Si Promdi made at Si State side

Chapter 38

DATE 11/15/15

DELTA AIRLINE FLIGHT #DL 172, DL 284 TIME: 10:00AM - 10:20AM

MNL-NRT-LAX

BUSINESS CLASS

PASSENGER: NATE BAITMAN

''Been calling you to let you know that we're going to zembabwe on the 17 for your photoshoot with rogue's mags. You will be their centerfold for next months edition. See you soon.''

Alfred.

Ito ang bumongad kay Nate nang magbukas sya ng kanyang email. His plane ticket. Pinadala sa kanya ng kanyang manager na nakabase sa Los Angeles.

He's been staring at it for almost ten minutes. Re-reading it, hoping that his eyes are just fooling him. Hoping that it will disappear. But of course it did not. It stayed the same. Every word. Every deatils. And every meaning.

Napasandal at napahilo nalang sya sa kanyang leeg. Ipinikit ng mariin ang mga mata at naihilamos ang palad sa mukha.

Shit! His not yet ready to leave. His not yet ready to say goodbye to everybody. Lalo na babaeng mahal na ngayon ay nasa palengke sa gilid lang ng internet shop na kinaroroonan nya.

They were at the market. Bumibili ng mga kakailanganin nila para mamayang dinner. They will host a feast tonight for the whole neighborhood. Aalis na kasi sila bukas pauwing manila kaya naisipan nilang maghanda ng kaunting salo-salo. They were with Rostica' mom and her aunt. Naisipan nya lang sumaglit sa internet shop na ito to check kung may importante bang emails na dumating. Simula kasi ng dumating sya, di pa sya nakakapag'open ng email at di na pa nagagamit ang cellphone nya. Namatay kasi ito dahil naubusan ng battery and he forgot his charger sa manila.

And now this. Gusto tuloy nya magsisi why he opened his email. His day is ruined and his facing a dilemma. How is he going to tell his beloved girlfried that they only have very little time left before his departure? Papano nya ito sasabihin? Papano sya magpapaalam gayong hindi nya ito napaghandaan o pinaghandaan? He totally forgot his commitments that he left in the us. He was too happy and preoccupied that he forgot na kailangan niyang bumalik doon dahil sa trabaho. That this is just a freaking vacation.

He looked at the monitor of his computer once more bago ito pinatay. Weather he likes it or not, he have no choice but to board that plane three days from now. Tumayo na sya at umalis pagkatapos makaagbayad.

''Tapos ka na?'' mukha ng babaeng pinakamamahal ang siyang bumongad sa kanya pagkabukas nya ng pintuan.

''Yeah.'' walang gana niyang sagot dito.

''Problema?'' kunotnoong tanong nito sa kanya. As expected, mabilis talaga ang pick up ng radar nito.

Ngumiti muna sya bago sumagot. ''None.''

She didn't insist at bagkus ay niyaya na siya. Kinuha muna nya ang mga bitbit nito bago sila nagsimulang maglakad patungo sa sakayan.

He will tell her. But not now. Sa manila na nya sasabihin dito ang tungkol sa flight nya. For now, kakalimutan muna nya ang napipintong pagalis nya at sa halip ay ieenjoy ang nalalabing mga oras na kasama ang nobya. He will make memories with her na bibitbitin nya sa pagalis.

IT was a busy afternoon para sa pamilya nila Rostica. Luto dito luto doon ang nangyari. Maingayat marami ding mga tao sa bahay nila. May nagiinoman at nagvivideoke. Ang kapitbahay nilang si aling Nina ay nagparenta ng videoki machine at doon nalang din nila isinaksak ang extension cord.

Nagluto sya ng mga putaheng napagaralan nya sa paaralan nila katulong ang mama at tiya nya. Ginawa nya lahat ng possibleng gawin upang alisin sa isip ang napipintong pagalis ng nobyo.

Oo. Alam nya na ilang araw nalang niya itong makakasama. Binalikan kasi nya ito sa loob ng internet shop dahil may itatanong sana sya dito. Pero di sya nito napansin at di rin nya sinasadyang masilip ang computer screen nito. Alam naman niyang hindi magtatagal sa bansa si Nate, pero hindi lang niya inaasahang ganito pala kabilis ang pagalis nito. May isang lingo mahigit pa ang bakasyon kasi nito at iyon ang napaghandaan niya kahit papaano. Hindi iyong pagalis nito kulang-kulang tatlong araw mula ngayon.

Napapabuntong hinigang inihalo niya ang pansit naniluluto ng may maramdaman siyang nakayakap sa kanya.

''Last mo na yang luto at magpahinga ka na, ok?'' wika nito. Amoy nya ang alak sa hininga nito. Jack daniels na ang binili nito dahil baka daw magkalat ito sa eroplano kapag uminom ng tuba.

''Marami pa akong lulutuin kaya di pa po ito ang last.'' nakangiting wika nya dito.

''But you're already tired.''

''Kaya pa naman.''

Hindi na lang ito umimik ngunit nakayakap pa rin ito sa kanya. Naririnig nya ang mayatmayang buntonghininga nito malapit sa punong tenga nya.

''In two years from now, we will be back here anouncing our marriage to all of them.'' rinig niyang wika nito bago hinalikan ang bumbunan nya.

Aguy nihunong ug beat iyang heart. - tumigil sa pagtibok ang puso nya- Nangmarinig ang sinabi nito.

''A-anong sinabi mo?'' pabungol-bungol iyang drama. -bingibingihan ang drama nya.

''Ang sabi ko, mukhang masarap yang niluluto mo.''

Aguy, nidagom ug kalit iyang hayag nga gibati. Mao na, pabebe-bebe man gud ka. Pabungol-bungol pa more.

Napaharap tuloy sya dito ng nakasimangot. Natatawa naman itong bahagyang kinurot ang nguso nya.

''Ang pangit mo kapag nakasimangot swang.'' pangiinis pa nitong lalo.

''Tse!'' irap nya dito bago ito bahagyang itinulak. "Bumalik ka na nga lang doon." Naiinis kasi sya. Alam nyang hindi yun ang sinabi nito. She heard him very well.

Tumawa lang ito at niyakap uli sya ng may kahigpitan.

"Ang cute mong inisin." Wika nito bago pinisil ang magkabilang pisngi nya. Pisil na kasamang ininat ng pahaba.

Medyo masakit ang pagkakapisil nito kaya gumanti din sya. Yung nguso nito ang iniunat nya ng pataas. Kita ang gums!

"Hoy! Ano ba yang pinaggagawa ninyo?!" Sita sa kanila ng tyahin nya.

Maluha-luha na silang dalawa dahil sa sakit ngunit walang gustong bumitiw.

"Bhithawan moh!" Wika nya dito habang dinidiinan ang pagkakapisil sa nguso nito.

"Hauna ka!" Wika nito.

Masakit na kasi talaga kaya naman naisip nyang makipagdeal dito.

"Shabay tayo." Tumango naman ito.

"Isha, dalawa, thatlo!" They both release each other but not before she did her final blow. Hinila pa muna nya ang nguso nito bago binitawan. Wehehehe!

Wala naman sa usapan ang pandadaya ah!