Ay Işığında

63 4 7
                                    

Hayatımın en sıkıcı günüydü. Sıkıntılar almış başını gidiyordu ve olmazsa olmaz dertler, çileler... Hayatımın değişik sıradan olmamasını isterdim. Aksiyon olsun isterdim. Belkide ajan felan olmalıydım .

Bugün öğleden sonra içime dışarı çıkma istediği geldi. Hava buz gibiydi . En sevdiğim. Kulaklıklarımı takıp yolda yürümeye başladım. Birden telefonum çaldı.

-Alo

-Jessie nasılsın?

-İyiyim Katy .Bişey mi oldu?

-Tatlım bi hastahaneye uğrasana.

-Önemli bişey mi oldu?

-Sanırım.

-Bekle geliyorum.

Dedim ve bi taksiye binip hastahaneye gittim. Hastaneye geldim ve etrafa bakinirken Katy geldi.

-Katy ne oldu?

-Tatlım Rose ablan

-Eee Rose ablam

-O öldü.

Dedi hickiriklara boğuldu
Ve bugun bu kadar iğrenç olabilirdi.Elim ayağım titriyordu.

-Nasıl oldu?

Sesimin kırılgan çıkmasından nefret ediyorum. Rose ablam öldü mü? Hayır o beni bırakıp gitmez. İç sesimle kavga ediyorduk.
-Bunları sana bırakmış.
Elinde bir zarf vardı. Zarfı alıp dışarıdaki banklara oturdum. Evet annemden daha yakın olduğum insan da gitmişti. O ölmedi Jess. KENDİNE GEL. İç sesimle hâlâ savaş halindeydik. Zarfı açtım. İçinde anahtarlık ve mektup vardı. Ve şırınga.

Sevgili Jessie'm

Seni yanlız bırakmak istemezdim ama üzgünüm. Şartlar bunu gerektirdi. Zarfın içinde anahtarlık var. Evin adresi anahtarlıkta yazıyor. Artık 18'ine basmak üzeresin. Yeni bir hayat seni bekliyor. Seni seviyorum.

Ne demek şimdi bu.Kafam karıştı. Şırınga ne alaka. Ama dediklerini merak ettim. Taksiye atlayıp eve gittim . Annem salonda televizyona bakıyordu. Valizimi çıkarıp sadece en sevdiğim kıyafetleri, Victoria's Secret'dan aldığım iç çamaşırlarımı ve bi kaç kitabımı aldım . Kısacası odayı tamamen boşalttım. Ve hazır olduğumu umarak annemin karşısına gittim.

Anne ben gidiyorum.
-Anne
-Ne var?
-Ben gidiyorum.
-Nereye?
-Yeni ev tuttum.
-Iyi beni unutma arada gel ve yemek getir.
Aldığım cevap karşısında dondum desem yeridir. Bir anne evladina bunu diyebilir mi? Neden bile demedi. Sinirle kapiyi vurup evden ciktim Hemen bi taksi bulup adrese gittim.Yol biraz uzundu. Adrese geldiğimizde taksiciye parasını verdim ve giriş kapısından eve girdim. Ev mukemmeldi. 3 katlı, havuzlu, bir tarafı ormana yakın, ve çiftlik yada yazlık gibi bir yerdi. Hayatımda hiç böyle birşey görmediğim için isimlendirmekte zorlandım. Anahtarla kapıyı açtım. Evin içi dışı kadar büyüktü. Evi tamamen gezdiğimde 6 odalı olduğunu öğrendim.Kocaman bir salon ve mutfak. Salona geçip koltuğa yayıldım. Çok yorulduğumu düşünüp duşa girdim. Evin heryerinden zenginlik akıyordu. Duş jelinden tut şampuanlar, havlular,halılar ... Vay be.
Saçlarımı kurutup aşağı indim.Saat 12'ye geliyordu ve benim bugün doğum günümdü. Birden sehpanın üzerindeki kâğıt dikkatimi çekti. Alıp okumaya başladım.

Jessie,
Biliyorum bunların hepsini ben hazırladım. Odandaki dolaplarda kıyafetler kısacası herşey var. Şifonyerde kimliğin, pasaportun , gidecegin okul ve herneyse .
Saat tam 12'de şırıngayı tam kalbine yap.Daha rahat olursun nedenini sorma dediğimi yap . Zaman bizden yana değil seni bulucaklar. Hadi . BOL ŞANSLAR!!!

Hı.Ne diyo bu ya. Ona güven ve dediğini yap Jess. Ah iç ses. Kapıyı kilitledim.Perdeleri kapattım. Odama geçtim. Gerçekten güzel bi odaydı. Şırıngayı elime aldım. Derin derin nefes aldım. Ve adrenalin patlaması yaşayıp kalbime sapladım. Vücudum cayır cayır yanmaya başladı. Acı çekiyorum. Ateş ateşi söndürün.
Sonra tek hatırladığım şey cayır cayır yanmam ve ayın odama vurduğu muhteşem ışığı...

Bölüm sonu.Bende watpad ailesine katıldım. Vampirler benim herseyim.Onlari gercekten cok seviyorum.Ne sacmaliyom ya. Herneyse. Bölümüm kisa mi olmus ya. :-(
Ben bi kızlara sorayım. Karakterler bence bomba gibi gelecek. Başrolde değişik bi güzellik ve harika bi model olacak.Simdiden Teşekkürler.

KARANLIK(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin