Adsız Bölüm 37

15 2 0
                                    

İlahi bakış açısı...

Jeremy kendini yatağına bıraktı. Hala ister istemez dudaklarına dokunuyordu. Onun dokunduğu her yer yanıyordu. Her yeri hem de ve buna dudakları da dahildi. Ona aşıktı ve bu gerçekten her şeyi zorlaştırıyordu. Ona onu sevdiğini söylemiş olabilirdi ama bu hiç bir şeyi açıklığa kavuşturmuyordu bunu düşünmesinin nedeni ise diğer gün gittiğinde ya ona bu ilişkinin yürümeyeceğini söylerse diye korkmasıydı. Saçlarını karıştırdı. Yatakta doğrularak oturdu. O gerçekten kendisini sevmiyorsa neden öpmüştü ki? Yada neden umut vermişti? Onu çözemiyordu...


Jeremy'in ağzından...

Naber Jeremy?

Ah yine mi?!

Hey tek arkadaşınım ben senin ayıp!

Kapa çeneni! O bana yeter tamam mı?! Alış artık!

Vay daha sevgisinden bile emin olamadığın biri için beni satıyorsun ha?

Eminim ben onun sevgisinden ya!

Dimi sevmiyor seni ahah! Görüceğiz bakalım yarın yanına git, sana bu ilişki yürümez demezse bir daha konuşmam seninle!

İddiaya girelim mi?

Evet! Neyine?

Yarın dediğin olursa senin kararlarına hep uyarım ama dediğin olmazsa sonsuza kadar susarsın!

Peki. Ama kararlarıma güvenmek zorunda kalırsın haberin olsun.

İyiyim sen nasılsın bu arada?

Boşver.

Aslında iddiayı kazanacağımı düşünmüyordum ama gaza gelip yapınca vazgeçilmiyor. Hem belki kazanırım da şu aptaldan kurtulurum...


İlahi bakış açısı...

-Bu sırada Dex 'in evinde-

On saniye içinde anca kendine gelebilen Dex hemen Karl 'ın peşinden koşmaya başladı:

-Karl nereye gidiyorsun?!

-Sana ne be??!?!?!?!?!?!?!?!?!?!?!??!

-Bekle! Dur sana uçarak bile yetişemiyorum...

-Koş o zaman! Kimse seni beklemek zorunda değil!

Dex en sonunda hızlanıp Karl 'ın beline kolunu sarıp kendine çekti ve kucağına oturtturdu.

-Sonunda durdun. Neden kaçıyordun?

-Çünkü artık senin yanında olmak istemiyorum!

-Of... Özür dilerim tamam mı? Sanki vicdan azabım rahat bırakıyormuş gibi.

-Bilmem o kadar kişiyi öldürünce vicdanın el veriyorsa bunda bir şey olmaz bence! Bıraksana beni ayrıca!!!

-Sakinleşir misin?

-Peki...

Karl başını yere eğdi. Dex ise kollarını gevşetip Karl 'ı özgür bıraktı.

-Karl ve Dex 'in okul anıları-

Karl okula ilk gelişinde Brandon:

-Bizimle futbol oynar mısın?

demişti. Fakat Karl:

-Ben futbol oynayamıyorum.

deyince ona kabadayılık yapmaya başladılar. Brandon ve çetesi Karl 'ı pataklarken Dex:

KillersHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin