Reality Hurts - LeAga (Lea Salonga & Aga Muhlach)

CHAPTER 19

MAE POV

I'm on my way to school. Mag-isa lng ako. May pasok si Papa eh.

Palabas na ko ng Village ng may sasakyang tumigil sa harapan ko.

Nagulat naman ako sa taong lumabas. Oh sh*t!

"Arlene!!!" Tumakbo naman ako papunta sa kanya at niyakap siya. Niyakap din naman niya ko.

"Mae!!! I missed you!" Humiwalay naman ako sa yakap.

"I missed you too. Kailan ka pa umuwi?"

"2 days ago." Pinalo ko naman siya pero mahina lng.

"Ang daya mo. Hnd ka nag pasabi. Tyaka 2 days ago din nung nag debut ako. Hnd ka man lng pumunta." I told her and pouted my lips.

"Sorry na Beh. Teka san ba lakad mo?"

"Papasok. Kaso humarang ka eh."

"Nu oras pasok mo?"

"11 hahaha tas 10:30 na."

"Naku mana ka talaga kay Tito Aga."

"Hahaha oyyy hnd naman. Minsan lng."

"Hahaha tara hatid kita."

"Sige tara. Minsan lng ako maka sakay sa kotse mo. Nuks! Umaasenso ka na ha."

"Hahaha dugo't pawis yan, Mae."

Arlene is my childhood bestfriend. Halos araw-araw yata mag kasama kami nito dati eh.

Kaso umalis sita eh. Nag punta siya ng NYC kasi nandun ung parents niya.

"Mae, san ba dito?" I told her the name of the university.

"Oyyy Mae, mamaya sunduin kita ha? Gala tayo. Nu oras labas mo?"

"3PM! Sige tawagan ko na lng si Papa. Papayag naman yun eh."

"Ay sayang naiwan ko sa bahay ung bibigay kong watch kay Tito Aga hahaha balikan ko na lng."

"Ay ganun. Si Papa meron tas ako wala."

"Meron ka. Mamaya ko bibigay hahaha. Akala ko kasi wala kang pasok ngayong edi sana buong araw tayo mag kasama hahaha."

"Hahaha gusto ko sanang mag absent eh. Kaso gusto ko pang grumaduate hahaha."

"Hahaha yan mabuti yan. Mag masipag ka." Arlene is 2 yrs older than me. So ibig sabihin may trabaho na siya.

Nandito na kami sa school.

"Babushhhhh Arlene. See you later. Salamat sa paghatid."

"Bye! Welcome. Aral mabuti ha. May your papa proud hahaha."

Pumasok naman na ako.

~°~°~

Nag aantay ako sa labas. Aba ang kupad din talaga ni Arlene oh.

Mga 5 minutes naman nandito na siya.

"Hay naku. Ang tagal." Reklamo ko. Tumawa naman siya.

"Sorry na Madam. Kasalan ko ba na hanggang ngayon trapik padin sa pinas?"

"Hay nakerns. Teka tawag ko lang si Papa."

"Sige."

Calling Papa ♥ ....

"Hello Papa!"

"Oh bakit anak? May problema ba?"

"Nothing. Ahm papaalam sana ako. Si Arlene kasi eh. Remember her?"