Hoofdstuk *23*

120 7 3
                                    

Ik werd wakker in een erg zachte bed. Ik ging op mijn buik liggen en begroef mijn gezicht in mijn kussen. Wat vreemd was dat die kussen naar thuis ruikt. Ik opende mijn ogen en zag dat ik in mijn kamer lag. Van in Antwerpen. Ik ben weer thuis?

Ik ging recht zitten en deed mijn sloefen aan.

Ik liep de trap af en zag mijn moeder in de living. Mijn moeder. Ik heb haar zo hard gemist !!

"Mam" zei ik terwijl ik naar de living liep. Ze draaide haar om en liep naar me toe.

"Oh Charlotte ik heb je gemist " zei ze met natte ogen. Ze trok me in een knuffel en hield me stevig vast.

"Mam ik hou van jou en heb je ook gemist maar ik mis ademen meer" zei ik terwijl ik naar adem hapte.

Ze liet me los en veegde een verdwaalde traan weg. Ze trok me mee naar de keuken en ik kon mijn ogen niet geloven. Blake zat daar aan tafel.

"Euh hoi?" Vroeg ik stotterend. Hij stond op en liep twijfelend naar me toe.

"Ja hey" stotterde hij. Waarom is hij zo zenuwachtig? En wat doet hij hier? Wat doe ik hier? Ik bedoel ik weet dat ik terug kwam naar huis maar ik herriner me niet meer hoe ik hier ben geraakt.

"Hoe ben ik zelfs thuis geraakt " vroeg ik mijn moeder terwijl ik me omdraaide. Haar glimlach verdween en ze wuifde het weg met haar hand.

"Wat hebben jullie allebei ? " vroeg ik. Blake schrok even van die vraag en ging weer aan tafel zitten. Ik draaide me weer naar mijn moeder hopend dat ze antwoord gaat geven maar nee.

Niks.

"Eggh" gefrustreerd liep ik de trap op weer naar mijn kamer. Ik plofte boos neer op mijn bed. "Wat hebben ze allebei"zuchtte ik.

Ik werd uit mijn gedachte gehaald door een klop op de deur. Nee , ik wil dat niemand met me komt praten.

"Wat wil je? " mompelde ik naar Blake toen ik de deur opentrok.
"Ik moet je iets vertellen" zei hij terwijl hij binnen wandelde. Ja tuurlijk kom binnen , geweldig...

Ik twijfelde even maar ging toch naast hem zitten op mijn bed.

"Harry is hier gekomen" zei hij zonder me aan te kijken.

"Wat? Waarom?" Ik begon weer te panikeren en alles wat er gisteren nacht gebeurde flitste voorbij.

"Waar is Charlie!" Riep ik ineens uit paniek.

"Het gaat niet zo goed met hem " ik keek naar boven en zag mijn moeder in de deur opening kijken.

"Hoezo " vroeg ik verward.

"Hij en Harry hebben gevochten"

En toen realiseerde ik me dat ik mijn adem al die tijd in hield.

Sorry dat ik voor een lange tijd niet meer heb geupdate , er is gewoon zo veel gaande. Mijn punten op school worden slechter , One Direction en hun pauze , al hun nieuwe realeases

Drag me down
Infinity
Perfect
Home
History
Wolves
Temporary fix
Olivia
Echt zaligg !!!

BoyBestFriend ft.Harry StylesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu