- 'het komt goed, geloof me.'. Ik kijk terug van het gezicht van Julia, gesloten ogen, haar haar in een slordige staart en het bloed wat in een klein stroompje uit haar voorhoofd drupt, naar haar shirt. De mouwen zijn opgestrookt en haar arm is open, een enorme schaafwond bloedt en ik verzorg de wond met toestemming van de ambulancebroeders. Terwijl ik dit doe kijkt Harm mij bezorgd aan, daarna kijkt hij naar Julia en zucht. Kom op Julia, hou vol.. we houden van je. Ook Harm.-
Harm pov
De ambulance stopt na 5 minuten rijden en de deuren worden opengedaan door de twee ambulancebroeders en wij stappen uit om te helpen met de brancard. 'Als een van jullie de brancard tegenhoud en de ander mij meehelpt met het slepen van het laken, kunnen we zo snel mogelijk kijken wat er aan de hand is.'. Roos knikt en gaat achter de brancard staan en ik stap weer terug de ambulance in om Julia eruit te tillen. 'Op drie.' Be veelt de broeder en ik knik. '1, 2, 3!' Ik sleep het laken met de andere man op de brancard en terwijl de andere de deuren dichtdoet, instapt en wegrijdt, rennen wij met z'n drieeën naar binnen. Na een paar minuten worden we tegengehouden. 'Neem hier maar plaats, we zullen jullie melden wanneer je haar kan bezoeken.' We knikken en kijken Julia na die in een kamer wordt geduwd. 'Moet je wat drinken om even mij te komen?' Vraagt Harm zorgzaam en ik knik. 'Een beetje water zou wel fijn zijn ja, dankje Harm' zeg met een klein lachje en Harm staat op en loopt naar de automaat. Ik zet mijn voeten op mijn stoel, sla mijn armen om mijn knieeën en leg mijn hoofd erin.
Ik zie de schemer van een bekend persoon op de grond liggen, is dat.. Juul? 'JULIA!'. 'Roos, blijf daar. Ik word zo geholpen, maak je geen zorgen.'. Ik voel de tranen opkomen en ren een tunnel in, op weg naar Julia. 'Roos, bespaar je moeite..'. Julia ligt op de grond als hoe ik haar aantrof bij de meeting. 'Nee!' Ik blijf door rennen, maar val'. Ik ga rechtop zitten en kijk naar mijn arm: ~julia~. Wacht eens.. dat schreef ze laatst op mijn arm.. 'Roos ik ga.'. 'NEE!'. Het boeit me niet meer hoe ik eruit zie, tranen stromen over mijn wangen. Ik hoor dan een zachte stem achter me: 'het komt goed Roos', het is Joost die naast me komt staan. Hij helpt me omhoog en geeft me een knuffel. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en zo blijven we staan. Langzaam komen ook de andere eraan, eerst Britt en Krista, gevolgd door Jeremy en Marit en achteraan lopen Link en Harm. Iedereen komt om me heen staan en ik verlies mijn evenwicht, ik dacht dat iedereen hier was, maar het was een verbeelding en ik knal op de harde weg, tranen stromen over mijn wangen en daar lig ik: op de grond.. met het lichaam van Julia naast me.. wacht, Julia?..
'Roos? Alles oke?' De anderen zitten om me een en ik kijk op naar Joost, hij komt naast me zitten en terwijl ik huil leg ik mijn hoofd op zijn schouder. Krista zit bij Jeremy op schoot en Britt zit naast Link. Harm kijkt op en we horen een stem: 'Jongens, ik heb goed nieuws.'.
Harm pov
Er komt een dokter aanlopen met de mededeling dat Julia wakker is en we omstebeurt 5 minuten naar haar mogen. Ik mag eerst en loop mee naar de deur en daar ligt Julia, verband om haar voorhoofd en ze kijkt me aan. 'Hoi..' ik ga naast haar zitten en leg mijn hand op die van haar. 'Alles goed?'. Julia knikt, 'alleen soms wat duizelig meer niet. Met jou?'. 'Goed, nu ik jou zie.' Julia begint te blozen en het blijft even stil. Na wat praten, en wanneer de 5 minuten om zijn sta ik op, maar ik word tegengehouden door Julia die aan mijn hand trekt, 'Nee Harm, blijf nog even.' Maar ik was niet gegaan, ik buig me over haar heen en leg mijn lippen op die van haar. 'Ik hou van je'. Zeg ik en Julia bloost. Wanneer ik bij de deur sta hoor ik Julia nog wat zeggen: ik hou meer van jou♡'. Ik knip oog naar haar en verlaat de kamer.
JE LEEST
De squad: de meeting
FanfictionBritt, Marit, Roos, Julia en Krista zijn 5 vriendinnen die enorm fan zijn van de Squad. Wanneer Joost bekend maakt dat er een meeting komt willen ze er met z'n allen heen, alleen Krista haar moeder is het er niet mee eens. Krista mag bijna niks en l...