Ruhum mutsuzluğu çoktan esir almıştı daha ben bile farkında değilken. Fark ettim zaman ne mi oldu?
Önce kendimi kaybettim sonra arkadaşlarımı sonra, sonrası büyük bir hüzün. Benliğini kaybettim. Güven kelimesinin şu günlerde tanımını pek anımsayamıyorum aslında. Sahi güven önemliydi, güven her şeydi. Ama ben beni hayata bağlayan her bir zinciri tek tek çözmek zorunda kaldım. Şimdi mi? Şimdi sadece korkularımla yaşıyorum. Korkularımın beni var ettiği kadar varım. Ben her şeyini kaybetmiş bir kızım. Arkadaşlık, güven, mutluluk en önemlisi umut, umudunu kaybetmiş bir kızım ben bilirsiniz umudunu kaybedersen her şeyini kaybedersin. Ben de her şeyimi kaybettim zaten elimde kalan beni hayata bağlayan tek bir zincir. Ya oda beni bırakırsa? O zaman son nefesimi verip çok önceden olması gereken olay gerçekleşir. Hani derler ya acılar seni ayakta tutar diye beni yok eden acılar sizi yaşatsın o zaman. Ne kadar yaşarım? Bakalım. Unutmadan ben Hera. Hera Üstün. Mutluluğu arayıp umutsuzlukta kaybolmuş bir kız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin İzleri
ChickLitMutlu olmak sahi o kadar kolay mıydı? Peki ya mutluluğu çoktan kaybetmiş genç bir kız daha ne kadar hayata tutunabilirdi?