The Unmoved Wife [Ongoing]

Chapter XVII - Different Emotions

========================================================

Comment and Vote

========================================================

<Marielle's POV>

 Nagising na lang ako dito sa ospital at nakita kong nakangiti si William at ung mag-asawa. Meron ding nurse na naglilista ng dextrose ko. Nahalata ko rin na umaga na pala.

"At last, you're awake!", sabi ni William habang hinawakan ang kamay ko at hinalikan ito.

"Oh my besty! I am very happy for you!", sabi ni Leanne habang nakaakbay sa kanya si Chris.

"Okay! So what if you're happy, may okasyon ba?", tanong ko sa kanila habang nakakunot ang noo ko na nagtataka.

"You're so mean talaga! Of course! Kailangan nating mag-celebrate, mayroon na kong pamangkin! I am so happy talaga for you!" Hindi ko gets itong si Leanne, ano ba itong pinagsasabi ng babaitang ito. Hindi ako magaling sa mga bugtong. >_<

"Diretsuhin niyo na lang kaya ako! Hindi puro kayo paasa dyan eh!", tanong ko sa kanila habang binigyan sila ng poker face.

"It is better siguro kung iyong doktor na lang ang magsabi tungkol sa good news!", sabay ngiti sa akin ni William. Kaya tinaasan ko na lang siya ng kilay.

"So you're already awake mommy!", Hindi ba obvious na gising na ko. - ____ -

Wait... narinig ko bang mommy ang tinawag niya sa akin.

"Mommy? Wait! Did I just misheard it? What do you mean by that doctor?", tanong ko sa kanya. Sabay tingin sa kanilang tatlo at tanging ngiti lang ang sinukli nila sa akin.

"Well, Marielle! You are pregnant! You're two weeks pregnant! Congratulations to both of you! You are already a parents!", sabay ngiti niya sa amin ni William.

Ako hindi ako makapagsalita sa nalaman ko. Imposible! No! This is not true!

"Wait doctor! This is just a wrong results, it is very imposibble to me to get pregnant dahil...", Napaisip ako ng sandali. Imposible nga ba? Once lang nangyari un at I have a sick.

"Bakit naman imposible wifey? May nangyari kaya sa atin two weeks ago at magaling talaga ang lahi namin!", sabay tawa niya. I just gave a look to the doctor kung pwede ko siya makausap ng kaming dalawa lang.