Reality Hurts - LeAga (Lea Salonga & Aga Muhlach)

CHAPTER 16

GENERAL POV

*insert date* Debut na ni Mae.

May mga kaibigang siyang dumalo. Kamag anak. Kakilala. Kababata. Tito. Tita. Etc. Pero kaunti kung bibilangin.

Ayaw ni Mae ng masyadong bongga. Pero dahil makulit si Alice at Lea. Ayun naging magarbo.

Naging mag kaibigan ung dalawa. Nag kaka sundo sila. Nag kasundo din silang gawing Masquerade Party ang debut ni Mae.

Pumayag naman si Mae pati narin si Aga. Dahil delikado na. Marami siyang kaibigan na kilala si Lea nung Magkasama pa sila.

Mag kasama si Alice at Lea. Si Mae naman kung saan saan nag pupunta para i-entertain ang bisita.

18 Roses na. Bawat isa mag bibigay ng speech. Huling huli na si Aga.

Naka tingin lng si Lea sa mag-ama niya habang sumasayaw. Na tila ba hinihiling na sana lagi niyang nakikitang ganto kasaya ang mag-ama niya bago matulog at sa pag gising sa umaga.

May bibigay na ng speech si Aga. At alam ni Lea na masasaktan siya sa sasabihin ng asawa.

"My Princess!" Paunang bati ni Aga kay Mae habang naka yakap.

"My Princess, Mae! Dalaga ka na. Hnd na kita princess hahaha joke. Ikaw parin ang prinsesa ko hanggang sa maging lola ka na. Mahal na mahal na mahal ka ni Papa tandaan mo yan. Nung umalis ung nanay mo pag katapos kang ipanganak. Sorry ha. Pero balak na sana kitang ipaampon nun. Dahil sabi ko sa sarili ko na baka hnd ko na kayang mabuhay dahil nawala na ang kulay ng buhay ko which is your mother. Pero ang daming taong kakilala ko na sinasabing wag na kitang ipaampon dahil nga anak kita. At nakinig nga ako sakanila. Tyinaga kita kahit na nahihirapan ako dahil lahat ng dapat ang nanay mo ang gagawa ako ang gumagawa. Minahal kita ng sobra anak. Habang tumatagal Unti-unti mong binabalik ang kukay sa buhay ko na kumupas dahil iniwan ako/tayo ng nanay mo. akala ko hnd ko na kakayanin mabuhay kasi wala na ung nanay mo. Pero pinarealize mo saakin na hnd porket umalis na ang isang tao dun ka nadin tatapusin ang buhay ko. Naalala ko. Nung nag bi-bike ka sa labas ng bahay. Tapod aksidenteng na out of balance ka. Ang corny ko nun eh. Kasi konting galos lng dinala na agad kita sa hospital. Tinanong mo pa nga ako kung bakit dinala agad kita sa hospital eh pwede naman gamutin sa bahay at sabi ko sayo. Ganun kasi kita kamahal. Ayokong kahit maliit na galos ay magkaroon ka. Naalala ko noon. lagi mong hinahanap saakin ung mama mo. Tapos wala akong masagot kaya umiiyak ka na lng. Tas may isang taong dumating sa buhay mo na tinuring mo ng nanay pero iniwan ka dahil nga gusto ng mag tayo ng sariling pamilya. Grabe iyak mo noon eh. Halos ilang weeks or months kang hnd maka usap ng maayos. Kaya salamat sa Tita Ganda (alice) mo kasi siya ung tumulong sayo na bumalik sa dating sigla mo. At ngayon para history repeat itself. Kasi may bago ka nanamng nakilala na parang tinuturing mong nanay. And hopefully hnd ka na ulit masaktan. Kasi sa tuwing nasasaktan ka mas nasasaktan ako. Masaya ako kasi may anak akong mapag mahal kagaya mo. Kaya anak salamat sa pag mamahal na binbigay mo saakin. At lagi mong tatandaan na mahal na mahal ka din ni Papa. Masaya tayo kahit tayong dalawa lang. Support ka ni Papa sa lahat ng gusto at nandito ako lagi para sayo. 18 ka na at bo-boto ka na. Duterte ha? Joke. Wag munang mag bo-boyfriend ha? Magagalit ako sayo hahahaha. Happy Birthday my Princess. Kunwari 7th bday mo lng to at hnd 18th para hnd mahalata na matanda na ako. I love you anak." Mahabang mahabang speech ni Aga habang lumuluha. Pag katapos niyang sabihin un hinalikan niya si Mae at niyakap. (A/N: gusto ko pa sanang habaan kaso baka tamarin na kayong mag basa hahaha)

Si Mae naman walang umiiyak din dahil sa sinabi ng Papa niya.

"Drama ni Papa. Nasisira tuloy ung make up ko hahahaha jk. But seriously salamat Papa. Salamat sa lahat lahat. I love you so much!"

Nag patuloy ang iba't iba pang activities.

Si Lea naman. Patagong umiiyak. Nasasaktan siya ng sobra. Hnd niya alam kung bakit basta ang alam niya nasasaktan siya. Kung pwede nga lng siyang tumakbo palabas ng gate at umuwi ginawa niya na kaso nahihiya naman siya.