Loving my Enemy

Chapter 32: I love you

nakasakay kami ngayon ni Kim sa kotse niya. Nakaupo ako sa shotgun seat. 

"yung babae kani-"

"forget it"

tumigil siya pagdadrive at tumingin sakin.

"ang pula ng kamay mo. Anyare diyan?"

tiningnan ko yung kamay ko. Mapula nga. Umiling lang ako tapos nagsimula na ulit siya magdrive. Dahil sa awkward nga binuksan ko yung sterio. Sakto naman na Peter Pan ng EXO yung kanta(A/N: Maganda po yan. Tapos nakakakilig pa lol)

"fan ka ng EXO?"

"ako? Hindi ah"

"weh? Eh bakit may album dito ng EXO?"

sakto namang may stop light so tumigil siya sa pagdadrive

"kay Hyorin yan. Die hard fan yan ng EXO eh"

tapos tumawa siya.

"yieee. Ikaw ha may feelings ka pa sa kanya ano?"

"wala ah"

tapos nag green na ulit kaya nagdrive na ulit siya. 

***

"gising ka na"

minulat ko ang mata ko at tumingin sa labas.

"asan tayo?"

"bar. Labas ka na"

nagdalawang isip pa ako saka lumabas. Inakbayan niya ako. Hinayaan ko na lang. Gusto niya yan eh.

Pagpasok namin ng bar ang daming tao. Sobrang nakakahilo yung ilaw. Mga nagsasayawan. Umupo kami ni Kim dun sa may bar counter.

"what do you want?"

"give me Scotch Whisky then Apple Juice sa kanya"

"right away sir"

"teka bakit apple juice sakin?"

"ayokong malasing ka ano"

inirapan ko lang siya. Tapos may babaeng nakablack na umakyat ng stage. Hindi ko siya masyadong maaninag gawa ng ilaw.

"annyeong! Ako si Hyorin Park. So itong kantang ito ay inaalay ko sa lalaking mahal ko. Alam kong andito ka"

lumapit ako dun sa may stage. At hindi nga ako nagkakamali si Hyorin nga yung nasa stage. Nagsimula siyang kumanta.

"Seuchyeo ganayo 

Uriui sarangeun 

Kaseum apeun chuoekingayo 

Doraseoneyo 

Keudaeui maeumeun 

Nunmullodo jabeulsun obnayo "

ramdam na ramdam ko ang lungkot sa boses niya.

"My Love saranghaeyo saranghaeyo 

Keudae deutgo ittnayo 

My Love ijimarayo jiuji marayo 

Uriui sarangeul "

naluluha siya habang nakanta. Halos lahat ng nanonood sa kanya naiyak na. Pumikit ako pero hindi ko mapigilan ang pag-iyak.

Natapos na ang kanta niya at namatay ang ilaw. Gusto ko siyang lapitan pero parang ayaw ko. 

Binalikan ko si Kim sa pwesto namin kanina. Nakatungo at humihikbi. Hinawakan ko siya sa balikat. Tumingin naman siya sakin kahit madilim kita ko sa mga mata niya ang lungkot. 

"iiyak mo lang yan."

tapos inakap niya ako. Inakap ko na lang din siya. Sana naman kahit ngayon maging kaibigan ako sa kanya.

Lumabas kami ng bar. 

"pinaiyak ko na naman siya"

tapos tumungo siya. Umupo ako sa tabi niya. Medyo malaki naman yung bato so kasya kaming dalawa.

"sana maayos na namin lahat"

"maaayos niyo yan. Kayo pa? Mahal niyo isa't-isa diba?"

"pero aalis na siya"

"ha?"

"hindi na sila makaka attend ng graduation. Aalis na sila next week"

natigilan ako sa sinabi niya. Aalis na sila? Bakit?

"Uwi na tayo Pauline"

***

A/N: Paki play po nung video sa side. Salamat po pala sa mga readers hihi. Naiyak po ako siyan sa video. Parang kasing ang bigat ng dinadala ni Taengoo eh. Play niyo ha? Hihi.

Vote? Comment? Ang lungkot po eh. Matagal pa nga po pala ulit bago ako makapag UD. Malapit na pasukan eh. Atsaka Junior na si author hihi :D