailabas ko na lahat ng hinanakit ko.
  
    
  
"Alam mo, hindi sa lahat ng pagkakataon ay tutugma ang iniisip mo at ang panahon. Kaya dapat mong ihanda ang sarili mo sa lahat ng pwedeng mangyari. Dapat maging matatag ka, lalong-lalo na sa mga panahong walang nakakaintindi sayo kundi ang sarili mo lang." Ang payo ng bakla sa akin.
  
  
 
 
"Oh bago kami umalis, bibigyan kita ng bracelet. So kung feeling mo walang nakaka intindi sayo, ibuhos mo lahat diyan. Promise nakaka-gaan ng loob iyan." Sabi niya. Pero bago umalis, nagpakilala muna sila sakin. Sina Ateng Greigh at kuya Andrew. (Sila yung main characters ko sa Second story ko entitled Maling Akala: A Compilation of Short Stories. Sana po basahin niyo rin iyan)
  
   
   
-------
  

Hindi na kami nag pansinan ni Howard pagkatapos nung gabing iyon. Laking tulong din itong si Damien kasi hindi niya ako iniiwan lalo na kapag papalapit si Howard sakin. Medyo awkward din kasi seatmate kami ni Howard, buti nalang he is being civil to me. I don't want others to know what we have kaya okey lang itong get-up for me.
   
   
  
Simula din nung sinabi ko lahat nang nangyari noong gabing iyon kay Damien ay mas naging sweet ito sa akin. Open din ito sa kanyang "Panliligaw" kuno sa akin.
   
  
 
  ------