Si Promdi made at Si State side

Chapter 37(A)

been watching slam dunk(anime) kaya medyo MIA :D

**************

''Oy Rostica, tara manikop ta sa sapa. Daghan karon ug piyo ug uwang kay nagbaha sa bukid kagabii. Daku daw ang baha.'' -oy rostica, tara sama ka. manghuli tayo ng crabs at shrimp sa sapa. umulan sa bukid kagabi at ang sabi, malaki daw yung baha- (pasensya, nakalimota ko tagalog term ng fresh water crab at fresh water shrimp. d ko rin alam kung ano ang tagalog ng manikop.)

''Pagdala ug sibot nimo ha.'' -magdala ka nang sarili mong panghuli-

''Wala man koy sibot. Pahirama lang ko ninyo. Ingna imong mama na manghiram ko.'' -wala kaming panghuli. sabihin mo nalang sa mama mo, manghihiram ako sa kanya.- wika ni Rostica sa mga kababata nya.

''Gamita rana inyong moskit kay kay kaming duha ni mama ang manikop unya.'' -gamitin mo nalang yang mosquito net nyo. sasama kasi si mama mamaya.''

''Oo nga. Labhan mo nalang doon sa ilog pagkatapos nating gamitin.''

''Naku, di papayag si mama. Iisa nalang kasi yung kulambo namin at malapit nang magretire.''

''Ah dii. Unya mouban gihapon ka unya? Magsugod mi ug mga alas dos trenta unya.''- ah ganun ba. so ano, sasama ka pa rin ba mamaya? aalis kame ng two-thirty mamaya-

''Oo. Hahanapan ko nalang ng paraan.''

''Dala imong uyab na gwapo para naa sad tay inspirasyon manikop unya.'' -dalhin mo yung gwapo mong jowa para naman may inspirasyon tayo mamaya-

''Oo, dadon jud aku kay mao akong paalsahon ug bato.''-oo, dadalhin ko talaga para maytaga angat ako ng bato-

Nakangising si Rostica habang nakatingin sa walang kamalay-malay na lalaki na na parang tangang nakatingin sa kanya.

Magulo ang buhok nito and he looks disoriented. Idagdag pang makailang beses itong nagpabalikbalik sa banyo nila. Resulta ng pagiging bagohan nito sa tuba. Natatawa na naaawa tuloy sya sa nobyo.

''Gusto mo na umuwi, noh?'' biro nya dito nang maupo sya sa tabi nito.

Humilig ito sa kanya at niyakap sya ng patagilid. Isiniksik din nito ang mukha sa leeg nya. At parang batang umungol.

''My head is aching. My stomach is grumbling. And my asshole is sore.'' sumbong nito sa kanya.

''Bakit ka kasi nakipagsabayan kina tatay. Bukod sa sunogbaga ang mga iyon, sanay na din ang tyan nila. Ano ba kasi ang naisip mo.. ayan tuloy.'' sermon nya dito na may halong lambing. ''Ininom mo na ba yung ibinigay ko sa'yo?''

''I did. Ang pangit ng lasa. Ano ba yun?''

''Dahon ng aratilis.''

Iginawa nya kasi ito ng gamot para sa nagaalburoto nitong tiyan. Pamana sa kanya ng kanyang yumaong abuelo.

He look at her as if telling her to explain further.

''Pinakuluan ko yung dahon ng aratilis. Nakakagamot kasi yun. Mabisa na libre pa.'' wika nya dito sabay kindat.

''Safe ba yun?''

''Oo naman. Pamanang kaalaman kaya yun sa akin ng lolo.'' she proudly said.

Napapailing nalang ito sa kanya at napapangiti bago muling yumakap sa kanya at sumiksik sa leeg nya. Hinayaan nalang nya ito.

''AYAW sa buhii ang bato ha, kay wala pa naku nakuha.'' -wag mo munang bitawan ang bato ha, di k pa nuakukuha-

Wika ni Rostica habang nakaluhod paharap sa may kalakihang bato na nasa harap nila. May pilit kasi itong kinukuhang hipon habang siya naman ang nakatalagang magangat noon. He didn't quite understand what she is trying to sa, pero palagay nya ay nagets naman nya.

Nasa ilog sila at nangunguha ng fresh water shrimp, crabs and fishes. Kasama nila ang ibang mga tao from their neighborhood.

Masaya pala ang ganito. It's his first time and aaminin nya. He was relactant to step on this muddy water noong makita nya ito. Mukha kasing madumi at unhygenic. He was scared na baka may makuha silang bacteria from it at baka magkasakit pa sila. Nagoffer na nga sya kanina na bumili nalang sila ng ulam, pero tinanggihan ito ng nobya nya.

''Gusto ko maenjoy mo maranasan mo naman ang pagiging kapuspalad. Once in a lifetime experience lang ito.. especially for you. At malay mo, maenjoy mo.''

Her exact words. Buti nalang at nakinig din sya.

It's a little bit rough. Hindi kasi pantay ang depth ng ilog at masyado ring mararaming bato. In different sizes kaya kailangan ibalance ang sarili.

''Got'cha!'' wika nito habang nakatingin sa hawak na hipon na may malalaking mga sipit. She quickly and expertly put it in their bucket.

Natutuwa syang pagmasdan ang babae. Wala kasing halong pretension ito at arte sa katawan. Very different from the women he used to date. Kakaiba sa lahat ng mga babaeng nakapaligid at nakakasalamuha niya. In her, he can be as comfortable and be as crazy as he wants to. No judgement. Hindi rin nya kailangan magpaimpress dito. He knows that she will accept him as he is. He felt so blessed to have her.

''I love you.'' wika nya dto na nagpatingala nito mula sa pagkakayuko. As usual, busy ito sa pamumulabog sa maliliit na tumpok ng bato, hoping for those little shrimps and crabs to panic and jump on her sibot.

He saw her lips breaks into a smile before standing up and look at him eye to eye.

''Sigurado ka?'' wika nito. The words that came out of her mouth is in contrast to what he can read written on her face.

He smiled and took a step to be near her and he then put her hands on her waist.

''Siguradong, sigurado. Ikaw?'' Inilagay muna nito ang mga kamay sa likod ng ulo nya bago sumagot.

''Gihigugma taka. Ikaw ang akong gusto kauban hangtod sa matigulang ko. Ikaw ang gusto naku mahimong papa sa akong mga anak. I cannot imagine my self without you.'' -mahal kita. ikaw ang gusto kung makasama hanggang sa pagtanda ko. ikaw ang gusto kung maging tatay ng mga anak ko.- Madamdamin nitong wika.

The emotions that he sees in her eyes almost brought him to tears. Sure, he didn't understand most of what she said, but his heart felt it. His heart knows it. His heart understand it. And that is enough for him. He pulled her for an embrace and let her feel his love for her. And she did the same. Ramdam ng puso nya ang pagmamahal ng kanyang nobya sa kanya.

Muddy water, dirty outfits, noisy people that are busy catching food for dinner, a few mosquitos, etc. He could go on and name a lot more of why the place is so unromantic for their i love yous.

But right now, right at this moment, there is no place in earth that he would rather be, than be in this unromantic place.