Reality Hurts - LeAga (Lea Salonga & Aga Muhlach)

CHAPTER 11

GENERAL POV

"Aga?"

"Lea"

Ayan lang ang nasabi ng dalawa ng muli ulit silang nag tagpo.

Gusto sanang yakapin ni Lea si Aga pero hnd niya magawa. Kaya nag bukas na lng siya ng topic.

"Hi Aga! How are you?"

"Don't pretend that we're okay. Cause we will never be" napahiya si Lea ng marinig niya ang sinbi ni Aga.

Binitawan na nila ung libro. Umalis na si Aga at si Lea naman sinundan si Aga.

AGA POV

Nakakainis siya. Anong akala niya saamin? Kung maka kamusta siya akala mo hnd niya kami iniwan.

Oo alam kong napahiya siya sa sinabi ko pero. Pakielam ko?

Umalis ako. Hnd ko na bibilin ung libro ni Mae.

"Aga! Wait. I just wanna talk to you" bakit niya ba ako sinusundan.

Nasa parking lot na ako pero sinusundan parin niya ako.

"Aga! Please talk to me!" Hnd ba talaga siya titigil? Nasa tapat na ako ng kotse ko pero hnd padin siya umaalis.

Hinarap ko na siya.

"Ano bang gusto mo?" Napupuno na ako sa babaeng to eh.

"Talk to me. Please" Ugh. I can't take her. Nag mamakaawa siya. Hnd ko makayang nakikita siyang ganyan.

"Get In" Sumakay ako sa sasakyan ko. At sumakay din siya sa sasakyan ko.

Hnd ko alam kung saan kami pupunta bahala na.

Tahimik sa loob ng sasakyan. Walang ni isa man saamin ang nag sasalita.

Hnd pa ako handang kausapin siya. Pero wala nangyari na.

Hnd pa ako handa malaman kung bakit niya kami iniwan.

Tahimik siya.

Mga ilang oras din ung byahe namin. Dinala ko siya sa isang lugar kung saan walang masyadong dumadaan. Nadamo siya. Tahimik ung lugar. Mahangin. Hnd ko alam kung saan to.

"Nasaan tayo?" Tanong ni Lea saakin.

"Hnd ko alam. Wag kang mag alala makakauwi ka naman ng buhay" napayuko siya.

Bumaba na ako ng sasakyan. Bumaba narin siya.

Umupo ako sa damuhan at tumabi siya saakin kaya naman medyo umurong ako.

"So anong pag uusapan natin?" Nag karoon ng konting katahimikan nung tinanong ko siya.

"I'm Sorry" yun lng ang nasabi niya.

"Sorry? Tingin mo ba mapapalitan ng sorry mo ung pag iwan mo saamin ng anak mo?" Umiiyak na siya. Tinatakpan niya lng ung bunganga niya para hnd ko marinig ung pag hikbi niya.

"Sorry! H-Hnd ko naman talaga intensyon na iwan ko kayo eh"

"Bullshit Lea! Eh ano? Trip mo lng ganun? Para masaktan kami? Para mangulila kami sayo?"

"Hnd. H-hh-hnd ganun Aga." Umiiyak na talaga siya. Sheyt ayokong makita siyang umiiyak dahil kahit 17 years na ang lumipas mahal ko parin siya.

"Pwes Ano?" Umiiyak parin siya.

"Si M-m-mama" Parang alam ko na to.

"Tara na umuwi na tayo" Cold kong sabi sakanya.

Tatayo na sana ako pero hnd parin siya tumatayo kaya hnd muna ako tumayo. malayo ang tingin niya pero umiiyak parin.