Geçmişin İzleri

3. ♤

Koştum, koştum bilmediğim daha önce hiç geçmediğim sokaklardan kendimi kaybetmek istercesine koştum. Çünkü kaçmak kaybetmek koşmak zorundaydım. Kendimden, yaşadıklarımdan, biraz önce gördüklerimden kaçmak istercesine koştum.

Kayalıklara geldiğimde durdum. Herşeyden kaçtığım yerdi burası ama bu sefer kendimden de kaçmak istedim. Nasıl yaparlardı bunu? Bana, kendilerine nasıl yedirebilirlerdi?

Hazal, çocukluğum, ailem, sırdaşım, dostum herşeyim olan kişi güvenebileceğim tek kişi. Daha doğrusu öyleydi ama 1 saat öncesine kadar bana ihanet edene beni öldürene kadar.

Ailemi 1 yıl önce bir trafik kazasında kaybettim. O günden sonra kimseyi istemedim yanımda Hazal dan başka. Çünkü kimseye gerek duymadım. Güvendiğim kişi zaten yanımdaydı. Dostluğumuz bebekliğimize dayanırdı. Ailelerimiz çok yakınlardı. Heran yan yanaydık, Hazalla.
Sonra bir gün o çıktı karşıma siyah saçları yeşil gözleriyle beni kendine hayran bırakan kişi. Okan... Ailemin yokluğunda sığındığım limanım. İlk gördüğümde aşık olmuştum şimdiye kadar kimseden hoşlanmayan ben sınıfımıza yeni gelen yeşil gözlü çocuğa aşık olmuştum. Sonra mı? Sonra konuşmaya başladık. Okuldan sonra gezmeye, yemek yemeye gittik. En sonunda benden etkilendiğini benimle birlikte olmak istediğini söyledi. Size yemin ederim o an kalbim durdu sandım. Nefes alamadım bir süre. Sonra tabi sevinç nedeniyle göz yaşlarımla aşık olduğum adamın boynuna sarıldım. Benimdi artık. Biz olmuştuk. Haftalardır yatmadan önce hayal ettiğim şey gerçek olmuştu. Okan Mete benim sevgilimdi artık.
Tabi sonrasında okuldaki herkes duymuştu çoğu kişi tebrik ederken başta dostum olan kişi Hazal sevinip tebrik ederken bazıları da ailemin ölümünü ne kadar çabuk atlatıp biriyle birlikte olduğumu konuşmaya, aşağılar gözle bakmaya başladılar. Yanımda olan yine Okan ve Hazal dı.

Sonra her şeyin bir rüya olduğunu gördüm tabi. Her şeyin aslında bir yalan olduğunu, arkamdan işler çevrildiğini. En yakınlarımın bana ihanet ettiğini.
Beynimde tekrar yankılandı sesler, o görüntüler tekrar geçti gözümün önünden sonra Okan'ın sesi yankılandı kulaklarımda

"Hera dur yanlış anladın hiç bir şey düşündüğün gibi değil."

Düşündüğüm? Düşünmekten öteydi bu ben sizin ihanetinizi duymuştum. Aylardır beni nasıl ayakta uyuttugunuzu duymuştum.